Een portie donkere metal op een donderdagavond in Brugge. Een hoop woorden die ik normaal niet bij elkaar zou plakken, maar donderdag was het eindelijk zover. De vaak uitgestelde (we all know why) tour met headliner Harakiri For The Sky ging dan toch uiteindelijk plaatsvinden.
Eerste band van de avond Groza staat om de een of andere reden altijd synoniem met Mgla. Niet enkel is Groza de naam van de eerste langspeler van de Poolse blackmetal band, maar ze staan ook bekend omdat ze nogal anoniem optreden. En de Duitsers van Groza doen eigenlijk net hetzelfde. Dus zowel visueel als op muzikaal gebied varen ze in dezelfde donkere zee. En net zoals je bij de Aldi best wel een goede lasagne kan kopen die er hetzelfde uitziet als een duurdere, qua smaak is het meestal toch niet zo heel sterk. En dat had ik die avond ook. Het was zeker niet slecht, maar ik had toch het gevoel dat ik dit allemaal wel al eens eerder had gezien en gehoord.
Schammasch (de Mesopotamische god van de gerechtigheid) is dan weer iets heel anders. De Zwitsers kwamen het podium op in gewaden waar zowat elke elf in Rivendel jaloers op zou zijn. En dat staat in contrast met de muziek. Hele duistere, alles versmachtende weldoordachte Black Metal op een zeer hoog niveau. Iemand op de blog van Addergebroed omschreef het ooit als 'universiteitsmetal'. En dat was een perfecte omschrijving. Je had meteen door dat over alles nagedacht is, zeker muzikaal. Het plaatje klopte helemaal en als ik even bekeek hoe vlot de plaatjes achteraf aan de merchtafel verkocht werden, dan weet ik dat ze op veel mensen een zeer sterke indruk nalieten.
Om het rondje van Duitstalige landen in het midden van West-Europa rond te maken, komen we nu uit bij een Oostenrijkse band. Harakiri For The Sky. Natuurlijk geen onbekende band meer (stonden bijv. ook op Alcatraz 2022) en het publiek keek er echt naar uit. De band bedankte het publiek voor het lange wachten door een setlist te spelen die zowat van elk album iets bracht. Wie mijn socials volgt, zag donderdagavond ook al dat ik telkens opnieuw zo blij ben hoe deze band er live staat. Het overstijgt op een of andere manier metal en krijgt daardoor die rauwe en authentieke kant wat je vaak in hardcore vindt. Niet enkel door de vocals die met veel passie gebracht worden, maar ook de prachtige riffs. De Oostenrijkers hebben hun eigen niche wereldje gecreëerd en ze mogen daar terecht trots op zijn. Afsluiter van de avond was zoals gewoonlijk de Placebo cover Song To Say Goodbye. Wie deze nu nog altijd niet gehoord heeft, start best z'n streaming service of YouTube en beluistert het eens. Keer op keer wordt het publiek wild en dat zal nog lang zo blijven duren.
Als afsluiter wil ik vooral een pluim op de hoed van organisator Feed The Fire steken, want dit was allemaal tot in de puntjes geregeld, inclusief het topgeluid!
Donderdag 2 Februari 2023, Entrepot (Brugge, BE) | tekst : Andy Decroos
Met dank aan: Feed The Fire