Het was de afgelopen jaren soms wat pijnlijk om zien: wanneer Carneia op een soort (mini) festivalletje stond, viel de kinlade van het overgrote deel van het publiek open en stond die meerderheid (metalcore en whatever 'metal' of 'core' of 'rock' fans er wat beteuterd bij te kijken. De muziek was gewoon te complex voor de brave zielen en dus wisten ze er geen weg mee. Niet dat België geen bands heeft die wel een fit zouden zijn, maar geen kat die ze kent of ze zijn/waren in winterslaap blijkbaar. Komt daar nu eindelijk verandering in met het machtige Hippotraktor en dat mogen we meteen tijdens de Ieperfest showcase op 13 november aan den lijve ondervinden.
Het duurde welgeteld één nummer en mijn oren waren wijd opengesperd, de aandacht getrokken met het kwijl druipend uit beide mondhoeken. Lees wat ik orakelde in mijn stukje over Manifest The Mountain: een kleine twee maand later was het zover, Hippotraktor staat op Alcatraz 2022! Terecht verdomme! Hoe de mannen elementen uit djent, groove, prog en post combineren mag dan verre van origineel zijn, maar het klopt als een moddervette bus en komt binnen als een welgemikte muilpeer.
Bovenop de straffe riffs, het ritmische drumwerk en de stuwende bas, duelleren Stefan (harsh) en Sander (clean) doorlopend vocaal met elkaar. Waar ik eerst het gevoel had dat die cleane vocals net iets te emo waren naar mijn smaak, moet ik na enkele luisterbeurten mijn eigen ongelijk toegeven: de combinatie werkt uitstekend. Iets te formulaïsch - die wissels tussen hars en clean - na een tijdje? Maybe, maar net wanneer dit gevoel de kop opsteekt, zo ongeveer bij Juncture, pakken de heren uit met de meest fantastische proggy gitaarintermezzo's. Bij het sublieme A Final Animation moet ik zelfs aan een goed op dreef zijnde Mikael Åkerfeldt op zijn meest gevoelvolle momenten denken. Qua referentie kan dit tellen mag ik hopen. Now listen very carefully, I shall say this only once: Carneia heeft zijn match gevonden! Laat beide elkaar nu live naar een intens muzikaal hoogtepunt stuwen. Zorg dat je hun eerste duel op 13 november niet mist, want daar wordt de toon gezet! De kinlade van het publiek klapt nog steeds omlaag, maar beteutert staat niemand er nog bij.
Ook leuk om weten: naar 't schijnt komt het artwork van de hand van ene Sam Coussens en mag die toch wel de zanger/gitarist van Pothamus zijn zeker. Gooi die meteen ook maar op de bill.
Releasedatum: 15 oktober 2021
luister
lees
Meridian is in wezen een verkenning van de evolutietheorie van het naturisme. In de 19de eeuw werd deze naar voren gebracht door de Duitse geleerde Max Müller en hij stelt dat religie zijn oorsprong vindt in de vergoddelijking van de natuurkrachten door de mensen van vroeger. Door deze sociologische theorie naast zeven tracks te plaatsen van beelden die onfeilbaar oproepen naar de aarde, zee en lucht, heeft HIPPOTRAKTOR een analogie gecreëerd die de fantasierijke kwaliteit van hun muziek vergroot tot (letterlijk) epische proporties. Meridian combineert het beste van prog, groove en post-metal en biedt een ongelofelijke rit voor fans van dramatische passages, technische riffs en wereldschokkende breakdowns.
Hippotraktor is: Stefan De Graef (vocals, percussion), Sander Rom (vocals, guitar), Lander De Nyn (drums), Jakob Fiszer (bass), Chiaran Verheyden (guitar).
