top of page

Nieuws | dunk!festival 2022: must see, pt.1


In 2019 vroeg een destijds nieuw BIR-teamlid of een persaccreditatie voor een festival in de bossen van Zottegem haalbare kaart was. Welk festival? dunk!festival! Nooit van gehoord, maar we zouden eens polsen. Dankzij de erg sympathieke organisatie en een fantastische Goedele konden we dan verslag uitbrengen van toch wel een toonaangevend festival wanneer het op post rock/metal en aanverwante, soms echt experimentele, genres aankomt. Een volgende keer zou ik er verdikke zelf bij zijn, al zou het net even iets langer duren dan gedacht én werd ondertussen afscheid genomen van de bossen.


Op naar De Vooruit in Gent dan maar en niet alleen, want als mediapartner - ons eerste partnership ooit - trekken we met z'n vieren (vijven eigenlijk) richting de editie 2022. Dat schreeuwt natuurlijk om nog wat extra promo en dus dacht ik, waarom niet even die bands in de kijker zetten die mij ertoe aanzetten om gedurende drie erg lange dagen mijn gewrichten, rug en ogen te doen afzien. Nog goed dat mijn oren volop zullen genieten.


Here I go, in chronologische volgorde!


Cecilia::Eyes | donderdag 26 mei, 15u05-15u45, concertzaal Gewoon je ogen sluiten en genieten van hun dromerige post rock/shoegaze van deze Belgen die toch al een hele tijd meedraaien. Maar goed dat ze niet te laat worden geprogrammeerd of ik zou mijn slaapzak en luchtmatras meenemen en zalig indommelen na de laatste tonen.


Bruit ≤ | donderdag 26 mei, 16u-16u40, balzaal Net toen ik het gevoel had dat ik niets meer kon schrijven over een zoveelste instrumentale postrockband, kruiste dit Franse viertal met hun magistrale EP The Machine Is Burning ... mijn pad. Wat een beleving was me dat zeg, ik kwam plots terug woorden tekort. Deze band is één van de redenen waarom ik absoluut dit festival wil meepikken. Wie dit optreden mist, verdient een klinkende draai om de oren!


Tom Morris & Jo Quail | donderdag 26 mei, 22u30-23u20, balzaal Mijn fascinatie voor de cello heeft deze keuze getriggerd, maar vanzelfsprekend ook de prachtige algehele sfeerzetting. Weg met de gitaren, synths nemen over en staan samen met het diep-emotionele geluid van de cello in voor prachtige soundscapes. Dit wordt helemaal tot rust komen, alvorens YOB de mokerslag zal uitdelen op dag één.

 

Pothamus | vrijdag 27 mei, 13u30-14u15, concertzaal Hoeveel keer is deze band bij ons nu al aan bod gekomen? Met hun pulserende, bezwerende ritmes weten ze niet enkel mezelf, maar ook enkele collega's volledig in te pakken. Een last-minute toevoeging aan de lineup, maar verdorie niet de minste. Alweer eens Belgisch en beregoed!


ROOK | vrijdag 27 mei, 20u-20u40, domzaal Ik heb net hun eerste full album de post/doom/ambient/noise rock/industrial/trance hemel ingeprezen. Het zal wel zijn dat ik enorm uitkijk naar hoe dit allemaal live gaat klinken. No pressure guys/gal, weet gewoon dat mijn verwachtingen HOOG (in kapitalen, jaja) zijn.


Big Brave | vrijdag 27 mei, 22u30-23u20, balzaal Op 21 april 2021 schreef ik het volgende over mijn eerste kennismaking met deze Canadezen: "Toch wel een openbaring voor mij, deze Big Brave. Hun loodzware, repetitieve 'sounds' werken intens hypnotiserend en van de stem van Wattie krijg ik de 'creeps'. Wanneer het nummer plots lijkt afgelopen, besluipt mij tijdens de 'stilte' een uiterst ongemakkelijk gevoel ... en dan gaat het dreunen verder. Om compleet knetter van te worden." Ooit moest en zou ik hen live aan het werk zien. Dankzij dit festival kan ik hen redelijk vlakbij meepikken. Wie gaat samen met mij door het lint?


Kiezen is altijd wat verliezen, want op vrijdag pik ik ook voor een tweede keer Jo Quail mee, al moet ik wel Turpentine Valley en Psychonaut overlaten aan mijn collega.

 

Long Distance Calling | zaterdag 28 mei, 19u05-19u55, concertzaal Dè band die mij helemaal meekreeg in instrumentale rock. Dankzij hun Boundless (2018) had ik het helemaal te pakken en dook volop in de wereld van (instrumentale) post rock en metal. Telkens opnieuw weten de vier uit Münster (D) te boeien met hun combinatie mix van gitaren, bas, drums en slim ingezette elektronica. Hier een ferme scheut Pink Floyd, daar dan weer een knipoog naar Kraftwerk. Bij momenten hevig en krachtig, maar steeds toegankelijk en melodieus. Ook al zijn de thema's nogal geladen, het geluid baadt in een positieve sfeer.


Eleanora | zaterdag 28 mei, 22u15-23u, domzaal Ex-collega Nico Cluckers omschreef hun album Mere uit 2020 als volgt: "Hoe brutaal de eerste momenten dan ook zijn, zo wiegend en weemoedig is de manier waarop de gezwollen orkaan terug zacht neerdaalt en oplost in de stilte. Eleanora weet zich met Mere meer dan ooit tevoren te onderscheiden en nu is het, zij het met ongeduld, afwachten op de eerste live vertoning." Die eerste - voor mij toch - live vertoning komt er zaterdag aan.

 

Mochten gerust aan de lineup worden toegevoegd als het aan mij lag, simpelweg omdat ze perfect zouden passen, aanvullen én vooral omdat ik fan ben. - The Compleat Angler - Wanheda - IIVII




bottom of page