Als je met je eigen ogen wou zien als de metal en hardcore wereld meer is dan hetzelfde idee 100x te herkauwen, dan moest je in Antwerpen in Kavka zijn op een mooie maandagavond. Mendville shows is een organisatie die al vaak hun antennes qua talent hadden staan. Niets was minder waar. 3 bands, 3 verschillende stijlen en toch hoorde het mooi samen.
Primal Truth
Primal Truth mocht de avond beginnen en wie ze nog niet kent, gaat ze ongetwijfeld leren kennen. Deze jongens werken keihard en hebben net hun 1ste ep gedropt. Hoe krijg je naam bekendheid? Zoveel mogelijk shows spelen dus. Ik had de naam al vaak horen vallen, maar dit was mijn eerste keer en ik was meer dan aangenaam verrast. Vaak als ik de term metalcore hoor denk ik al mijmerend terug aan de 90’s toen metalcore een andere betekenis had dan pakweg alles post 2007. Maar hokjes, ze zijn zo vies meneer. Primal Truth klonk superstrak en het leek alsof ze een geluidsman hadden die al jaren mee was op tour met hun. De lijn tussen metal en hardcore was zeer dun en mede door de kracht en overgave van de drummer was dit echt genieten. Primal Truth is een band met talent en als hun oeverloze werklust vruchten afwerpt dan is dat volledig aan hun zelf te danken. Shreddend talent.
Conjurer Conjurer, de metalband van de avond. Of was het hardcoreband? Of Sludge? Goh, weet je. Ze zijn het allemaal. Telkens je denkt dat je mee bent met hun, doen ze een 180 en gaan ze ineens een andere richting uit. Dit zorgt dat je met je aandacht erbij blijft en al bijna uitkijkt naar het volgende. Sommige mensen hebben hun afgelopen maanden gezien als support van Celeste en zullen zeker beamen dat Conjurer echt wel de songs heeft. En een bezeten bassist. Headbangend, rondspringend en waarom niet, frontstage tussen het volk. Dit geeft een soort van verbondenheid, die ook nog versterkt werd toen 1 van de 2 zangers een stuk kwam zingen zonder microfoon. Onlangs heb ik hun nieuwe single Rot vergeleken met de vettige muren van een frituur in een stationsbuurt. Deze avond was Kavka het frietkot. Conjurer waren de chefs van dienst, en voor mij was het alvast een 3 sterren restaurant. Ik kijk nu nog meer uit naar hun nieuwe plaat die dit jaar gaat uitkomen.
END
Eindigen doe ik met END. (Sorry not sorry). Een Allstar band met (hier komt een lijstje) de zanger van Counterparts, de gitarist van Fit For An Autopsy en vermaarde producer Will Putney, en leden van Shai Hulud, Reign Supreme en Trade Wind. Dat is een serieuze boterham. Op plaat heb ik het ooit vergeleken met 5 mensen die in de studio gewoon wouden testen hoe hard ze konden gaan. Het verschil met nu de live set was effectief de pauzes tussen de nummers in om te bekomen want Holy shit, wat een tsunami aan gitaargeweld. En nu ga je misschien denken dat het effectief gewoon lawaai is en ze gewoon staan te raggen, maar eigenlijk is heel de boel nog heel technisch. En niet de prog rock versie thank god. Het was de allereerste Europese vasteland tour en ook meteen hun eerste show op Europese bodem. Het publiek was aan het begin nogal statisch maar gaandeweg waren mensen zo mee met de band dat er zich een mooie pit vormde en dit de band nog meer energie gaf. Voor een keer is de band effectief de som van alle delen, en dat is een hele hoge uitkomst geworden. The END.
Conclusie is dat naast de hypercreatieve Belgische scene, de rest van de wereld ook meedoet. En als organisaties zoals Mendville of Flood Floorshows deze dingen naar België halen, dan verdienen ze onze steun.
maandag 2 mei 2022, Kavka (Antwerpen) Foto's: Cara (Grain is power)(thank you again for letting me use them), Tekst: Andy Decroos