top of page

Concertverslag: The Revivalists, Botanique (Rotonde)


11 februari 2019, Botanique Rotonde (Brussel)

De (bijna) wekelijkse trip naar mijn platenboer zorgt regelmatig mee voor leuke ontdekkingen, vooral wat steengoede 'nieuwe' livebands betreft. Ik had nl. nog nooit van The Revivalists gehoord, ook al zijn deze veelzijdige (alternative) rockers uit New Orleans reeds sinds 2007 actief en hebben ze met Take Good Care in 2018 hun 4° full album uitgebracht. Maar liefst 8 muzikanten brengen héél erg catchy (alternative/roots) rock met veel soul, funk en zelfs pop invloeden. Noem het gerust een meer toegankelijke (of minder pretentieuze?) Dave Matthews Band. Erg radiovriendelijk en op en top Amerikaans. Wat meteen ook inhoudt dat onze gerespecteerde nationale pers hiervan moet gruwelen. Voor hen is dit waarschijnlijk zo fake/plastic als wat. Zij waren er echter niet bij, wel een goed gevulde Rotonde waarvan zeker 50% deels dronken Noord-Amerikanen die zich compleet lieten gaan.

Héél kort iets over het sympathieke Gentse duo The Antler King. Hun 'catchy indiepop met prachtige vocale harmonieën en kruimels psychedelica' (dixit HUMO) klonk mooi, was echter een complete miscast als opwarmer voor wat zou volgen. Van zodra de 8 fuifnummers uit NOLA het podium betraden was je de Belgen meteen vergeten. Toch wel een beetje spijtig.

It Was A Sin zet nog voorzichtig in met een sleutelrol voor de prachtige stem van David Shaw en Ed Williams op een nog jankende pedal steel. Geleidelijk aan bouwt het nummer op en krijgt licht epische proporties, voortgestuwd door de twee drummers Andrew Campanelli en PJ Howard. Wanneer voor het slot podiumbeest/saxofonist Rob Ingraham en keyboarder/trompettist Michael Giradot elk aan een zijde van het podium op een platform hun longen uitblazen, gaat het publiek volledig los. Van een entrée gesproken. Het erg funky Criminal sluit naadloos aan en doet de temperatuur stijgen. Nu mogen Zack Feinberg (g) en George Gekas (b) schitteren. Ongelooflijk wat een power de twee drummers opnieuw brengen en hoe Ingraham en Williams schitterende accenten blijven leggen. Oh No toont vervolgens hun meer stevige/roots zijde. Ik begrijp dat deze klasbakken, na 7 jaar onafgebroken 'underground' aan hun reputatie te hebben gewerkt, de afgelopen drie jaar voor uitverkochte headline tours zorgen, waaronder een uitverkochte Red Rocks verschijning. En met Wish I Knew You een gouden #1 single te pakken hebben. Verre van 'overnight succes' zoals het al eens genoemd wordt.

Shaw heeft naast een sterke stem ook een podiumprésence die je van een frontman verwacht. Hij bespeelt zijn publiek én speelt ermee, duikt geregeld tussen de fans en laat hen af en toe stukjes meebleiren. Of dat geapprecieerd wordt? De stralende gezichten spreken boekdelen en stilstaan zien we de fans ook niet veel. Wat me verder opvalt, is dat Williams zijn pedal steel niet enkel traditioneel laat janken, hij tovert er regelmatig erg leuke moderne tunes uit en steelt hiermee geregeld de show. Dat zijn college buddy's - zo zat als een ei - pal voor zijn neus geposteerd staan, had hij dan misschien liever niet gehad: "Why are you guys so in my face?", al lachend.

Na een subliem eerste kwart worden de songs naar mijn gevoel dan net iets te poppy, tot we met Catching Fireflies weer de goede (funky, soulvolle) rock richting uitgaan en er met Some People Say en Hate To Love You twee prachtige ballads volgen. De Meiden smelten. Hun reguliere set afsluiten doen ze met hun grootste hits, toegegeven ook wel poppy, maar die songs liggen zo goed in het oor dat ik er wel van kan genieten.

Bedoeling was het feestje nog even te laten doorgaan met een dubbele bisronde van 3+1 nummer. Dat was echter zonder de strikte curfew van de Belgische zalen, alsook misschien slecht time management van de band, gerekend. Twee nummers vallen af, gelukkig niet een prachtige versie van Have A Cigar.

Ik heb opnieuw een schitterende avond beleefd in wat voor mij één van mijn favoriete concertzalen aan het worden is.

Bij deze ook mijn dank aan de klank- en lichtman.

Setlist It Was A Sin

Criminal

Oh No

When I'm With You

You and I

Change

Next to You

Catching Fireflies

Some People Say

Hate to Love You

All My Friends

Wish I Knew You

(bis)

Future

Have a Cigar (cover Pink Floyd)

bottom of page