Fotoverslag | TUMULT 2025 - zaterdag
- John Van de Mergel 
- 9 okt
- 5 minuten om te lezen
- bijdrage door Roel K. 
Op 4 en 5 oktober sloegen concertorganisatoren Tumult Concerts en Botanique de handen in elkaar voor Tumult, een tweedaags festival met verscheidene Belgische en internationale bands die veel lawaai maken. In de dagen vooraf bleek dat vier van de aangekondigde groepen uiteindelijk niet aanwezig konden zijn. Het tijdschema werd aangepast en vereenvoudigd. Terwijl er aanvankelijk drie verschillende podia zouden worden benut in Botanique, werd besloten de Rotonde te schrappen en enkel de locaties van de grote Orangerie zaal en het kleinere Museum te behouden. Enkele bands zagen hierdoor hun speelduur ook een beetje ingekort.
Voor Brothers in Raw kon ik helaas enkel zaterdag aanwezig zijn op dit veelbelovend festival met potentieel.

AFMLSP
AFMLSP heet in het Roemeens voluit ‘Am Fost La Munte Si Mi-a Plăcut’, wat zoveel betekent als “I Went To The Mountains And I Liked It”. De groep, die maar liefst drie gitaristen telt, brengt instrumentale post-rock en projecteert tijdens optredens zwartwit sfeerbeelden. Een festival openen is een ondankbare taak, maar de band kweet zich met verve van die taak. Wanneer de gitaren wat bijgestemd moesten worden, kreeg de drummer de taak om naar voren te stappen de bindteksten voor zijn rekening te nemen. Ontwapenend maar ook beetje tekenend voor het gebrek aan podiumprésence en een echte frontman.
Raüm
Nadat AFMLSP in de Orangerie het festival op gang had getrapt, was de Belgische band Raüm aan de beurt om in de Museumzaal de vijandelijkheden te starten. Ik kende de band niet en dacht dat er misschien iets fout liep bij de mixtafel, omdat de zang zo slecht hoorbaar was. Nadien ben ik naar de releases van de band gaan luisteren en heb ik begrepen dat het een bewuste keuze is om de zang zo sterk naar naar de achtergrond te mixen dat de vocals bijna in de sound begraven worden. Het gevolg is natuurlijk dat er vooraan op het podium een zanger energiek staat te bewegen, zonder dat je hem echt goed kan horen.
Hemelbestormer
Hemelbestormer zette een indrukwekkend set neer, die werd ingezet met het meeslepende “Void” van hun vorige album “Collide & Merge”. Voor de rest van het optreden, dat “maar” uit een handvol nummers bestond omdat een band als Hemelbestormer nauwelijks three minute songs schrijft, werd vooral geput uit “The Radiant Veil”, het ijzersterke album dat eerder dit jaar verscheen. De kosmische visuals pasten perfect bij de muziek. Enig minpunt: de lichtman of -vrouw kende de nummers blijkbaar niet. Dat is jammer want uitgerekend bij dit soort atmosferische muziek, kan een gericht gebruik van spotlights, die de songstructuren en ritmewijzigingen volgen, een meerwaarde leveren.
Thanargonauts
Thanargonauts is een energiek Brussels black metal duo, bestaande uit drummer Ahephaïm en gitarist Déhà. Beide muzikanten namen een deel van de vocals voor hun rekeningen en schreeuwden zich vol enthousiasme door een set die grotendeels geïmproviseerd leek, maar nooit verveelde.
Pothamus
De Mechelse band Pothamus heeft de gewoonte om tijdens optredens een flinke dosis wierrook (of andere kruiden, ik ben geen expert) door de zaal te jagen. Maar eigenlijk volstaat de muziek ruimschoots om de zaal te bezweren. Het drumstel van Mattias M. van Hulle stond frontaal vooraan het podium, waardoor nog meer opviel hoe sterk zijn percussie de songs stuurt. “Ravus” van het nieuwe album “Abur” was fenomenaal. Pothamus greep het publiek van bij het eerste nummer bij het nekvel en liet niet meer los.
Unholy Altar
Van alle groepen die zaterdag op de affiche stonden, was de Amerikaanse black metal band Unholy Altar waarschijnlijk het verst van huis. Maar een grote honger om het publiek te veroveren, was er niet echt. Hadden ze het tijdschema niet goed gelezen? Hadden ze een off day? Wat de reden ook was, na een klein half uur hield de band het voor bekeken, waardoor hun set twintig minuten korter uitviel dan gepland. Jammer.
Klone
Ik moet toegeven dat ik de Franse band Klone niet kende en mij in het begin afvroeg wat deze groep juist op een festival als Tumult stond te doen. De melodieuze en sfeervolle gitaarpartijen en de loepzuivere zang maakten indruk, maar klonken veel poppier dan de bands die eerder op de affiche stonden. Naarmate het optreden vorderde, sommige nummers openbarstten en zanger Yann Ligner zijn strot openzette voor ruwere zanglijnen, werd duidelijk dat Klone echt wel op het juiste festival stond. Knap optreden van een band die ik zeker vaker wil zien.
MØL
Bij de Deense “blackgaze” band MØL droeg zanger Kim Song Sternkopf een hemdje dat uit de kleerkast van Willy Sommers had kunnen komen, maar daar hield elke vergelijking ook op. De zanger heeft een opmerkelijke podiumprésence en gaat enthousiast in interactie met het publiek, waarbij hij een intensiteit uitstraalt die lichtjes bedreigend aanvoelt. Alsof hij elk de controle over zichzelf kan verliezen. MØL had duidelijk een aantal fans meegebracht die het festival vooral bezochten om hen te zien en enthousiast op elk nummer reageerden. Een straf optreden.
Witch Club Satan
Witch Club Satan is een Noorse black metal band, die pas in 2024 debuteerde en in februari 2026 naar de Ancienne Belgique zal komen als voorprogramma van het Zweedse Avatar. Dat een zo jonge band zo hoog op de affiche van Tumult stond en eigenlijk als hoofdact fungeerde, is vrij verrassend. De keuze van de organisatoren had vermoedelijk te maken met de theatrale act van de band, die op het grote podium van de Orangerie uitstekend tot haar recht kwam. Op de scène stonden drie heksen. Eigenlijk waren het er vijf, liet bassiste/zangeres Victoria Røising weten, want ze is zwanger van twee meisjes. De leden van Witch Club Satan, die het feminisme hoog in het vaandel dragen en natuurlijk zelf bepalen hoe ze hun lichaam benutten bij hun artistiek project, droegen bij momenten wel zeer weinig textiel. Eerlijk is eerlijk, ik moest een beetje schroom overwinnen om dat te fotograferen. Maar heel zwaar viel het mij nu ook weer niet. De meeste optredens die dag waren visueel gekenmerkt door weinig licht en veel rook, dus het was als fotograaf een verademing om eens een visueel meer gevarieerde show vast te leggen. Hoe zat het intussen met de muziek? Het is een flauwe woordspeling, maar die had niet zoveel om het lijf. De heksen zijn degelijke muzikanten die een behoorlijk potje kunnen schreeuwen maar uiteindelijk was het muzikale niveau toch minder indrukwekkend dan de uitgekiende mise-en-scène. De meest enthousiaste toejuichingen uit de zaal volgden ook niet op een nummer, maar wel op een striemend statement tegen Netanyahu en de Israëlische regering.
John CXNNOR
De eerste avond van Tumult werd in de kleinere Museumzaal afgesloten met een officieuze afterparty, geleid door John CXNNOR, een elektronisch en industrieel collectief uit Denemarken. Ze combineerden harde beats en noise-elementen met opjuttende chants. Bij het begin van hun set leek de PA het even begeven te hebben. Was dat echt het geval? Of was het een truukje om, toen het geluid plots toch bleek te werken, nog meer reactie los te weken? Hoewel veel festivalgangers al naar huis waren, trok John CXNNOR toch nog een leuk feestje op gang.
zaterdag 4 oktober 2025, Botanique (Brussel, NL) | Foto's & tekst: Roel Klankbild



































































































































