top of page

Albumbespreking | Pixies, Beneath the Eyrie


2004 was het jaar waarin we onverwacht de reünie van de Pixies mochten meemaken. Eerlijk als ze waren kreeg de tour de naam “Sell Out Tour”. Kim Deal wilde echter niet meewerken aan nieuwe muziek en toen ze in 2013 de deur achter haar dichttrok, was dit het teken voor Frank Black, Joey Santiago en David Lovering om de studio op te zoeken.

Interim bassiste Kim Schattenkirk werd bedankt voor de liveshows en Paz Lenchantin, de Argentijnse die we oa kennen van A Perfect Circle en Queens of the Stone Age, verscheen plots in de studio voor de opnames van Indie Cindy, de eerste CD van de Pixies sinds Trompe Le Monde uit 1991. Een succes werd het niet en ook opvolger Head Carrier werd dat niet.

Maar nu met Beneath The Eyrie horen we voor het eerst terug stukjes van de echte Pixies. Referenties naar dood en surfen refereren gelukkig weer naar de beginperiodes van Come On Pelgrim en Surfer Rosa.

Bassiste Paz, heeft haar plaats eindelijk gevonden in de band en haar backing vocals passen nu misschien zelfs beter bij de stem van Black Francis dan deze van Kim Deal dat ooit deed, maar de baslijnen, hoe mooi ze ook zijn, vormen nog steeds geen song binnen de song zoals enkel Mrs. Deal dat kon.

Opvallend is dat het album voorafgegaan werd door een 12-delige podcast serie over de opnames. Daarin komen we bijvoorbeeld te weten dat de band dit album aanschouwt als hun Blair Witch project. Centrale thema’s van het album zijn dood en echtscheiding. Eveneens opvallend is dat producer Tom Dalgety, die we kennen van Ghost en Royal Blood, de eerste twee singles, Catfish Kate en On Graveyard Hill volledig ontleed in youtube videos op het kanaal van de band. On Graveyard Hill begint vanuit een wondermooie baslijn en zou zo passen op Trompe Le Monde. Die andere single, Catfish Kate, gaat over een familie legende van een vrouw die gevecht aangaat op leven en dood met een meerval. En Los Surfers Muertos doen ons enkel tekstueel dromen van Surfer Rosa, misschien vooral door de Spaanse titel, terwijl het stevige St Nazaire ons voor het eerst muzikaal even doet terugdenken aan de beginperiode. Het enige dat doorheen de jaren een constante is, zijn de gitaarsolos van Joey Santiago, die de fans direct zullen herkennen. Silver Bullet is een overblijfsel van de Head Carrier sessies, en wie de Pixies wat kent weet dat ze wel vaker overschotjes van opnames bewaren voor later. De track past alvast beter op dit album dan het zou gedaan hebben op Head Carrier, maar je blijft voelen dat de track gewoon niet aan de verwachtingen voldeed.

Dead Horizon is eerder een lied dat we aan een kampvuur gaan horen, maar de vlam gaat snel uit terwijl het album aan zijn einde is gekomen. Voor het eerst zien we terug echt potentieel in het viertal, maar de Pixies die 30 nummers speelden in een set van 80 minuten, die gaan we allicht nooit meer terug zien. De opnames vonden overigens plaats in Dreamland Recordings in Woodstock, NY, en het was daar dat tijdens een rustmoment drummer/goochelaar David Lovering een arendsnest (een 'eyrie') zag en de titel tot stand kwam.

(Sven Togni)

Guardian Music “gothy, theatrical alt-rock fables and tall tales” 3/5 RifRafmusic “Pixies lurch forward on Beneath the Eyrie” Irish Times “Moving into new wild ways” 4/5

Score: 73/100

Release Datum: 13 September 2019

Label: Pixies Recording (BMG) Producer Tom Dalgety Uitgaven: Vinyl, CD, Download

Website Singles:

01. In the Arms of Mrs. Mark of Cain 02. On Graveyard Hill 03. Catfish Kate 04. This Is My Fate 05. Ready for Love 06. Silver Bullet 07. Long Rider 08. Los Surfers Muertos 09. St. Nazaire 10. Bird of Prey 11. Daniel Boone 12. Death Horizon

bottom of page