Is er in deze donkere decembermaand een betere remedie tegen de vorst en koude dan een avond vol duistere, zwarte ambient rock, doommetal, postblack metal of wat voor hippe naam u er ook wilt op plakken. Zelfs als we daarvoor moeten afzakken naar het verre Groot Bijgaarden, een sympathieke lap grond ergens in de buurt van Brussel. Daar, in jeugdklub paddenstoel troffen we de bloedmooie Sylvaine en haar bijzonder intense muziek. Zij was samen met de donkere band Fvnerals op tournee, kris kras doorheen Europa. Voor deze avond werden zij begestaan door de Belgische bands Aufhebung en Spendidula. Het was een beetje vreemd om bij de aankondiging van dit concert te lezen dat het aantal bezoekers beperkt zou zijn tot 150 mensen. De Paddestoel blijkt echter een bijzonder kleine club te zijn, meer volk had daar simpelweg niet binnen gekund. En het podium is zodanig klein dat een band van vier muzikanten zichzelf al in de weg staat.
Tot mijn scha en schande heb ik Aufhebung gemist. Ik ben juist nog enkele van de bandleden op de parking tegengekomen. Sympathieke kerels. Sorry gasten, het lag volledig aan mij. Ik ben er zeker van dat we elkaar nog wel ergens gaan tegenkomen.
Ook bijzonder sympathiek zijn de mensen van Splendidula, die dus bijzonder weinig bewegingsruimte hadden op het kleine podium. Dat belette hen niet om de aandacht van het publiek beet te nemen en ons te begeesteren met hun mooie vorm van doom/sludge. We hingen als het ware bijna letterlijk aan de lippen van frontdame Kristien Cools die bijzonder goed bij stem was. Vorig jaar bracht Splendidula nog het lichtjes geweldige album Somnia uit en dat werd vanavond integraal uitgevoerd. Het was een geweldige beleving. Chapeau, Kristien & co.
Fvnerals is een duo (live uitgebreid tot een trio), afkomstig uit de UK maar tegenwoordig residerend in Duitsland. Loodzwaar en donker, dat zijn de twee termen waarmee ik het geluid van Fvnerals het beste kan omschrijven. Vooral het geluid van hun drums boorden er echt wel stevig in. Zangeres/bassiste Tiffany Ström lijkt zich haast te verstoppen zo helemaal opzij op het podium. En de belichting kon ook al bijna niet schaarser zijn. Gelukkig hebben ze uitstekende songs. De nieuwe singles Ashen Era en For Horror Eats the Light klinken ook live uitstekend en doen het beste vermoeden voor het nieuwe album dat er begin 2023 aankomt.
De tournee van Sylvaine en Fvnerals ging kriskras door Europa. Dat drukke reisschema had de muzikanten duidelijk vermoeid maar daar was op het podium absoluut niets van te merken. Integendeel, hoe verlegen en schuchter Kathrine Shephard off stage is, zo vol passie speelt Sylvain eonstage. In een rechtvaardige wereld zou deze dame veel grotere venues vullen. Ik denk echter dat haar veelzijdigheid ervoor zorgt dat promotors niet goed weten in welk vakje ze haar moeten plaatsen. Het klinkt als indie maar ook als postblackmetal, het ene moment fluistert ze zachtjes in je oor, het volgende rukt ze spreekwoordelijk de haren uit je hoofd. And I love it. Met een setlist die het beste liet horen uit haar meesterlijk album Nova (2022) maar ook tapte uit haar ouder werk, zoals A Ghost Trapped in Limbo uit Wistful (2016). Het was genieten van de eerste noot tot en met de laatste. Haar bandleden gaven ook het volle pond en lieten Sylvaine stralen gewoonweg. De setlist was gewoonweg te kort. Van mij had ze dubbel zolang mogen spelen en ik denk niet dat de enige was die dat vond. Na de show maakte Sylvaine nog uitgebreid de tijd om met haar fans te praten, op de foto te gaan, te signeren. En ik heb haar een dikke knuffel mogen geven. Ik ben een gelukkig mens.
zaterdag 17 december 2022, JK Paddestoel (Dilbeek, BE) | tekst : Jan Guisset
Met dank aan: Season of Mist