Met titels strooien is altijd gevaarlijk. Beste Belgische metalband ooit; meest succesvolle Belgische metalband ooit; België's metaltrots; ... er zal voor elk visitekaartje wel een andere mening zijn, maar ik denk dat we toch wel mogen zeggen dat Channel Zero veel deuren heeft geopend voor de Belgische metalscene en voor vele jonge bands toch wel een grote inspiratie is geweest.
En onze pioniers hadden een bijzonder jubileum te vieren, nl. 33 jaar Channel Zero. 't Is te zeggen, in 2020 had dat 30 jaar CZ moeten zijn maar dat Chinees virus vond dat geen tof idee. Fast forward naar 2023 en dit jaar mocht het dan eindelijk zo zijn. Drie uitverkochte avonden in de AB, vier als je de generale repetitie van donderdag erbij telt.
Er was ons op voorhand een feestje beloofd en een feestje zouden we krijgen. Maar alvorens de feestelijkheden te openen kwamen Franky en Mikey apart op voor het gordijn. In eerste instantie werden alle aanwezige (maar ook niet aanwezige fans) bedankt voor hun jarenlange steun aan Channel Zero. In 30 jaar tijd verlies je helaas ook wel eens wat mensen, jammer genoeg soms ook letterlijk. Zoals origineel gitarist Pablos Alvarez, de artiest die het originele CZ logo met de ster ontwierp en natuurlijk ook de grote knuffelbeer Phil Baheux. Ter ere van hem brachten ze een stripped down versie van Angel.
Ik geloof oprecht dat Phil en die anderen vanuit The Great Gig in the Sky genoten hebben van dit feest. Na enkele minuten wachten ging het doek volledig open, rook en beats vulden het podium en barstte de boel los met No Light (at the End of Their Tunnel. Franky vloog over alle kanten van het podium en leek vele gezichten in het publiek te herkennen, waaronder een dame die naast mij stond die hij spontaan met water besprenkelde en dat het hele optreden lang regelmatig bleef doen. Ik mocht delen in de spetters maar dat kon mij niet deren. Ze gingen verder met drie oer-Channel Zero nummers, Tales of Worship, Repetition en Chrome Dome, wat gepaard ging met wat gitaarproblemen voor Mikey.
Tijdens Dashboard Devils ontstond een eerste noemenswaardige moshpit terwijl drummer Seven Antonopoulos impressioneerde door te jongleren met zijn drumsticks.
Er bleek ook hoog bezoek speciaal uit Zuid-Afrika naar de AB te zijn afgezakt. Het is geen geheim dat kok Piet Huysentruyt een grote fan is. We werden herrinnerd aan het befaamde crowdsurf incident uit 1995 toen Piet ietwat ongelukkig neerkwam en er een enorme jaap in zijn hoofd aan overhield. Hij was toen al zot genoeg, dus daar kan het niet aan gelegen hebben. Het was ook tijd om de hele band even voor te stellen. Toevallig was het vanavond ook Tino's verjaardag, dus moesten we met z'n allen wel luidkeels Happy Birthday kelen.
Tijdens Call on Me trok Franky traditiegetrouw de zaal in en verscheen hij zelfs aan de zittribune. Waarna het weer tijd werd om stevig te stampen met Mastermind en Bad to the Bone. En ja hoor, daar vloog Piet over het publiek richting de frontpit. Het zou niet de laatste zijn en gelukkig hield hij er ditmaal geen verwondingen aan over. De überklassieker Help ging naadloos over in een stukje Unsafe waarna Seven het podium even voor zich alleen kreeg en een geweldige drumsolo gaf.
De AB kolkte intussen volop en gasgever als Dark Passenger is dan extra zuurstof voor het vuur.
Na Hot Summer was er even een intermezzo met Mikey's bar. Shotjes Jack Daniels werden uitgedeeld aan de voorste rijen, Mikey telde af en alle bekertjes werden synchroon achterovergeslagen.
We hadden natuurlijk nog recht op dé twee classics der Channel Zero classics, Suck My Energy en Black Fuel. "Black fuel controls the world" ... dat doet het al bijna 25 jaar en dat zal het nog minstens 25 jaar blijven doen.
vrijdag 12 mei 2023, Ancienne Belgique (Brussel) | tekst : Jan Guisset, foto's: Frank Verlinden
Met dank aan: Ancienne Belgique