top of page

RAWreport | Het favoriete instrument van: Ineke Van den Zegel


Onze derde reeks RAWreports bracht ons bij enkele Belgische en Nederlandse muzikanten.

Doel was te polsen naar hun favoriete instrument, hun verhaal te brengen gecombineerd met één of meerdere portretfoto's. Onze verlaggevers en fotografen kwamen terug met een aantal erg leuke en/of verrassende portretten.


"Ik zong Psycho Killer, Hanging on the Telephone, Smells Like Teen Spirit, Candy, Jean Genie, 7 Anjers 7 Rozen,... "


A quick guide to... Wanneer er ergens muziek op stond, zong de piepjonge Ineke steevast mee, zocht de teksten op en leerde ze van buiten. Allerlei genres kruisten haar pad.

"Mijn eerste podiumervaring was onmiddellijk in een reuzetent voor meer dan 200 personen tijdens een 12-urenloop op de VUB. De bassist van de Moefties hoorde me een nummer van Tracy Chapman meezingen tijdens skiverlof en ze zochten nog een zangeres voor deze gig. Zo werd ik zangeres van mijn eerste band. Ik zong Psycho Killer, Hanging on the Telephone, Smells Like Teen Spirit, Candy, Jean Genie, 7 Anjers 7 Rozen,... "

Eens afgestudeerd slaagde Ineke voor de ingangsexamens van officier bij de politie én tegelijkertijd ook voor deze van zang aan het Jazz conservatorium. "Ik koos voor het laatste, ten spijt van mijn ouders. Gedurende 1,5 jaar werd ik ondergedompeld in de theoretische wereld van de muziek. Super interessant, alhoewel ik de 'feel' en onbezonnenheid miste." CO.ntradiction was het eerste muzikale kind, waarin ze haar ziel kwijt kon in de vorm van zang en contrabas, aangevuld door live improvisaties van super muzikanten zoals drummer Bruno Meeus en gitarist Alex Iliïne.

"KNALHART voelt nu als mijn tweede muziekkind, waar ik een ander ei in kwijt kan, met evenveel energie en goesting."


Wat is jouw favoriete instrument? "Mijn hoofdinstrument is mijn stem. Van kinds af aan ben ik gepassioneerd door muziek, vooral wanneer er zwoele grooves bij te pas komen en de beat opzwepend is. Mijn eerste herinnering is als kleuter. We kwamen terug uit Tunesië, de vlucht had vertraging, mijn ouders waren me kwijt en vonden me terug op een dansvloer in een luchthavenbar, gefascineerd de 'moves' van een 'soulman' aan het nadoen."


Eigen songteksten en muziekdeuntjes dreven Ineke naar een instrument. "Ik hou van zeer uiteenlopende genres en stelde vast dat het vaak het ritme is dat mij tot een nummer aantrekt. Ik kocht een contrabas en schreef eigen nummers, een combinatie van zang en contrabas."


Ben je professioneel muzikant of heb je (nog) een (vaste) job? "Bij de zoektocht naar een job, na mijn studies, belandde ik in headhunting. Tien jaar geleden maakte ik dan een carrièreswitch naar welzijn op het werk, als preventieadviseur psychosociale aspecten. Natuurlijk bleef muziek mijn tijd naast het werk vullen, het is een onweerstaanbare drang, eentje dat enorm veel passie, energie en openheid brengt."


Met de aankoop van die contrabas kwam CO.ntradiction tot leven. "Een samenwerking met producer Jeroen Swinnen bracht ons tot een hoger niveau. Ik kon mijn hart en ziel kwijt in eigen nummers en genoot van optredens in groezelige bars, kleine festivals, concertzalen en een keertje ook in de 7de dag. CO.ntradiction bracht nichemuziek, ik speelde met professionele muzikanten, het immer terugkerende probleem van beroepsmuzikanten die onderbetaald worden tijdens gigs stelde zich en op een gegeven moment besloot ik om er een punt achter te zetten."


Gelukkig werd ze door haar overbuur, die muzikant is in het evenementiële circuit, geregegeld meegevraagd om te spelen op bedrijfsevents en feesten. "Als trio Black and White and the Lady in Red wandelden we rond tijdens recepties en speelden nummers op vraag van het publiek. In die periode werkte ik ook mee aan kleinere projecten zoals Niet Nagedacht, een Nederlandstalig trio met eigen nummers."

Ineke bleef intussen geregeld eigen nummers maken. Ze heeft er enkele met een funky feel onder de naam Ida in de studio opgenomen, maar heeft het dat project uiteindelijk niet verder uitgewerkt.


"KNALHART, dat is 'electrometalsynthpunk'"

"Jeroen De Vriese, neef en gitarist bij Bliksem, volgde CO.ntradiction terwijl ik geregeld enthousiast naar Bliksem shows ging. Tijdens familiefeesten zegden we meer dan eens dat we ooit iets samen zouden doen. Enkele maanden na het afscheidsconcert van Bliksem in 2017 belde ik Jeroen op, hij mailde mij enkele van zijn nieuwe nummers door, ik voegde dingen toe, we voelden dat het klikte en na enkele weken hadden we al een mini setje." KNALHART zag het daglicht. Jeroen vond dat een keytar meerwaarde kon bieden en steeds getriggerd door nieuwe ervaringen had Ineke er al snel eentje in haar bezit. "Cool, want je kan er zowel basrifs, gitaarrifs als synth klanken uit toveren. Ideaal voor het aanvullen van de KNALHART heavy riffs, zoete melodieën, arpeggio synth loops, vuile baslijnen, 80-90 vibes, punk, frustratie, midlife en party feel."


In juni 2018 hadden beide een eerste try-out, gevolgd door verschillende optredens in café’s en kleinere festivals. Ze speelden het voorprogramma van Vive La Fête te Lier en schreven ook muziek voor het Leuvense BuurTTheater stuk “Johnny Got his Gun”. "Op 31 maart 2020 zouden we de aftershow van de Sisters of Mercy in Trix spelen, totdat Covid 19 stokken in de wielen stak."



Is er nieuw werk in het vooruitzicht van KNALHART? "Absoluut. KNALHART zit ondanks de Corona crisis niet stil! Jeroen maakt ontelbare nieuwe nummers, hij kan het niet helpen (lacht). Ik neem ze met plezier onder de loep, voeg er mijn ideën en accenten aan toe, Jeroen werkt verder af."

Annulatie van alle concerten was een domper, maar liet hen toch niet stil zitten. Zoals velen inspireerde de lockdown ook Jeroen en Ineke. "Het nummer L’Obscur Évangile kwam tot leven, met een bijhorende video waarin Ozzy Osbourne en Trump een bescheiden gastrol opnemen."

Één van hun andere nummers werd gesmaakt door Marc Ickx, bezieler en zanger van A Split Second, die in de jaren ‘90 wereldwijd doorbraken. "Zijn donkere stem gaf een meerwaarde aan ons nummer en de voorbije zomer werkten we aan videoopnames in de Antwerpse havenscene. De nachtelijke opnames in coronatijd waren intrigerend, de politie checkte wat we deden en keurde het goed. Het resultaat is volgens mij veelbelovend en Devil zal ergens dit het najaar gereleased worden."


Fav instrument om te spelen "Zelf houd ik het momenteel bij mezelf uitdrukken door zang, aangevuld met bas of keys."

Fav instrument om naar te luisteren "Bas en ritme zijn voor mij erg belangrijk, melodie en harmonie vullen onontbeerlijk aan. Met piano kan je alles volledig tot leven brengen. Muzikanten die achter een piano gaan zitten en alles kunnen spelen wat in hen opkomt, net zo gemakkelijk als jij en ik kunnen spreken, winnen steeds mijn fascinatie."


Fav instrument dat je ooit zou willen spelen

"Wie weet komt er een dag dat ik niet meer weet wat te doen en leg ik me meer toe op piano. Drummen spreekt me ook wel aan. Ik heb ook wat trompet gespeeld. Naast zang proef ik graag van alles een beetje, dat houdt het leven boeiend!"





met dank aan De Grote Post (Oostende) voor de hartelijke medewerking!



bottom of page