Eerst een rechtzetting. In de K's Kabaal van september schreef ik dat Soul Dissolution uit Mechelen afkomstig was. Dat klopt niet. De heren leven verspreid over Vlaanderen. Zo, bij deze rechtgezet en u heeft meteen een herinnering meegekregen aan dat hartverwarmende Sora. Maar goed, oktober. Een niet bij te benen 12-tonner aan releases, waaronder de plaat die me in 2022 en volgende jaren heel nauw aan het hart zal liggen. Laat ons daarmee van start gaan.
The Otolith - Folium Limini
Uit de assen van het driewerf helaas ter ziele gegane Subrosa rijst The Otolith. Een nieuwe legende is meteen geboren. Subrosa stond garant voor doom zoals die nooit eerder werd gebracht. Subrosa was een unicum. The Otolith, bestaande uit vier leden van die band, doet er gewoon niet voor onder. Net als Subrosa staat The Otolith alleen in wat ze doen. Hun hoogst originele aanpak is gebleven en beklijft opnieuw uitermate. Verschillen met Subrosa? Meer ruwe vocalen en wat invloeden uit post metal misschien. Een groter contrast tussen ingetogen en rauw ook. Ik heb het al eens geschreven. Ik ben een sucker voor strijkers bij extreme metal, maar wat het gezelschap hier gedurende 63 minuten presteert is niets minder dan fenomenaal. De arrangementen, ook de vocale, kennen dit jaar geen concurrentie. Ja, het is avant-garde, een noemer die niet iedereen zal aanspreken maar ga dit luisteren! Dit is de therapie die muziek zijn kan. Een ervaring als geen andere. Folium Limini doomplaat van het jaar? Heel waarschijnlijk. Bij de beste platen van 2022? Ook heel waarschijnlijk. Bij de meest opmerkelijke albums van de 20's. Sowieso. Nu al. Laat deze niet passeren, mensen. Het is er eentje waarvoor woorden nooit genoeg zijn. Uit via Blues Funeral Recordings.
Releasedatum: 21 oktober 2022
Mother of Graves - Where the Shadows Adorn
Het heengaan van een bandlid of partner in crime heeft in het verleden al meermaals aanleiding gegeven tot prachtige releases waarin artiesten het leed van zich af componeren. Denk aan Swallow The Sun of Altars of Grief bijvoorbeeld. Het is met Mother of Graves niet anders. Melodieuze death / doom die zo lijkt te stammen uit de jaren '90, maar bijzonder fris klinkt. Wie Paradise Lost en Katatonia uit die periode nog steeds adoreert, aangevuld met wat de andere twee uit de Peaceville-stal deden, heeft aan Where The Shadows Adorn een bijzonder vette en aanstekelijke kluif. Veel dynamiek, want de woede die ook gepaard gaat met verlies wordt niet geweerd. Enorm veel melodie, doordrongen van tristesse maar verslavend van karakter. Geweldige vocals, dat zeker. Maar bovenal: bijzonder goed geschreven songs. Dank aan Dan Swanö voor het geluid. Prachtig plaatje dat van alle jaargetijden is, niet enkel de herfst. Uit via Wise Blood Records. Releasedatum: 14 oktober 2022 facebook
De Profundis - The Corruption of Virtue
Vijf albums een een handvol EP's ver en De Profundis wordt nog steeds niet genoemd in het rijtje van bekendere landgenoten. Het is het lot van tal van bands, maar in hun geval des te jammer want hun discografie is meer dan goed te noemen. The Corruption of Virtue biedt hun gekende, technisch hoogstaande death metal die qua invloeden een amalgaam is van het brede genre. Vreemd genoeg klinkt deze 17 jaar na het ontstaan van de band furieuzer, groovier en urgenter dan ooit. Er is dan ook behoorlijk wat om pissig over te zijn in de wereld van vandaag. Los van het feit dat elk bandlid zijn instrument meer dan meester is, verdient bassist Steve Woodcock bij naam genoemd te worden. Zijn jazzy licks laten anno 2022 evenveel indruk na als Tony Choy begin jaren '90 bij Atheist en Cynic. Verbluffend sterk wat de man hier brengt. Frappant aan de plaat is ook dat ze technischer en scherper klinkt naarmate ze vordert. Furieuzer klinkend dan ooit mag The Corruption of Virtue De Profundis' meest gedenkwaardige plaat tot heden zijn. Voor wie de band al kent, u heeft een idee wat dat betekenen kan. Voor wie hen nog niet kent, u moest hen al aan het checken zijn. Uit via Transcending Obscurity Records. Releasedatum: 7 oktober 2022 facebook
Devenial Verdict - Ash Blind
Een tweede release op Transcending Obscurity Records in één overzicht? Jazeker. Als Kunal, de goede man achter het label en heilige voor op de straten van Mumbai gestrandde katten, "on a roll" is, dan zal u het geweten hebben. Het Finse Devenial Verdict levert op Ash Blind een geheel eigen variant van wat dissodeath is gaan heten en wijkt daarmee stevig af van hun voorgaande releases. In tegenstelling tot wat de gemiddelde dissonante death metal band doet, blinkt Devenial Verdict vooral uit in breed uitwaaierende sfeer. Het predikaat atmosferisch klinkt misschien vreemd voor het genre, maar het kan. En hoe! De Finnen grijpen je van bij de eerste seconde in een houdgreep die drie kwartier duurt. Vervolgens vraag je je af waar de tijd heen is. Dissodeath durft al eens te vervelen of in negatieve zin te verstikken. Niets van dat hier. De band balanceert perfect verbluffende techniek en dissonantie met sfeer en momenten van introspectie. Ash Blind is één van de grote bommen die onverwacht uit de lucht komen vallen. Nou ja, je wist dat de plaat goed zou zijn. Maar zo goed? Transcending Obscurity Records is on a roll, yo! Voor de Bandcampers onder jullie: de hele discografie van het label staat aan Name Your Price gedurende november. Doe er jandorie uw voordeel mee! Releasedatum: 28 oktober 2022 facebook