Als onuitgesproken huisrecensent van HEISA bij Brothers In RAW ben ik lichtjes aan het nazinderen. Na een uitgebreid voorspel (cfr. soundstukjes 80'Song en Burn Your Bridges) geeft HEISA zich nu volledig bloot en schenken ze ons met de release van hun nieuwe EP Outliar een tweede oorgasme, in navolging van ons eerste Begeisterung Joni.
Was het even goed als de eerste keer? Het was anders: intenser, korter, volwassener en toekomstgerichter. Een band in volle groei en met een mooie toekomst!
Openingsnummer en -koninginnenstuk Chant wordt de single, die meegaat met de EP-release op 8 april. "Tijdens ons schrijfproces hanteren we een ongeschreven regel: het refrein een derde keer halen is not done, "duidt gitarist Koen Castermans. "De klassieke popstructuur is net iets te voorspelbaar". "Ondanks dat er veel noten zijn, blijft het toch een beetje drony", vult Castermans snel aan. We zijn alvast opgewarmd, dudes!
Het poppy 80’s Song kon je reeds horen op StuBru, Radio 1 (!), Willy, KINK (incl. ‘Daily Drop’), Classic 21, … Inderdaad, music for the masses, maar gelukkig maar met dat typische HEISA-randje.
Burn Your Bridges heb ik al uitgebreid beschreven (zie link hierboven) en vind ik persoonlijk het beste nummer van de nieuwe EP, wat waarschijnlijk wel te maken heeft met die Afghan Whigs-achtige sound. Gentlemen blijft één van de beste studio-albums ooit, toch?
Ally wisselt constant af tussen een intrigerende pagan-sound, scheurende gitaren en de typische schreeuwbalkerij van frontman Jacky Willems aka Jacques Nomdefamille. Iets minder mijn goesting, maar goed, eentje voor de liefhebbers! Geef mij dan maar liever een versnelde versie van Ulakanakulot + Decline and Fall van de Virgin Prunes, maar ja, ik word dan ook een oude zak met nostalgische buien (RIP).
Keep It (bonehead version) start met een Thurston Morische feedback, aangevuld met wat stevig drum-en gitaarwerk uit de late 80's/begin 90's. Ja, Sonic Youth was verdomme ver hun tijd vooruit. BTW: Who the fuck is bonehead? Ik ken er maar twee: diegene met de totally fucked up song Naked City uit de memorabele film Funny Games (Duitse versie, aub) of de gitarist van Oasis, die constant in dispuut lag met Noel Gallagher over de te gebruiken akkoorden op hun hit single Wonderwall. Of misschien zoek ik het te ver en is het gewoon de nickname van de producer of de poetsheer tijdens de studio-recordings?
HEISA komt eraan, dikke EP en dito showkalender (oa. Ment (Slovenië), ArcTanGent (Bristol, UK), Campo Solar, Rock Olmen, Trix, Noisefest @Wilde Westen, more tba …). Be there or be square, zou ik zeggen!
Releasedatum: 08 april 2022
Luister
Lees
Zelden dekte een bandnaam zo goed de lading als bij HEISA, drie Limburgse heren met de benen stevig op de grond en muzikaal goud in de handen. Bezeten en bemeten. Onbehaaglijk en bezwerend. Desoriënterend en toch catchy.
HEISA is het allemaal, en het liefst tegelijk.
In de traditie van contraire bands die zich uitstrekken van Tool, over Battles tot Black Midi dolt het trio met ritmes, sferen en effecten. Geduldig opgebouwde spanning doorbreken ze op raak gekozen momenten met pijnigende gitaren en golven van distortion. De zang trekt niet alle aandacht naar zich toe, maar is een extra instrument.
Het resultaat: een volstrekt unieke sound.
On the road laat HEISA een spoor van vernieling na. Hun liveshows zijn indrukwekkend, verrassend, lichtjes theatraal. Het is doodzonde dat eerste full album joni arriveert net wanneer de pandemie in 2020 helemaal losbarst. Géén releaseshows dus, en geen festivals. Toch vindt de plaat, 10 geweldige tracks die betoveren én kastijden, vlot de weg naar de fans. Radio en playlists putten er gretig uit, en recensenten in binnen en buitenland dopen hun pen in gouden inkt.
