Fotoverslag | Cactusfestival 2025 - Zondag

De derde en laatste dag van het festival, en opnieuw een zonovergoten editie. Terwijl Brugge langzaam wakker werd, verzamelden we opnieuw in het Minnewaterpark voor een muzikale zondag die van zacht wiegend tot dansend uitzinnig ging – en alles daartussen.

Net als gisteren trapten we de dag af met een band die we intussen als oude bekenden kunnen beschouwen. King Hannah zagen we al een paar keer in Leffinge aan het werk, en ook nu weer gleden hun slepende gitaren en nonchalante cool als vanzelf het park in. Geen tierlantijntjes, gewoon een rauwe, laid-back sound met hier en daar een dreigende ondertoon. Perfect om de zondag op gang te trekken, zonder haast.

Die zon, net op z’n hoogste punt, en daar was Nubiyan Twist – een wervelwind van funk, soul, afrobeat en jazz. Wat een combo! De blazers spatten van het podium, de zangeres zweepte het publiek op, en voor het eerst vandaag werd er volop gedanst. Geen grote bekendheid misschien, maar wel een energiebom waar je onmogelijk somber van kon blijven.

De absolute climax van het weekend kwam er wat mij betreft met DAAN. Wat een klasbak. Zijn optreden zat bomvol knallers en herkenbaarheid – van "Victory" tot "The Player", van "Swedish Designer Drugs" tot de onvermijdelijke "Housewife". Het Minnewaterplein kolkte, mensen zongen mee, dansten, gingen volledig los. DAAN had niet alleen de liedjes, maar ook het charisma om dit publiek moeiteloos plat te spelen. De show had alles: humor, flair, dansbaarheid en dat tikkeltje decadentie. Het beste dat ik hem in jaren heb weten brengen.

Waar Nubiyan Twist en DAAN voor een feestje zorgden, legde Richard Hawley ons daarna een warm dekentje over de schouders. Zijn stem is als fluweel – donker, rustgevend en vol melancholie. Op een zondagmiddag in Brugge was dat exact wat je wilde: achterover leunen, je laten wiegen door zijn nummers, en gewoon even alles vergeten.

Voor mij persoonlijk het minste moment van de dag. Eefje’s set, visueel zeker sfeervol en muzikaal verzorgd, maar echt niet mijn ding. Haar stijl is kunstzinnig, dromerig en zweverig, een show en choreo die tot in de puntjes voorbereid is, maar over smaken kan je nu eenmaal moeilijk discussiëren, het bleek niets voor mij. Je vraagt je ergens af hoe fans van Eefje en van dEUS tegelijk kunnen bestaan; het contrast kon bijna niet groter. Op de eerste rijen spotte ik tussen de dEUS fans ook hier een daar wat luid meezingende fans van Eefje en het plein stond Tsjokvol, dus het zal wel aan mij gelegen hebben.

En dan: vuurwerk. Letterlijk niet, maar muzikaal absoluut wel. dEUS bracht een set die de gloriedagen van de jaren ’90 weer helemaal deed herleven. Strak gespeeld, zonder overbodige praat, met een energie die vanaf de eerste minuut door het publiek denderde. Elk nummer zat goed, het geluid was loepzuiver, en vooral: het gevoel zat juist. Een band die weet wat ze kan en dat met volle overtuiging toont. Nog lang bleef die set nazinderen, in hoofd en hart van vele Cactussers.

King Hannah

Nubiyan Twist

DAAN

Richard Hawley

Eefje De Visser

dEUS

---

Zondag 14 juli 2025, Cactusfestival 2025 (Brugge, BE) | Foto's: en tekst: Pieter Bouckhout