Onze derde reeks RAWreports bracht ons bij enkele Belgische en Nederlandse muzikanten.
Doel was te polsen naar hun favoriete instrument, hun verhaal te brengen gecombineerd met één of meerdere portretfoto's. Onze verslaggevers en fotografen kwamen terug met een aantal erg leuke en/of verrassende portretten.
Hoe is de liefde voor je instrument ontstaan?
Eigenlijk kwam het door m’n beste maat, Matthias Lescrauwaet. We speelden samen gitaar, maar ik vond het veel leuker om melodieën te verzinnen op de onderste snaren. Daarbij kwam dat er nog geen bassist was in de covergroep die we wilden vormen (Intensive Care). Het lag dus voor de hand dat ik de weg van de basgitaar zou inslaan.
Hoe oud was je toen je ermee begon?
We waren ongeveer 15 – 16 jaar, denk ik. Op dat moment was het gewoon een leuke bezigheid, maar het groeide meer en meer uit tot een passie.
Heb je muziekschool gevolgd?
Vrij snel na de aankoop van m’n eerste basgitaar heb ik vijf lessen gevolgd bij Carlo Van Belleghem. Hij heeft me echt op het juiste spoor gezet. Door hem leerde ik focussen op de groove vanuit m’n rechterhand terwijl m’n linkerhand de hals leerde verkennen. Ik speelde vooral na wat de gitarist in m’n band speelde en improviseerde op gehoor. Tablaturen waren ook ideaal: zonder een noot te moeten lezen kon ik nieuwe nummers leren.
Ik begon gaandeweg interesse te krijgen in muziektheorie en besloot om me in te schrijven aan het conservatorium in Brugge. Ik heb er van mijn 22 tot 27 jaar gezeten. De eerste drie jaar volgde ik algemene muziektheorie met als instrument klassieke gitaar. Meteen basgitaar volgen kon toen nog niet. De laatste twee jaar volgde ik de richting ‘jazz en lichte muziek’ voor basgitaar. Een heel leuke tijd!
Wie heeft je geïnspireerd?
Mijn persoonlijke held op basgitaar is Victor Wooten. Hij speelt niet alleen de meest onvoorstelbare solostukken, maar kan ook grooven als de beste. Hij inspireert mensen ook met zijn visie op muziek en de natuur. The Music Lesson is een boek van zijn hand dat ik ten zeerste kan aanraden.
Daarnaast zijn er uiteraard ook nog andere helden op basgitaar.
De muziek van Victor Wooten is heel groovy, maar ik speelde in rock- en metalbands, dus echte inspiratie moest van elders komen.
Steve Harris, Marcus Miller, Flea, James Jamerson, Jaco Pastorius, Cliff Burton, Michael League, Janek Gwizdala, Joe Dart, Carlo Van Belleghem en Stijn Deldaele zijn zowat de belangrijkste, denk ik. Maar ik vergeet er ongetwijfeld nog een heleboel.
Wanneer zag je in dat de basgitaar echt wel jouw instrument is en dat je het echt beheerst?
Ik vind niet dat ik het echt kan. Het lukt me aardig om iets te spelen, maar het instrument beheers ik nog veel te weinig naar mijn goesting. Er is nog veel werk aan de winkel (tenzij ik m’n talent nu al maximaal benut en het plafond bereikt is, hahaha)!
Het besef dat basgitaar en ik goed matchen is er vrijwel onmiddellijk gekomen. Van zodra ik me verdiepte in de wereld van de lage frequenties liet het me niet meer los. Veel mensen beseffen niet hoe belangrijk deze range is voor muziek.
De basgitaar hoeft niet op te vallen om het belangrijkste instrument te zijn in menig bezetting. Je let er amper op, maar voelt hem zeker. Door een fout in de groove kan het publiek plots onbewust stoppen met dansen. Het is het fundament waarop kan worden gebouwd, het instrument bij uitstek dat percussie en melodie verbindt. Ik kan nog wel even doorgaan, maar ik wil geen andere instrumenten dissen. J
Welke bas gebruik je het liefst?
Meestal is dat mijn recentste aankoop. Momenteel is dat een 5-string die ik twee jaar geleden aankocht. Daarmee wou ik een klasse hoger schakelen ten opzichte van een tweedehands 5- string die ik gebruikte voor Bruges Swan Patrol.
Hoeveel instrumenten heb je?
Dat zijn er best een aantal, als ik erover nadenk …
Bass:
1. Ibanez SR1305 5-string
Nieuw gekocht in het najaar van 2018. Die is nu mijn hoofdinstrument en in vergelijking met de rest kwalitatief het beste instrument in het rijtje.
2. Bass Collection (nanyo) SB320 series
Deze five string heb ik tweedehands gekocht uit noodzaak om te kunnen transponeren in coverband Bruges Swan Patrol zonder diepte te verliezen.
3. Ibanez SR500 4-string
Ook een heel degelijk instrument. Indertijd nieuw gekocht om in metalband Guilty As Charged te grommen.
4. Cort fretless 4-string
Omdat ik zo hou van een fretless klank. De uitgesproken zangerige klank van de snaren, het omhoog of omlaag sliden van kunstmatige flageoletten … Ik moest er eentje hebben! Dus kocht ik die tweedehands van Tom Trancez.
5. Een akoestische 4-string
Eigenlijk geen idee welk merk. Ik kan het ook niet checken, want ik laat hem liggen om te jammen bij Dieter Sabbe. Ik herinner me wel dat ik hem ook tweedehands gekocht van Tom Trancez!
6. Ibanez Ergodyne silver EDA900
De tweede bas die ik ooit kocht, tweedehands gekocht van de bassist van The Fuck Me Little Mountain Princess voor mijn toenmalige metalband RIP.
7. Adonis 4-string
Een goedkope instapbasgitaar. Gekregen van m’n ouders, vol twijfels of ik wel zou doorgaan met deze hobby … Eigenlijk heb ik deze verkocht aan Tijs Verbeke, maar in m’n hart ben ik nog de eigenaar.
8. Semi-akoestische Ukelele basgitaar van Gear4Music
Een leuke aanvulling op m’n steeds diverser wordende collectie. Heel vreemd om op de rubberachtige snaren te spelen, maar wel makkelijk om erbij te nemen in de zetel en verrassend genoeg gestemd in hetzelfde octaaf als een echte basgitaar.
Gitaar:
1. Ibanez blazer series (custom made)
Zelfs voor een bassist mag een gitaar niet ontbreken in de collectie.
2. De klassieke gitaar die ik gebruikte in het conservatorium heb ik ook nog, al speel ik er zelden op.
3. Yamaha Guitalele
Een verrassend leuk instrument dat ik als cadeau kreeg voor mijn vrijgezellenfeest. Het heeft de grootte van een ukelele, maar telt 6 snaren die een kwart hoger gestemd staan dan een normale gitaar.
Gebruik je effects?
Weinig. Ik hou meer van een dikke natuurlijk klank. Zonder dat er teveel aan veranderd wordt.
Ik heb wel een Tech 21 SansAmp Bass Driver DI om een randje vuil toe te voegen Vooral in metal kwam die wel goed van pas. Het grootste voordeel is echter dat ik geen versterker meer nodig heb om op te treden, met deze amp gaat mijn signaal rechtstreeks naar de PA. Mits degelijke monitoring heb ik daar voldoende mee. Een tuner ontbreekt uiteraard ook niet, in mijn geval een Boss TU-3.
Onlangs kocht ik een MXR M288 Bass Octave Deluxe. Leuk, maar ik vind er weinig toepassingen voor en gebruik die dus amper.
Ik heb ook een loop pedaal en een delay pedaal. Hoewel het een leuke gimmick is om af en toe mee te spelen, liggen ze meestal stof te vangen.
Een goeie sound is niet onbelangrijk, maar daar gaat het mij eigenlijk niet om. Ik ga er vanuit dat je met een basisinstrument en een basissound nog steeds moet kunnen grooven. Als je een sound nodig hebt om dat te bereiken zit er iets fout. De sound is het makkelijkst om te tweaken, maar het spelen moet echt van binnenuit komen. Daarom verspil ik ook niet graag tijd met het zoeken naar de juiste sound; ik wil alle tijd spenderen aan grooven!
Wat is het verschil – buiten het aantal snaren – tussen een 4-, 5- of 8-snarige basgitaar?
Goh, ik denk dat, naast de breedte van de hals die toeneemt om het aantal snaren te kunnen plaats geven, er fundamenteel weinig anders is aan een basgitaar met meerdere snaren. Er zijn voor- en nadelen: zo is het bespelen van een 8-snarige bas bijvoorbeeld niet zo handig en heb je veel meer andere snaren die kunnen meetrillen wat nadelig is voor de sound. Het voordeel is natuurlijk een groter bereik, zowel in laag als in hoog. De 6-string bas gaat bijvoorbeeld naar een lage B en een hoge C. Het feit dat je daarmee ook beter akkoorden kunt spelen is ook een voordeel. Als je meer bereik nodig hebt en graag akkoorden speelt, zou ik zeggen: doen. Als je geen gebruik maakt van de lagere B of geen akkoorden speelt, zou ik zeggen: alleen maar onnodige ballast, niet doen
Welk minder bekend of 'ongewoon' instrument hoor je graag? Soort van guilty pleasure.
Theremin is het eerste wat in me opkomt. Het onheilspellende geluidje uit menig cartoon vind ik mooi en vol, akelig en zweverig. Het is ook een van de weinige instrumenten die je niet aanraakt om te bespelen.
Bespeel je ook andere instrumenten?
Zoals gezegd speel ik ook wel wat gitaar. Vroeger waren dat klassieke stukken in mijn opleiding aan het conservatorium, maar ook jazz en elektrisch om akkoorden en harmonieën te verkennen.
Er staat een piano (Yamaha NP-12 Piaggero) in de living. Leuk om mee te experimenteren, maar eigenlijk kan ik niet echt spelen. Mijn zoontje van nog geen 2 jaar speelt er wel graag op. Ik laat hem er vooral plezier aan beleven in de hoop dat hij het later wil leren.
Welk instrument zou je nog graag willen leren?
Dat is de piano. Maar met een rechtermiddelvinger minder voel ik me uiteraard gehinderd. Voor (bas)gitaar zijn er voldoende methoden om die beperking te omzeilen, maar voor piano heb je ze echt alle 10 nodig, haha! (Noot van de fotograaf: ik heb je nu al vele jaren gefotografeerd en dat is me dus nog nooit opgevallen …)
Met welk instrument ben je ooit begonnen, maar lukte echt niet?
Drum heb ik ook even geprobeerd, maar ik ben echt motorisch achtergesteld als het op gebruik van vier verschillende ledematen tegelijk aankomt. Ik zit ook totaal verkrampt op zo’n drumstoel. Het is helaas niet aan mij besteed.
Bij welke bands speel je?
Momenteel zijn de hoofdbrokken Hikkup en Bruges Swan Patrol.
Bands waar ik in het verleden mee gespeeld heb, zijn Intensive Care, RIP, Guilty As Charged, Surreal Lipstick Tragedy en Slow Lee.
Komt er binnenkort iets uit? CD? Of is er net iets gereleased?
In het voorjaar is Hikkup met de eerste 3 singles gekomen. Die zijn op alle digitale platformen te beluisteren.
In het najaar komt Hikkup met nog 3 singles. Die zijn er nog niet, maar als je de sociale media van de band in de gaten houdt, kun je ze niet missen.
Hoe ervaar je de lockdown?
Kut natuurlijk. Maar ik heb er eigenlijk minder moeite mee dan ik had verwacht. Ik heb het geluk om met een fantastische vrouw en kind in een bubbel te zitten. Door de kleine telg ging ik sowieso al minder uit. Enkel het gemis aan optreden en naar artiesten gaan kijken is en blijft wel groot. Het feit dat optredens voor een beperkt publiek wel kunnen, verzacht maar lichtjes de zeden.