Concertverslag | Wind Rose & support - Trix

Een aantal jaar geleden zag ik Wind Rose voor het eerst aan het werk. Toen nog als voorprogramma voor Gloryhammer in een uitverkochte Trix. Ik weet nog dat ik in dat concertverslag heb geschreven dat ik veel meer onder de indruk was van deze dwarfmetal band dan van de hoofdact. En kijk nu; deze keer stond Wind Rose zelf als headliner in een uitverkochte Trix met Gloryhammer 2.0 als eerste voorprogramma. De cirkel is rond.

Angus McSix

Het was dus aan Angus McSix om de avond in te zetten. Een band die begon als een “fuck you” naar Gloryhammer, door voormalig zanger Thomas Winkler. Die laatste heeft intussen zelf Angus McSix verlaten omdat de taken van het vaderschap belangrijker werden dan de taken ter bescherming van het universum. Begrijpbare keuze, maar dit maakt het concept van deze band wel een beetje... vreemd? Voor deze tour was dat niet de enige wijziging. Ook gitariste Thalia was niet aanwezig. Wel kreeg de band hulp van hun nieuwste bandlid: The Dwarf, beter bekend als Jassy Pabst (JJ's One Girl Band en voormalige gitariste van All For Metal).

Hoewel de zaal nog niet half gevuld was aan het begin van hun set, wist Angus McSix de sfeer er goed in te krijgen. Met zeer indrukwekkende hoge noten, veel energie op het podium, sterke gitaarriffs en een Ork achter de drumkit, kan je niet missen op een powermetal show. Er werd meegezongen, veel ge-heujd en geheadbanged. Plak daar nog een dinosaurus en een goblin bovenop en hun set was compleet.

Orden Ogan

Als tweede was het de beurt aan de Duitse Orden Ogan! Een band die ik ondertussen acht jaar geleden voor het eerst aan het werk heb gezien, in die tijd nog in den Biebob. Zij hadden al een iets groter publiek om voor te spelen als hun voorgangers en ik moet je zeggen... Het energieniveau in de zaal was INTENS. De band pakte het dan ook heel slim aan door fans “the order of beer” te laten roepen, in plaats van “the order of fear”. Een trucje dat later ook nog werd toegepast bij The Things We Believe In (cold beer and gone i.p.v. cold dead and gone). Ik kan me voorstellen dat dit tijdens elke show wel goed werkt, maar in een bierland als België... Wel... daar scoor je punten mee. Ik heb het publiek in deze zaal dan ook werkelijk nog nooit zo luid en zo enthousiast iets horen meebrullen. De band zelf noemde dit een van de beste shows uit deze tour, wat altijd wel een fijn compliment is, wanneer het zo overduidelijk gemeend is.

Hoogtepunten uit hun set waren voor mij; Come With Me To The Other Side, Gunman en The Things We Believe In. Aan het einde van hun set wordt ook steeds een orkestrale versie van Fields of Sorrow op de achtergrond gespeeld. Ik blijf het jammer vinden dat ze dit nummer niet meer in hun set steken, want dat is toch echt wel een van mijn favorieten.

Wind Rose

Nadat Orden Ogan het publiek zo goed in form had gekregen en de zaal ondertussen wel helemaal vol stond, weerklonk de luidste brul van enthousiasme wanneer Wind Rose dan het podium op kwam. Ik heb al redelijk vaak in een uitverkochte Trix gestaan, in het verleden was dat niet altijd even plezant. Ik heb echter de indruk dat ze de maximum capaciteit hebben verlaagd, want de drukte in de zaal was echt oké. Ja, de zaal stond vol, maar het was niet sardientjesgewijs en eigenlijk echt aangenaam. Ik kan hier uiteraard compleet mis in zijn, maar dit is hoe het aanvoelde voor mij. Ik was zowaar vergeten dat een sold out show ook leuk kan zijn!

Wel had ik de indruk dat de vocale backing track wat aan de luide kant stond. Het backing keelgezang maakte het soms best moeilijk om te horen wat er effectief live gezongen werd. Naar het einde van de set kwam de live zang er dan wel net iets beter door. Ook had de band hun volledige setlist omgegooid na hun laatste tour. Naar eigen zeggen om de fans die er toen ook bij waren, een geheel nieuwe ervaring te gunnen. En ik kan je vertellen dat ik dit enorm kan appreciëren. Het einde van hun show op Pirate Metal Party was namelijk iets waar ik geen grote fan van was (als je meer wil weten kan je dat verslag gerust ook lezen), maar deze afsluiter... had niet beter gekund.

Eerdere hoogtepunten in hun set waren Mine Mine Mine, To Be A Dwarf en Together We Rise. Dan kwam het moment waarop iedereen gewacht had; Diggy Diggy Hole met bijhorende dance remix! Huh, wacht, toch niet? Toch geen dance remix? Oké jammer, misschien hebben ze dat deel dan uit de show gelaten? OF TOCH NIET! Deze keer was het niet Diggy Diggy Hole waarvan de remix gespeeld werd, wel heeft de band een gloednieuwe remix van afsluiter Rock and Stone! Toch wel een verrassing in de meest positieve zin. Iedereen, inclusief de bandleden kon zich nog een laatste keer goed laten gaan en de avond al feestend afsluiten.

Dus, een avond met dwarf- en powermetal, in een uitverkochte Trix, op een woensdagavond, die niet beter had kunnen verlopen. Compleet met de nodige dosis moshpits en circlepits, een hoop gespring, geheadbang en veel te veel meezingmomenten. Drie geweldige bands in combinatie met een enorm enthousiast publiek maakte van deze doorsnee woensdag een onvergetelijke avond die smaakt naar meer.

---

Woensdag 15 oktober 2025, Trix (Antwerpen) | Tekst: Ilke Clissen, Foto's: Creeping Mac Kroki