Net iets meer dan 10 jaar geleden bracht Lyenn met The Jolllity Of My Boon Companion zijn eerste plaat op de markt, een meesterwerk van een toch wel zeer uitzonderlijke muzikant. Een plaat die tot stand kwam met de onverwachte medewerking van Marc Ribot, die we kennen van zijn werk met Tom Waits, Elvis Costello en John Zorn, toch niet de eerste de beste. Frederic Lyenn Jacques, zoals hij voluit heet, liet in die tijd blijkbaar zelfs een aanbod liggen van Mike Patton (Ipecac Records) om de plaat uit te brengen.
De muziek van Lyenn valt vaak moeilijk te omschrijven. Waste My Records, het Antwerpse label dat ontstond uit de assen van het Nederlandse Munich Records dat Lyenns debuut uitgaf, omschrijft het als “musical art, a masterpiece of jazz and avant-garde”.
Voor de opnames trok Lyenn naar IJsland, en niet naar zomaar een studio, maar een zwembad dat door Sigur Ros werd omgebouwd tot de legendarische Sundlaugin studio.
In twee sessies werd het hele album live opgenomen, met een band, wat resulteerde in een twintigtal nummers die meestal slechts uit 1 take bestonden. Na één dag in de mixingstudio bleven er zo 8 songs over die op het album staan, en één track die enkel op Spotify staat, That’s Why.
Natuurlijk was Shahzad Ismaily, nog zo’n man met tal van adelbrieven, weer van de partij om de bass op zich te nemen alsook de rol van producer. Vreemd denkt u misschien, want Lyenn kennen de meeste mensen immers als de bassist van Mark Lanegan en het Belgische jazztrio Dans Dans. Lyenn vond zijn plek achter de piano, maar nam ook de her en der de gitaar voor zijn rekening, naast natuurlijk zijn eigenzinnige zang. De muzikanten, die Lyenn doorheen de jaren leerde kennen via allerhande samenwerkingen, kregen de vrijheid om te improviseren op basis van de structuren van de demos die ze ontvingen. Die demos vormen eigenlijk een album op zich. Intieme, duistere songs die hopelijk ooit het daglicht zien. Lyenn vertrok vanuit ritmische patronen, misschien niet geheel onlogisch als bassist. Inspiratie werd hoofdzakelijk gezocht in de kwetsbaarheid van de mensen, het introspectieve.
Opener Morning Sun is daar een mooi voorbeeld van. Frederic bespeeld de piano begeleid door een jazzy drum van Julian Sartorius, die ook op Slow Healer speelde in 2016, en de stem van Lyenn die zo kenmerkend is. Ook celliste Gyda Valtysdottir, gekend van Mùm, speelde al op Slow Healer.
Op Deliverance verruilt hij de piano voor de gitaar en is de zang iets zachter. Until We Blend bespraken we al toen de single verscheen eind 2019. Het is het eerste nummer dat het tempo net iets hoger legt voor we de nacht induiken met Night.
Give In is het kortste nummer van het album vertrekkende van een repetitieve gitaarrif en voor het eerst treden de koperinstrumenten van Aaron Roche naar de voorgrond. Staggering Heights is na Until We Blend een tweede hoogtepunt van dit album. De stem die Slow Healer en Jollity zo kenmerkten, horen we voor het eerst echt terug op Pedestal, al blijven de schreeuwerige rauwe uitschieters toch (spijtig genoeg) achterwege. Pedestal leeft hoorbaar van de improvisaties en zweeft bij momenten heerlijk alle kanten op. Het vertrouwen dat Fred in zijn band heeft levert hier zeker zijn vruchten af.
Afsluiter Hissing Fire ontspringt uit een hypnotiserende gitaarriff die de dikke 8 minuten overeind blijft staat terwijl andere instrumenten komen en gaan. Het nummer dat we eerder al in een live versie mochten aanhoren, lijkt geen einde te kennen, maar komt dan toch even onverwacht als magistraal tot een stop. Gelukkig konden we dit album al een aantal keer opleggen, want ondanks dat het vanaf de eerste luisterbeurt al ontzettend aangenaam in de oren klonk, is het er zo eentje dat elke keer je het aanhoort nog mooier wordt. De verwijzingen naar Radiohead, Talk Talk en David Sylvain zijn geheel terecht.
Lyenns zoektocht vol improvisatie en onzekerheid, gedragen door zijn passie voor muziek, resulteert in zijn derde telg Adrift, die niet in de collectie van elke echte muziekliefhebber mag ontbreken.
Probeer ook zeker één van zijn concerten mee te pikken, want elk optreden is uniek en totaal anders dan het vorige of het volgende.
9 februari Botanique, Brussel - Album Release show
6 maart De Roma, Antwerpen
27 maart TivoliVredenburg, (Utrecht, NL)
2 april Gebouw -T, (Bergen op Zoom, NL) 3 april 4AD, (Diskmuide)
Score: 87/100
Info
Release datum: 10 januari 2020 Label: Waste My Records Producer: Shahzad Ismaily Uitgaven: CD/LP/Digital
Singles
Tracklist
Hissing Fire
Pedestal
Staggering Heights
Give In
Night
Until We Blend
Deliverance
Morning Sun