Drie jonge meiden uit Mexico steken na enkele jaren succesvol touren in Zuid-Amerika en eerste - eveneens succesvolle - stappen in de V.S. de grote plas over en... verkopen verdorie venues van 1.000 man en meer uit in no time. Jawel, ze kwamen al eerder naar Europa, maar dat bleef toch beperkt qua headliner shows. Openen voor Muse kan natuurlijk tellen. Het is ook niet zo dat hun albums hier veel aandacht krijgen. Ik denk dat we met BIR de enige Nederlandstalige muzieksite waren die ERROR (2022) aan bod lieten komen. Geen idee of ze airplay krijgen in NL, al vermoed ik van niet. Vanwaar dan een uitverkochte Stage 1?
Nog straffer: om 16u30 stond er reeds een rij van ongeveer vijftig fans in koude en regen aan te schuiven. Dat is tweeëneenhalf uur vóór de deuren zouden opengaan. Ik bedankte en ging in een wine bar/social club een dark&stormy drinken en wat chicken tenders knabbelen. Toen ik om 18u30 opnieuw bij de zaal aankwam, was het aantal wachtenden opgelopen tot een dikke honderd. Tijd dus om even te polsen wie die diehards waren en wat hen dreef.
Volgende vaststelling die me bijna omver deed vallen van verbazing: zowat de helft van die honderd fans was van mijn leeftijd of ouder, t.t.z. 55-plussers! Wat komt die generatie doen bij een show van drie prille twintigers die energieke (hard) rock spelen? Wat navraag maakte me niet veel wijzer, een duidelijk antwoord kwam er niet. Bleek dan wel dat de meerderheid van de aanwezigen in de zaal toch net wat jonger bleek te zijn.
Het optreden? Leuk! De jongedames kennen hun stiel, weten hoe ze een publiek moeten entertainen, hebben een sterke stage presence, zijn een geoliede (marketing) machine en kunnen mij toch een dik half uur boeien. Even de setlist en duur van de nummers bekijken en blijkt dat dit net iets minder dan een volledige set (zeventig minuten) was. De echte fans waren duidelijk tevreden en amuseerden zich te pletter.
Het concertverslag zelf mogen jullie binnenkort verwachten. Benieuwd wat mijn collega Jessica ervan vond. En ja, we hebben voor die avond de rollen even omgedraaid.
Conquer Divide
Vijf jongedames uit de V.S., Canada en het V.K. mochten de zaal opwarmen en deden dat met hun laaggestemde riffs (twee 8-string gitaren, geen bas) en twee zangeressen (eentje clean en eentje unclean) niet onaardig. De basis was metalcore en waarschijnlijk net iets te potig voor mijn generatiegenoten, die toch vooral voor de 'rock' van The Warning kwamen. Het jonge volkje deed wel even een mosh (?) pit ontstaan. Mijn rug en nek kunnen ervan meespreken.
vrijdag 19 april 2024, Patronaat (Haarlem, NL) | Foto's: & tekst: John Van de Mergel