Fotoverslag | Rock Herk 2025 - Zaterdag

Olivier César
23 jul
2 minuten om te lezen

Tweede dag. Het is half zeven 's ochtends en ik word wakker op een leeggelopen luchtmatras. Tijd voor een (koude) douche en een kop koffie. Of misschien zelfs meer. We pakken onze tenten en andere spullen in om geen tijd te verliezen en vertrekken naar de festivalweide.

De dag begint met Bug, ergens te situeren tussen elektropunk, donkere hiphop (als zoiets bestaat) en soms techno. Een bizarre mix, maar een die je wakker schudt. Een absoluut topper! Ik vond Divided minder goed dan toen ik ze zag in SoJo in Leuven. Aan de andere kant, qua sound steekt het nog steeds een stuk boven veel andere bands uit. Dan zetten we koers naar het hoofdpodium voor Alice Mae. Ik ken haar niet, maar ik kom er snel achter. De energie, de wil, het verlangen, alles is er. Je ziet en hoort het. Haar stem laat soms haar grenzen horen. En voor mij zijn de nummers erg mainstream. Volgens mij moet ze met zo'n aura beter kunnen. Go, go, go! Crackups. Op het podium is er niet veel beweging, maar des te meer waar ik sta. Geduw alom. Doodseskader, AKA Death Squad. Niet degene die je denkt. Maar degene die je ziel raakt. Het is zwaar, het is mooi en het is luid. Visueel gezien is er niets mooier dan regendruppels tegen een achtergrond van donkere wolken. Of zelfs prikkeldraad en kettingen. Laatste worden van De Gieter, "Níémand valt uit de boot". Als je van een 'wall of sound' houdt, moet je bij Wiegedood zijn. Luid en krachtig en een stem die voor mij onhoorbaar was, is alles wat ik me herinner. Blij dat ik nu -25dB filters heb gekocht voor mijn oordopjes.

Het moment waar ik op zat te wachten (en ik was niet de enige): The Haunted Youth. Een beetje flauw vergeleken met de paar keer dat ik ze al heb gezien. Vooral in Duitsland vóór EKKSTACY. Het is nog steeds goed, maar had iets pittiger gekund.

Meltheads hebben me echt omvergeblazen. De kracht, het geluid, het charisma. Ik had ogen en oren tekort! De zanger heeft iets van Lane Staley. En ook, kudos voor het zo hoog ophangen van het Palestijnse vlag aan de pilaren van de club!

Als afsluiter van het feest in de club die zaterdag: Death From Above 1979. Niet zonder een paar kleine technische problemen, zoals de basversterker die twee keer besloot te staken. Verder was de set absoluut 'magnifique'!

Om Rock Herk 2025 samen te vatten: ik heb twee vrienden gemaakt, ik heb er één teruggezien, ik heb weinig geslapen, ik heb een aantal leuke artiesten ontdekt en ik heb goed gegeten. Tot volgend jaar!

Bug