Albums | Early Pedestrian - Love/Hate
- Michael Vandenbosch
- 19 uur geleden
- 3 minuten om te lezen
Een paar maanden geleden kwam Early Pedestrian weer op onze radar via de lichtjes geweldige single Sick. Naast een geïmproviseerde living room-pogo en enkele vreemde blikken van omstanders die ongevraagd mochten zien wat die aanstekelijke brok energie met mijn lichaam deed (shoppen met oortjes in — niet mijn meest volwassen moment), zorgde die song vooral voor één ding: nieuwsgierigheid naar méér.
En méér hebben we gekregen. Love/Hate, het tweede album van de Londerzeelse band, is een knaller van jewelste. De negen tracks die uit hun garage rollen jengelen op de juiste momenten, maar rammelen nooit. De groep houdt een strak tempo aan zonder in herhaling te vallen: in elk nummer valt wel een ander accent of een nieuwe invloed te herkennen, zonder hun eigen smoel te verliezen.
Een verzameling nummers vol garage, punk en af en toe een flinke scheut postpunk, maar bovenal gedreven door sterke melodieën — alles netjes in goede banen geleid dankzij Arno van SONS (productie) en Mathijs van Black Leather Jacket (opname en mix).
Love/Hate?
I love it, baby.
Lees ook:
Meer info
Early Pedestrian is een driekoppige band uit Londerzeel die zich met hart, ziel en een flinke dosis lawaai smijt op een rauwe mix van punk en onversneden rock-‘n-roll. De band bestaat uit Niels De Ridder (vocals/gitaar), Ward De Ridder (bas) en Vincent Janssens (drums) — drie vrienden, twee broers, en één gemeenschappelijke visie: muziek moet voelen, schuren en iets zeggen.
De bandgeschiedenis is er één van doorgaan, ook wanneer het tegenzit. In de beginjaren werd Early Pedestrian getroffen door het plotse overlijden van drummer en mede oprichter Julian, hij was initiatiefnemer en de bedenker van de naam. Hij zal dan ook altijd de original Early Pedestrian blijven. Later vielen ook de plannen rond hun debuutplaat Still Doing Fine (2020) in het water door de corona pandemie, waardoor de plaat minder weerklank kreeg dan gehoopt. Maar de energie en goesting om verder te gaan bleven intact. Deze leidden al tot deelnames aan Sound track en Humo’s rock rally.
In december 2025 verschijnt Love/Hate, hun meest gerichte en compromisloze werk tot nu toe. De songs snijden scherpe thema’s aan als ongelijkheid, racisme, religieuze indoctrinatie, oorlog, anti-establishment en zelfvervreemding. Thema’s als mentale worstelingen, die op de vorige plaat al de kop opstaken, klinken hier harder en concreter dan ooit. Love/Hate is evenveel een aanklacht als een zoektocht naar betekenis, naar identiteit, naar iets of iemand om in te geloven.
Zoals altijd koos de band voor een radicale DIY-aanpak: de volledige plaat werd opgenomen in hun repetitiekot, op hun tempo, zonder franjes. De productie was in handen van Arno De Ruyte (SONS) en Mathijs Van Der Wallen (Black Leather Jacket) nam de opnames en de mix voor zijn rekening. Die keuze voor eenvoud en eerlijkheid zit diep in het DNA van Early Pedestrian. De band gelooft dat goeie muziek niet steriel moet klinken — ze moet bewegen, bijten, ontwrichten.
Live staat Early Pedestrian garant voor een bak energie en een set zonder compromissen. Geen ingestudeerde trucjes, maar gewoon drie gasten die geven wat ze hebben — elke keer opnieuw.
Met Love/Hate toont Early Pedestrian zich als een band die durft te zeggen waar het op staat, maar ook kwetsbaarheid durft te tonen. Hard als het moet, eerlijk omdat het moet, luid omdat het niet anders kan.
