vrijdag 01 november 2019, Kavka (Antwerpen) | foto's: Eva Bakker
Hoe beter je werkweek afsluiten dan door een concertje mee te pikken? Deze week zakte ik af naar de Zappa in Antwerpen voor Being As An Ocean. Ik ben intussen de tel kwijt hoe vaak ik de band al aan het werk heb gezien, maar ik weet dat ik geen passage in België aan mij voorbij laat gaan. België mocht de Proxy Tour aftrappen, let’s go!
De vierkoppige band Afterlife was als eerste aan de beurt om het publiek op te warmen. Aan enthousiasme ontbrak het de jongens niet. Met tal van pogingen probeerden ze het publiek mee te trekken in hun set: fists up, metalhorns up, hands up,… Helaas was het publiek nog niet helemaal wakker en kon Afterlife niet op veel bijstand rekenen. De zanger leek overigens te playbacken (al ben ik hier niet 100% zeker van). Deze actie stond wel in contrast met de emotionele zanger die toch wel oprecht kon praten over zijn problemen met huishoudelijk geweld. Een groep die wat te bieden heeft maar er nog niet helemaal is.
Daarna was het de beurt aan Novelists, afkomstig uit Parijs. De zaal was nog steeds niet helemaal wakker maar kon deze jongens precies al meer smaken. Ondanks de korte technische problemen, werden we getrakteerd op een fijne set. Zanger Matt Gelsomino probeerde de stilte tijdens de problemen vol te praten, wat hem zeker wat sympathie bijbracht. En het zijn deze momenten die een publiek onthoud natuurlijk. Een geluk bij een ongeluk, zeg maar. Een leuk en aanstekelijk optreden van onze zuiderburen.
Wie Being As An Ocean al eerder zag, weet waar hij/zij zich ongeveer kan aan verwachten. Zanger Joel Quartuccio is er namelijk om gekend zich te mengen in het publiek tijdens het grootste deel van de set, en dat was nu niet anders. Het publiek kreeg eerst wat nieuwe songs van hun meest recente album PROXY: An A.N.I.M.O.Story en voorganger Waiting for Morning to Come te horen. De meesten hadden hun huiswerk gedaan en konden redelijk goed meezingen met de nieuwe nummers. Joel die zich mengde in het publiek zorgde natuurlijk voor extra sfeer. Het eerste einde (je weet wel, voor de encore), werd verzorgt met This Lonliness Won’t Be The Death of Me. Duidelijk een geliefd nummer bij de fans, want het is hier dat we de echte BAAO vibe krijgen. Joel omringd door tal van fans die de longen uit hun lijf schreeuwen op de tekst van de muziek. Een emotioneel lied over depressie waardoor Joel aan het einde kon rekenen op een hoop omhelzingen. Even het podium verlaten en daar was de band terug voor nog twee nummertjes. Met The Hardest Part werd de encore ingezet en ook hier kregen we dezelfde sfeer. Als afsluiter wordt de title song van PROXY gespeeld, A.N.I.M.O. Helaas een misgeslagen bal aangezien het enthousiasme hier al wat afnam. Being As An Ocean had het beter op hun gewoonlijke afsluiter The Hardest Part gehouden.
Na een moeilijke start met Afterlife werd het toch nog een fijne avond met Novelists en Being As An Ocean. ’t Zit er alweer op dus op naar de volgende!
Setlist
Intro (The Envoy) Play Pretend Alone Find Our Way Brave Know My Name OK Dissolve Skin Black & Blue Glow Thorns L’exquisite douleur Interlude (Circuit bender) B.O.Y. This Lonliness Won’t Be The Death Of Me The Hardest Part A.N.I.M.O.