Fotoverslag | John Maus + support - 013
- Marieke de Lorijn
- 2 dagen geleden
- 2 minuten om te lezen
bijdrage door Marieke de Lorijn
In de kleine zaal voelt het optreden van John Maus als een intense, licht chaotische ontlading waarin hij met gesloten ogen en wilde bewegingen volledig opgaat in zijn eigen muziek. Zijn donkere synthpop krijgt live een bijna ritualistische kracht.
Maximilian Tanner
Maximilian Tanner opent de avond in 013 met late-night synth-pop, een mengsel van koele synthlagen, breekbare vocalen en subtiele glitch-accenten. Als opwarmer voor John Maus levert hij een sfeervolle toon, die net duister genoeg is om de deur open te zetten naar de wereld van John Maus.
John Maus
In de kleine zaal van 013 staan bij het podium enkele gasten te wachten. Ze delen: 'Een optreden van John Maus is anders dan menig concert: het maakt iets in je los.' Het is een optreden die bezoekers niet altijd begrijpen, maar veelal intrigeren. De reden dat eerdere bezoekers van een John Maus-optreden graag terugkeren. Tussen de fans aan de rand van het podium zijn er ook fans die Maus deze avond voor het eerst live zien.
Maus komt ineens het podium op. Achterop het podium staat een laptop die hij zelf aan zet. Het is enkel Maus met microfoon. En zijn wilde spring- en buigbewegingen. Bij één nummer zijn het zelfs burpees. Dit is een full-body oefening waarbij je in één vloeiende beweging meerdere bewegingen combineert: van staan naar door de knieën, via een push-up naar een opspringen. Ofwel een intensieve oefening die kracht, uithoudingsvermogen en explosiviteit traint. Als toeschouwer is het haast onmogelijk om stil te blijven staan.
De setlist is een mix van cultfavorieten en nieuw werk. Tijd lijkt weinig relevant, want de klanken vloeien in elkaar over als één lange droom. Maus zijn typerende schreeuwen, zijn wilde gebaren met arm en vuist op schouder, en het absurde contrast tussen zijn academische uitstraling en totale fysieke overgave, maken het onmogelijk om weg te kijken. Zo als hij ineens opkwam, was hij ook ineens weg. Maar hij kwam nog even terug voor het nummer Believer. Met een zwaai verlaat hij daarna het podium. Dat was het. Mogelijk hebben we niet alles begrepen, maar zeker wel iets ervaren.
donderdag 20 november 2025, Poppodium 013 (Tilburg, NL) | Foto's & tekst: Marieke de Lorijn
