Ik had altijd tegen mezelf gezegd: “online shows, daar doen we niet aan mee, da’s toch maar de helft van de ervaring.” Of nog minder zelfs, want een concert is voor mij meer dan de muziek alleen, veel meer. Het gaat om de interactie tussen band en publiek, over de spanning die opbouwt voordat de hoofdact begint, over kunnen meebrullen en zien dat de band echt geniet van al die mensen die speciaal voor hun muziek daar zijn. Helemaal bezweet en onder het bier terug naar huis kunnen gaan en de volgende dag wakker worden met kop- en nekpijn van al het headbangen, dan heb je pas écht een liveshow meegemaakt. Een online show kan je nooit die ervaring geven, dus ga daar ook niet van uit, maar het kan wel heel even dat gevoel terugbrengen, het gevoel van één te zijn met de band, die connectie te hebben. En ondanks dat zij jou niet kunnen zien, voelt de band dat ook.
Het was dus oorspronkelijk niet mijn bedoeling om een online show te kijken, maar wetende dat het er hoogstwaarschijnlijk dit jaar niet gaat inzitten om dat gevoel in het echt te ervaren… nee, dat kon ik niet aanvaarden. Ik kreeg dan ook toevallig net een herinnering aan een concert van Avatar van twee jaar geleden en zag daarna een bericht op Facebook over hoe zot hun online shows zijn… ja… duidelijker kan het niet worden natuurlijk. De liveshow van afgelopen zaterdag, was Madness. Madness was een fan-chosen setlist van de albums; Black Waltz en Hail the Apocalypse, naar mijn mening, de twee beste albums die ze ooit gemaakt hebben.
Met hoge verwachtingen begon ik dus aan de livestream en Avatar stelde niet teleur! Als je hen ooit al eens op een podium hebt gezien, dan weet je dat Johannes echt een bangelijke frontman is. Hoge screams, lage grunts of clean vocals, die kerel kan het allemaal. En publiek of geen publiek, hij geeft zich helemaal en zet een geweldige show neer met massa’s emotie alsof zijn leven er vanaf hangt. Het feit dat de band dan ook de bijpassende outfits voor deze twee albums aanhad, maakte het geheel ook visueel geweldig. Er waren ballonnen, er was een schuiftrompet, drie verschillende podia en zelfs het “draaiorgel” van de Hail The Apocalypse music video. Met wat sketchkes tussendoor en enkele verhaaltjes die dan een inleiding werden voor een volgende nummer, was het ook écht een Avatar show.
Mijn persoonlijke hoogtepunten waren; Paint Me Red, Bloody Angel en de zeer mooie, ingetogen pianoversie van Tower. Ik heb die avond zitten headbangen en zingen in mijn zetel (sorry buren) en kreeg toch weer even dat gevoel van verbonden te zijn. Niet alleen met de band, maar ergens ook met alle andere fans die over de hele wereld naar deze performance aan het kijken waren, wat ook echt wel een maf gevoel is, als je er bij nadenkt. Ik zeg het, dit is niet hetzelfde als een real life live show, maar ik voelde mij achteraf wel weer helemaal opgeladen en happy.
Als je interesse hebt, deze zaterdag, 30 januari is er nog een laatste liveshow van de Avatar Ages reeks; Memories. Ook deze is weer een fan-gekozen setlist, maar dan van de albums; Thoughts of No Tomorrow, Schlacht en Avatar. De heeeeele oude albums dus. Voor long-term fans misschien wel het ideale concert om nog eens te ervaren.
Tickets kan je kopen via deze link. En als je jezelf afvraagt hoe het er dan uit ziet om in uwe zetel te zitten fangirlen bij een online liveshow, dan is hier, speciaal voor jou, de foto hieronder.
Setlist
Hail The Apocalypse
Torn Apart
Blod
BlackWaltz
Let It Burn
Paint Me Red
Puppet Show
Ready for the Ride
Vultures Fly
Tower
Murderer
Get in Line
Tsar Bomba
Bloody Angel
Smells Like a Freakshow
댓글