top of page

Sounds | Classic Water, Cartaghe


Dit is ondertussen de derde song van Tom Gerritsen en de zijnen. Waar diverse collega's meteen geraakt werden door de zachte klanken, zowel qua instrumenten als zang, kwam het bij mij gewoon niet binnen. Ik heb mijn americana nu eenmaal graag iets meer gebakken, eerder saignant tot a point. Ook bij Carthage betreft wordt ik niet wild van de stem, al begin ik wel meer te voelen dankzij de prachtig uitgesponnen gitaarpartij - die mocht gerust nóg een pak langer doorgaan - en de gezellig kabbelende sfeer van dit nummer. Er gaat een bepaalde rust vanuit die helend werkt. Absoluut welkom in deze toch best uitdagende tijden. Dank hiervoor.


Concrete Pleasures verschijnt op 12 februari 2021 via Treetop Records.



Luister ook naar: Living Likeness



lees


Carthage is geïnspireerd op het verhaal van de val van de gelijknamige stad (Carthago in het Nederlands), en de Romeinse generaal die stond te huilen buiten de stad terwijl soldaten het tot de grond toe afbrandden. Hij begreep toen dat ook Rome ooit ten onder zou moeten gaan. Het nummer trekt een parallel tussen de opkomst en ondergang van beschavingen en de opkomst en ondergang van menselijke relaties.

De tekeningen voor de video - hun eerste - zijn gemaakt door kunstenares Leila Merkofer uit Zürich en zijn geanimeerd door Classic Waters eigen Lotte van Leengoed.


De nummers van Classic Water roepen het gevoel op van een autorit over stoffige achterafwegen, dwars door al lang verlaten dorpen, terugdenkend aan wat er ooit was maar nooit meer zal zijn. De surrealistische woorden van zanger Tom Gerritsen zijn verpakt in nummers vol uitgestrekte instrumentale stukken met verstrengelde melodielijnen, afgewisseld met korte rock-and-roll-achtige uitbarstingen. Eerder bracht Tom folkmuziek uit als The T.S. Eliot Appreciation Society, waarmee hij meer dan 180 optredens speelde in Europa. Het is een onvergetelijke ervaring om Classic Water op het podium te zien. Het debuutalbum Concrete Pleasures is opgenomen en geproduceerd door Stacy Parrish (T Bone Burnett, Alison Krauss & Robert Plant) in een 14e-eeuwse Zweedse boerderij.

De band is vernoemd naar een gedicht van David Berman (Silver Jews, Purple Mountains).




bottom of page