Wat is Borknagar eigenlijk? De eerste 10 seconden van het album schreeuwen powermetal. Wacht. Hoor ik daar blast beats? Eén ding is zeker: dit is niet onder te brengen onder 1 enkel genre. Er klinken black metal growls met powervocals tegelijkertijd. Hokjesdenken is niet nodig maar als ik het een naam zou geven dan is het Theatrical Black Metal gone Powermetal -met folk influences. Wat interessant is want uit eigen ervaring zijn black metallers bijna nooit fan van powermetal en omgekeerd.
Borknagar is ontstaan in Noorwegen in 1994 toen de True Norwegian Black Metal op volle toeren aan het draaien was, maar ze hadden toen al beslist om het melodischere pad op te gaan. Hoewel niemand van deze band elkaar neergestoken heeft met een mes of kettingen heeft gemaakt van stukjes schedel van overleden bandleden is Oystein, de oprichter en gitarist het enige overblijvende lid van de originele line-up.
In tegenstelling tot atmosferische black metal zit hier enorm veel energie in. De drums zijn allemaal grooves dat ik al heb gehoord in black metal, maar de zang -die overigens gezongen is door ICS Vortex, een ex-Dimmu Borgir lid- is theatraal. De gitaren zouden in powermetal kunnen thuishoren. Het is een leuke nieuwe insteek dat ik nog nergens eerder heb gehoord.
Dit album best aimable en makkelijk luisterbaar. Misschien is het iets voor mensen die KVLT zijn maar ook stiekem een beetje van guilty musical pleasures houden om 3 uur snachts in hun onderbroek met een dokter oetker diepvriespizza voor hun neus.
Laten we het even concreet hebben over True North, Borknagars elfde album. Met het eerste nummer wordt de deur opengeslagen en hoor je heel duidelijk de afwisseling tussen de genres. Het tweede nummer is meteen een stuk melodischer. Dan zitten er wat nummers in het midden dat een beetje mellow zijn. De growls zijn perfect en vuiler dan je schoenen na graspop, maar soms klinkt de cleane stem een beetje vlak. Het is een artistieke keuze waar je voor moet zijn. Wild Father’s Heart is een melancholischere ballad met een prachtige klassiek instrumentale outro. Die twintig laatste seconden hadden ze eigenlijk beter omgezet naar een veel langer durende interlude.
Als je iets zwaarder werk wil horen moet je zeker het nummer Tidal eens beluisteren. Blast beats werken het best als je ze niet een heel nummer lang toepast, en deze track is wel een mooi voorbeeld van hoe je ze incorpereert zonder dat ze overheersen.
Soms zijn nummers specifiek geschreven om het eerste nummer van een album te zijn. Energieke openers die je goesting doen krijgen om de rest van het album uit te luisteren. Het komt minder vaak voor dat het laatste nummer aanvoelt als een soort afsluiter van het album. Voices voelt zo aan dankzij de repetitieve chants. Het nummer klinkt als een bezwering van een man die op een Noorse berg over het mistige landschap staat te kijken. Toch wel één van Borknagars uniekere releases.
Score: 72/100
Info
Release datum: 27 September 2019
Label: Century Media
Producer: Jens Bogren
Uitgaven: CD/LP/Digital
Singles:
Tracklist
Thunderous
Up North
The Fire that Burns
Lights
Wild Father's Heart
Mount Rapture
Into the White
Tidal
Voices
