"Time For a Different Kind of Heavy" Al méér dan 30 jaar maakt de Zweedse multi-instrumentalist Per Wiberg 'heavy music' bij o.a. Death Organ, Spiritual Beggars, Opeth, Kamchatka en King Hobo. Ik laat gemakshalve de vele guest appearances achterwege of de lijst zou héél dit artikel in beslag nemen.
Voor zijn solo debuut treedt hij buiten zijn comfortzone en geeft hij 'heavy' de betekenis die we kennen van een Marissa Nadler, Droneflower en zelfs een Louise Lemón: sombere lyrics, donkere sferen, repetitieve bezwerende ritmes en harde, kille piano-/keyboardklanken. Dit allemaal gekruid met geluidseffecten die zo uit één of andere horror-/freakshow geplukt lijken.
Wiberg neemt zowel de zang als alle andere instrumenten voor zijn rekening, behalve drums. Hiervoor doet hij beroep op Karl Daniel Lidén (Demon Cleaner, Dozer, Greenleaf) en Lars Sköld (Tiamat, Avatarium). Dat hij geen écht begenadigd zanger is, dat weten we, dus houdt hij het vrij sober en gebruikt meermaals erg passend 'spoken word'. Head Without Eyes bulkt van de contrasten. Let the Water Take Me Home gaat nog vrij rustig en groovend van start. Met Anywhere the Blood Flows doet hij echter de gothic en industrial elementen van Sisters of Mercy en Killing Joke, gespeeld door 16 Horsepower, herleven. Wat een schitterende drive heeft dit nummer. Maar het duurt minstens de helft te lang en wordt saai na 6'30" wat toch wel spijtig is. Voor Pass on the Fear moet je zijn: experimenteel, humeurig, claustrofobisch...de perfecte soundtrack voor American Horror Story. Hélemaal mijn ding dus. Get Your Boots On klinkt hierna best 'gewoontjes', ook al is het een sterk nummer met best wat vaart erin. Ik hoor opnieuw wat invloeden van SoM met een Americana spin door 16 Horsepower. Zijn doom achtergrond speelt Wiberg volledig uit in het monolithische, sinistere Pile of Nothing, waar hij perfect de ijle stem van Billie Lindahl (Promise and the Monster) uitspeelt in het refrein. Het contrast met Fader kan niet groter zijn, zo lijken de eerste ingetogen en sobere minuten gebaseerd op die vertelstem en diepe keyboard akkoorden. Tot na 6'30" het geweld losbarst en de vervormde gitaren en galopperende drums het overnemen.
Meneer Wiberg bewandelt inderdaad geen platgetreden paden met dit album. Wat mij betreft mag hij blijven experimenteren op deze manier. Tussendoor levert hij dan maar met o.a. King Hobo (Mauga verschijnt op 31 mei) af wat de meesten van hem verwachten.
Toppers: Pass on the Fear, Pile of Nothing
Score: 85/100
Info Releasedatum: 10 mei 2019 Label: Despotz Records Producer: - Singles: Get Your Boots On Pile Of Nothing
Uitgaven: LP, CD, Digital website
Tracklist:
Let the Water Take Me Home Anywhere the Blood Flows Pass on the Fear Get Your Boots On Pile of Nothing Fader