Het Zweedse gothic/doom/death metal collectief Draconian zijn al sinds 1994 onvervalste meesters in contrasterende schoonheid. Vooral sinds zangeres Heike Langhans hen sinds het vorige album, Sovran (2015), definitief vervoegde ter vervanging van Lisa Johansson is de kracht van de band er alleen maar op vooruit gegaan. Van weinig dingen straalt zoveel breekbare, mistige, schoonheid uit als de afwisseling tussen haar fluweelzachte zang en de rauwe grunts van frontman Anders Jacobsson. Sommigen zouden het een soort beauty and the beast noemen, muzikaal gesproken is het voor mij meer The Gathering die een dodendans opvoeren met Paradise Lost.
De lange tijd die tussen datzelfde Sovran, en deze Under a Godless Veil zat wes een periode die Jacobsson nodig had om zichzelf te herbronnen. Dat de man heel wat beslommeringen van zich af moest schrijven blijkt wel uit de algehele toon van dit album. Het klinkt nog net dat tikkeltje duister en mystiek dan we van hen gewoon zijn. In vergelijking met Sovran zelfs iets zachter. Minder nadruk op de death metal gitaren maar meer op de doom atmosfeer en donkere soundscapes.
We maken tijdens het eerste nummer al vrij snel kennis met Sophia, een dame die ook verderop nog regelmatig zal opduiken. Wie deze dame is of waar ze vandaan komt is mij uit de lyrics niet volledig duidelijk geworden en ook in de bijhorende bio werd geen verdere uitleg over haar verhaal gegeven. Het lijkt mij echter alles behalve een vrolijke dame en volgens mij houdt ze ook de nodige verborgen geheimen achter de hand. “Sophia is forgiven” luidt de eerste zin van de opener The Sorrow of Sophia. Maar waarvoor ze dan wel vergeven wordt blijft mij voorlopig nog een raadsel. Ik heb er echter met plezier nog meerdere luisterbeurten voor over. Het nummer is tevens een bijzonder representatief staaltje van het Draconian geluid. Een mysterieuze gothic intro met een zanglijn die een beetje doet denken aan vroege Within Temptation in een vertraagde Abba melodie, waarna de durms de gitaren omhoog stuwen en de mannelijke grunts de boel stevig komen opschudden.
En dat is zowat het hoofdingrediënt van het hele album. Het klinkt (soms) allemaal wat traag en bijzonder melancholisch maar het verveelt ook nergens echt. Een element dat bij doom en gothic anders toch wel vaak de kop durft opsteken. Ik moet daarbij bekennen dat ik geen devote aanhanger ben van het genre, ik zoek er de mooie momenten in en Under a Godless Veil reken ik daar vanaf nu zeker toe.
Releasedatum: 30 oktober 2020
luister
Lees
And though I walk through the valley of the shadow of death...
Exactly five years after their sixth longplayer Sovran, DRACONIAN once again cast their breathtaking veil of melancholy over the world. This second full-length release featuring singer Heike Langhans, delivers a captivating mélange of dreary doom and contrasty vocals, and mixes Heike's angelic female voice with Anders Jakobsson's death growls.
The one-hour long album, graced with a haunting cover artwork by Natalia Drepina, is carrying the legacy of gothic doom metal à la My Dying Bride or Trees Of Eternity into the new decade and will drag the listener into a sorrowful cosmos right with the first notes of the spellbinding opener "Sorrow Of Sophia“ that interweaves beauty with crippling depression.
After crushing slow rhythms and the fragile "Sleepwalkers“ that leads through barren soundscapes, the band - founded in Säffle / Sweden in 1994 – rises up to their best in the nine-minute long "Ascend Into Darkness“, which will echo in the listener's ears long after the final chord has died away.
