top of page

Concertverslag | Visions Of Atlantis, Asgaard


Visions Of Atlantis © Hugues Timmermans

Onder het motto “in het weekend mag het al eens wat extra zijn” trok ik naar het verre Gentbrugge. Dit om de uitverkochte show van Visions Of Atlantis bij te wonen in een jeugdhuis genaamd Asgaard. Niet wetende hoe groot de zaal zou zijn en wat de capaciteit ervan was, had ik geen idee hoeveel volk ik moest verwachten. Het bleek dan ook een ieniemienie zaaltje te zijn, waar toch wel een redelijke hoeveelheid publiek binnen gepropt kon worden. Lekker knus dus! Het moet wel even gezegd worden dat de ligging van dit jeugdhuis enorm aangenaam is. Net aan het begin van de Gentbrugse Meersen, waardoor het een pak minder erg wordt als je (veel) te vroeg aankomt. Dan kan je gewoon nog even gaan genieten van de mooie natuur die deze locatie te bieden heeft. Asgaard zelf, hoewel niet zo groot, was heel leuk aangekleed met verschillende wapenschilden tegen de muur en hier en daar wat klimop en andere vegetatie. Dit gaf meteen een heel ander gevoel dan grijze muren in grote concertzalen.


Autumn Bride

Autumn Bride mocht de avond inzetten. Net als Visions Of Atlantis is dit een Oostenrijkse band, maar hun nieuwe bassist, Ken Straetman, bleek een Vlaming te zijn! Niemand leek het door te hebben, tot er opeens uit het niets “Gent! Hoe zit da mee ulle?” door de boxen weergalmde. De sfeer zat er dan ook gelijk in. Buiten de goede sfeer bracht deze band ook een stevig staaltje symfonische metal. Hun frontvrouw had massa's energie en een heel origineel stemgeluid. Zo'n lagere tonen hoor je niet vaak in dit genre, maar het had wel iets! En als een band nummers schrijft als “H.Eart.h”, dan weet die al snel een plaatsje in mijn groene hart te bemachtigen. Veel ge-heuj en geklap later gaven zij het podium door aan Visions Of Atlantis.

Autumn Bride © Hugues Timmermans

Visions Of Atlantis

Onze piraten kwamen een voor een het podium op, vol spanning wachtten we op het moment dat Clémentine Delauney tevoorschijn zou komen. Ik moet je zeggen... Die vrouw heeft niet enkel een engelenstem, ze zag er ook uit als een engel (ondanks de piratenoutfit). De manier waarop zij het podium op kwam was zo gracieus, het leek wel alsof ze naar voren zweefde. Met haar haren in de wind en een simpele glimlach op haar gezicht, wist ze ieders aandacht te bemachtigen. Wanneer die dame dan haar keel open zet en er de ene na de andere hoge noot uitknalt, blijft dan ook iedereen vol verwondering staren. Allez, Michele Guaitoli kan er ook wat van, hij is een geweldige zanger en frontman, maar laten we eerlijk zijn... we all look at Clémentine. Master The Hurricane was het nummer waarmee hun set van start ging, dus je kan je wel inbeelden hoe hoog het energieniveau in dit kleine zaaltje was.

Visions Of Atlantis © Hugues Timmermans

Hoogtepunt voor mij was Clocks, maar er was een vrouw in het publiek die wel heel enthousiast werd bij de aankondiging van het nummer “Mercy”. Legend has it dat haar luide gejuich nog steeds weergalmd in de Gentbrugse Meersen. Buiten goede muziek, zorgde de band ook voor een geweldige act. Er werd met een vlag gezwaaid, bier werd gedronken uit kuipen, het publiek en hun niveau van enthousiasme werden nauwkeurig in de gaten gehouden met een telescoop en op het einde van de show moesten we allemaal tezamen roeien (rechtstaand wel, dat was een beetje vreemd). Op een gegeven moment werd ook gevraagd om een “sea of stars” te maken. Die sterren moesten we zelf tevoorschijn toveren door onze smartphone lampjes op te zetten. Ook hier werden we goed in de gaten gehouden door die telescoop; als een deel van het publiek niet genoeg verlicht werd, kwam daar een opmerking over. Op zich wel leuk, want zo was er net dat tikkeltje meer interactie tussen band en publiek.

Net voor het gebruikelijke we want more gedeelte gaf de band ons Melancholy Angel waar iedereen werd gevraagd om mee te springen tijdens het refrein. Ik moet je zeggen, het overgrote deel van het publiek deed dit ook effectief, wat voor een leuke sfeer zorgde. Met (hoe kan het ook anders) Pirates Will Return kwam de band dan weer het podium op om uiteindelijk hun show af te sluiten met het geweldige Legion Of The Seas. Hier kon iedereen nog een laatste keer mee zingen, klappen en heuj'en. Long story short, tof zaaltje, leuk sfeertje, geweldig show'ke. Weer een geslaagde avond dus!

Visions Of Atlantis © Hugues Timmermans

 

Zaterdag 15 april 2023, Asgaard (Gentbrugge, BE) | Tekst: Ilke Clissen, Foto's: Hugues Timmermans

bottom of page