Er zijn zo van die concerten waar je net dat tikkeltje meer naar uitkijkt dan andere. Voor mij was dat het concert van Sum 41 en Simple Plan in Vorst Nationaal vorige week. Een avondje nostalgie op z'n best. Niet enkel omwille van Sum 41 en Simple Plan trouwens, want ook de playlist tussen de sets was volledig afgesteld op het publiek. Met liedjes van o.a. Fall Out Boy, We The Kings, Jimmy Eat World en Blink 182 werd ook tussendoor het enthousiasme hoog gehouden.
De opener van de avond was Cassyette, een Engelse dame met enorm veel power. En hoewel haar pop(punky) muziek zeker fijn is om te horen, viel haar performance toch wat tegen. Door de nog veel te lege zaal kwam het geluid niet tot zijn recht en verloor het optreden toch wat aan power. Cassyette zelf leek zich er niet veel van aan te trekken en gaf toch het beste van zichzelf. Haar enthousiasme was zeker aanstekelijk, maar helaas was het publiek nog niet voldoende wakker om dit te appreciëren. Misschien een kleinere en vollere zaal de volgende keer.
Om 20u was het de beurt aan special guest Simple Plan. Voor velen, waaronder mezelf, een nostalgische band. Het startschot werd gegeven met een Star Wars intro, gevolgd door I'd Do Anything. Pok andere klassiekers zoals Shut Up!, Your Love Is A Lie, Welcome To My Life en I'm Just A Kid kregen een plaatsje tijdens de set. Voor Jet Leg werd crew member Arielle op het podium gevraagd. Samen met Pierre Bouvier zorgde ze voor een leuke performance, al was ik niet helemaal te vinden voor haar stem. Geef mij toch maar Natasha Bedingfield.
De rest van de set werd gevuld met Summer Paradise, waarbij naar goede gewoonte enkele grote strandballen het publiek in gegooid werden. Een korte mashup van All Star, Sk8ter Boi en Mr. Brightside was misschien niet meteen nodig maar toch een leuke verrassing. En drummer Chuck Comeau stal ook even de show toen hij het publiek indook, verkleed in wit pak met gasmasker. Voor Simple Plan werd vooral het 20-jarig bestaan van hun album No Pads, No Helmets...Just Balls gevierd. Er was ook ruimte voor twee nieuwere liedjes, Iconic en Where I Belong maar deze werden duidelijk minder goed onthaald. Met afsluiter Perfect koos de Canadese groep voor een rustig einde. Er was zeker enthousiasme te vinden in de zaal, maar ik merkte wel dat het optreden geen hoogvlieger was en met momenten geforceerd voelde. Gelukkig bevond ik mij in een enthousiaste moshpit waar de nostalgie en het geluk rijkelijk vloeiden.
En dan was het de beurt aan de act waarop iedereen zat te wachten. Sum 41 warmde het publiek op met T.N.T. van AC/DC en werd met een oorverdovend applaus onthaald. Deryck Whibley en co. vlogen er meteen in met enkele hits zoals Motivation, The Hell Song en Over My Head (Better Off Dead). Moest het publiek nog niet voldoende opgewarmd zijn, zorgde de productie van Sum 41 ook voor enkele vurige attributen (en ja, dat mag je letterlijk nemen). Ook moshpits en circle pits lieten niet lang op zich wachten. Aan sfeer zeker geen gebrek!
De tour stond vooral in het teken van Sum 41's All Killer No Filler en Does This Look Infected?, hun eerst en tweede album. Ook deze albums gaan reeds 20 en 21 jaar mee en dat moest natuurlijk gevierd worden. De avond stond dus ook bij Sum 41 vooral in het teken van nostalgie en dat kon het publiek duidelijk wel smaken. Zowel de groep als het publiek genoten met volle teugen van elke song. Een mashup van My Direction, No Brains, Rhythms en All Messed Up kwam niet helemaal tot zijn recht, maar we get it, choices had to be made.
Naast het stevige geweld, was er ook ruimte voorzien voor enkele rust momenten waarbij Whibley de zaal volledig liet verlichten door smartphones. Ook Sum 41 had overigens ballonnen mee die al even snel werden geknald door Whibley. Een gitaarsolo en Queen cover (hoogste onnodig vond ik zelf, deze mannen hebben zoveel goede eigen muziek!) later werd er met Hooch een einde gebreid aan de show. De encore die volgde bestond uit No Reason, Mr. Amsterdam en natuurlijk Fat Lip. Vooral die laatste werd enorm goed onthaald. Het mocht duidelijk zijn dat Sum 41 de absolute winnaar van de avond was. De groep kreeg de volledige avond de hele zaal mee in hun enthousiasme. Zelf de mensen met zitplaatsen spendeerden hun hele avond staand en dansend. Een top top top avond, zeker en vast!
woensdag 19 oktober 2022, Vorst Nationaal (Brussel, BE) | Tekst: Maui Vindevogel | Foto's: Magali Decamps