Wie op zoek is naar interessante metal, moet dezer dagen in de Brusselse Botanique zijn. Zo ook vanavond, met Belgen Briqueville en Pothamus op de affiche. De gelegenheid van dit optreden: de release van Briqueville’s vierde plaat ‘IIII’.
Hoewel de show niet is uitverkocht, staat er bij aanvang al aardig wat volk in de zaal. Hier vind je geen cliché metalheads, wel een rustig en iets ouder publiek. Tevens spot ik heel wat in het oog springende Amenra merch. Logisch, want ook de acts van deze avond vallen onder de noemers atmosferisch, donker en instrumentaal.
Opener van de avond is Pothamus. Dit trio speelt wat het zelf omschrijft als ‘tribalesque sludge & post-rock’. De band zag het licht in 2013, won de Maanrockrally in 2015 en bracht eind 2020 haar eerste plaat ’Raya’ uit. Op dit debuut vallen de lang uitgesponnen nummers ‘Raya’ en ‘Viso’ op, respectievelijk 16 minuten en 9 minuten lang.
Pothamus schiet van bij het eerste nummer in actie. Ritmische drums, bezwerend gezang en opzwepende baslijnen vullen het podium. Waar bassist Michael Lombaerts eerder statisch speelt, eist zanger en gitarist San Coussens de aandacht op met zijn bijna voodoo-achtig gekronkel. De muziek verrast aanvankelijk, maar voelt bij de lange nummers wat eentonig. Al ben ik duidelijk in de minderheid met die mening. Het publiek gaat duchtig aan het dansen en stampen. Dit gesterkt door de bandleden die zich doorheen de set steeds meer overgeven aan hun eigen sound. Een waardige opwarmer.
Wat later is het tijd voor Briqueville, de tot op heden nog anonieme groep uit Steendorp, ofte ‘Briqueville’. De groep representeert zichzelf met de leuze ‘Everything comes gradually and at its appointed hour.’ en brengt een experimentele mix van doom, post-rock en etnische invloeden. Typerend is dat ze op het podium staan in zwarte gewaden en gouden maskers. Verwacht echter geen kitsch à la Ghost. Deze band overtuigt in haar eenvoud.
Vijf schimmen stappen het podium op. Na één zinderende noot weet je: dit wordt een topshow. Mysterieuze intro’s, zware bassen en hypnotiserende riffs lopen in elkaar over. Op gepaste momenten volgen gedempt geschreeuw en bevreemdende soundscapes. De sound gaat van onheilspellend en dreigend tot opzwepend en vooral heel meeslepend.
Tijdens deze releaseshow worden nummers van het nieuwe IIII afgewisseld met ouder werk, waarbij de stijlverschillen tussen de platen duidelijk doorklinken. Het is deze combinatie van bruut lawaai en etnische interludes die de show boeiend houdt.
Verwacht hier geen jolige bindteksten. Het vijftal laat de songs naadloos in elkaar overlopen. Opmerkelijk is dat Briqueville er wel in slaagt om contact te maken met het publiek, ongeacht de maskers.
Afsluiten gebeurt wat ongelukkig met een encore die de vaart wegneemt. Dat wordt echter snel vergeten wanneer de band het doek trefzeker laat vallen met het indrukwekkende ‘Akte 4’.
Briqueville is geen band die je even tussendoor beluistert. Neem er de tijd voor en laat je overtuigen, idealiter tijdens een van hun komende shows in Trix of het Wintercircus.
Het volledige fotoverslag van Cristina Vergara kan je hier terugvinden.
Donderdag 9 november 2023, Botanique (Brussel, BE) | Tekst: Laura B | Foto's: Cristina Vergara