Fotoverslag | Sonders + Safran - Charlatan
- John Van de Mergel
- 59 minuten geleden
- 2 minuten om te lezen
met dank aan JoMarie
Op donderdag 16 oktober 2025 stonden er twee kleppers op de planken in de Charlatan:
Sonders en Safran. Donker en licht, was m’n eerste assumptie toen ik de twee zag staan in de line-up. Maar niets was minder waar. Eerder de herfst en een indian summer.

Sonders
Realiseren dat iedere voorbijganger een leven heeft zo levendig en complex als je eigen leventje.
Een verzuchting, een ademend herfstblad. De nerven van dit vijftal ontsproten meteen op het podium. Een begroeting aan het volk als een stevige handdruk die op het juiste moment loslaat. Sonders.
Het publiek nog wat onwennig, maar wel met veel ontzag naar de frontman, Siebe Puynen.
Siebe, de vocalist-gitarist van de band, is als gegoten. Een ferme snor, een prominent kapsel en een diepe melancholische stem die ergens schuilt tussen Nick Cave en Bon Iver.
In het eerste deel zie ik dat Sonders de herfst bemint. Het voelen trillen van je benen omdat de zon al een tijdje niet broeit. De zomer is meegevlucht met de trekvogels naar het zuiden. De herfstbladeren verkleuren mee.
De set is een seizoensovergang, een kleurenovergang van zomers groen naar herfstig bronsbruin. Van warm-energiek naar kou-etherisch.
Ze beginnen met All There Is To Say, de diepte in. Het nummer is een ballade voor de quarter life crisis, met hoop aan het einde van de tunnel. De lead gitarist Isaiah Silverstein doet er een schepje bovenop, de solo, kippenvel tot in je ziel. De ballade, een schot in de roos.
Middenin hun set gaan ze over met een fluitintro, On The Mends. Vanaf dit nummer trekken ze je hoopvol het eikenbos binnen op zoek naar die ene open weide waar je even op adem kunt komen.
Ze eindigen met Lonely Feeling, heel gepast, een summum van het gehele optreden, de herfst ontwaakt.
Safran
Onze indian summer midden-oktober, Safran.
Ik had de band nog nooit eerder gehoord, maar enkel via-via leren kennen toen ik videobeelden voor The Muttons had geshoot in het repetitiekot bij Dante Comman. De pianist van Safran, Jan Joos nam meteen contact met me op om voor hen in een garage/schuur een videoclip op te nemen. Die gaf ik aan een vriend over. Check zeker hun live sessions, ze zijn absoluut de moeite waard!
Een warme zuidwestenwind tussen de spleten en kloven van de muren van de Charlatan. Soms een zeebries, soms een wentelende windhoos. Safran.
Ik voelde me even terug in mijn tienertijd op een zonnige dag als ik even lekker pootje wilde baden aan de Blaarmeersen met een JBL-box op het gras en spikeballen met de vrienden.
Terecht ook, want zo voelt Safran aan. Warm, blote voeten en gaan. Grooven op Seppe Busschots’ strakke drumwerk en Emile Busschots’ heerlijke grooves en dan even het water in om te bekomen op de zachte jazzy melodieën van zangeres Anly Lippens.
P.S. dat nummer Distractions is echt een blockbuster. Lekker vettig en lekker funky, maar vooral, veel overgangen, wat het speels en soms onverwachts mysterieus maakt.
Verder in hun set riepen ze ook een heel koor op het podium om nog meer poeier bij te steken.
donderdag 16 oktober 2025, Charlatan (Gent, BE) | Foto's & tekst: JoMarie