top of page

Albumbespreking | Those Damn Crows, Point Of No Return


De oorsprong van de ongebruikelijke bandnaam ligt bij de vader van de drummer. Toen hij de vogels in zijn tuin eten gaf en plots “those damned crows” vloekte, bleek dit de inspiratie te worden voor de bandnaam. De Britse rockband, afkomstig uit Bridgend, bestaat uit vocalist Shane Greenhall, gitaristen Ian "Shiner" Thomas en David Winchurch, bassist Lloyd Wood en drummer Ronnie Huxford.


Met hun debuut Murder And The Motive uit 2018 wist dit gezelschap destijds de aandacht te trekken. Frontman Shane Greenhall begreep dat dit album wel eens brokken zou kunnen gaan maken, maar ook zijn prijs kent. Om als band en als individuen te groeien, moest de manier van aanpakken drastisch bijgestuurd worden want er was geen weg terug. De titel van het nieuwe album is een direct resultaat van deze beslissingen. De productie lag in handen van Colin Richardson en Andy Sneap en dat zorgde voor een fantastisch geluid.


Een nummer dat er vanaf de eerste noten in beukt, dat is meteen to the point komen. Dat zullen de heren ook gedacht hebben toen ze Who Did It schreven. Het is een vrij onstuimige bluesy meestamper met een relatief traag dreunend ritme, opmerkelijk sterk gitaarwerk en ruwe vocalen. Het zet enerzijds de boel op stelten maar anderzijds typeert deze wel goed het geluid van de band. Duister kantje is de tekst, die gaat over de zelfmoord-epidemie die zich in de stad Bridgend en omstreken afspeelde in de afgelopen jaren en op de manier waarop de media op deze tragische gebeurtenissen hebben gereageerd.


De opvolger Set In Stone, die het tempo een beetje omhoog schopt, klinkt optimistischer en melodieuzer. De krachtige riffs zorgen voor een steviger en agressiever geluid. Opnieuw een zwaar thema met Sin On Skin, dat gaat over depressie en een gebrek aan eigenwaarde. De gitaarintro samen met de dreigende zang zorgt voor een eerder depressieve toon, maar het bouwt zich langzaam op tot een echte rocker.


De nummers brengen allemaal een duidelijk gevoel met zich mee. Ook Be You is zo, met een aanstekelijke melodie die de voorgaande ellende even doet vergeten. Muziek is per definitie een manier om mensen te raken. Hun talent voor het schrijven van prachtige ballads wordt benadrukt in Never Win, die met pianobegeleiding voor een relatief vroege rustpauze zorgt. Shane Greenhall lijkt helemaal geen probleem te hebben om het ruwe even uit zijn stem te halen voor deze powerballad.


Het groovy Send The Reaper laat terug niemand onberoerd. Een stomende rocker om op een festival alles te geven met gebalde vuisten in de lucht. De melodieuze riff in Kingdom Of Dust, die op en neer de baslijn kronkelt, zorgt gegarandeerd voor nekpijn. Diezelfde bas domineert ook het korte Going Down'. Nog eens voluit gaan in Long Time Dead, om daarna met King Of Second Chances terug wat ruiger uit de hoek te komen.


Wanneer de krachtige riff, die Go Get It opent, het plots moet opnemen tegen een ratelende bas, dan kan enkel een melodieuze zanglijn deze beiden verzoenen tot een geweldig nummer. Ook Hey Man (Look At Me Now) kent deze rauwe vocalen en rollende baslijnen, maar het nummers is duidelijk anders opgevat. Enige constante is het dreunende ritme die het moeilijk maakt om stil te blijven zitten. Ze weten niet van ophouden, want met een laatste stevig nummer wordt het album afgesloten. Devil In My Pocket maakt de cirkel rond. Nog een laatste keer alles geven.


Een eerste luisterbeurt in de auto had me nog niet helemaal te pakken, maar ik voelde dat er meer in zat. Maar ondergetekende loopt nooit over een dag ijs en de dag erna bleek het album beter in de smaak te vallen. Sommige albums hebben nu eenmaal tijd nodig om door te dringen. De brok energie, de melodieën en de creativiteit zorgen voor een groovy sound die onweerstaanbaar is. Of dit nu de nieuwe Foo Fighters wordt weet ik niet, maar het is eigenlijk onbegrijpelijk dat dit (nog maar) een tweede album is. Hopelijk kan ik deze band eens live aan het werk zien.


(Andy Maelstaf)


Score: 85/100 Info Release datum: 07/02/2020 Label: Earache Records Producer: Colin Richardson / Andy Sneap

Uitgaven: CD/LP/Digital


Singles Set in Stone


Tracklist Who Did It

Set In Stone

Sin On Skin

Be You

Never Win

Send The Reaper

Kingdom Of Dust

Going Down

Long Time Dead

King Of Second Chances

Go Get It

Hey Man (Look At Me Now)

Devil In My Pocket

bottom of page