Festivalverslag | South Of Heaven 2025, Dag 2

Vanaf het moment dat ik wakker werd, begon ik af te tellen naar het einde... Om Meshuggah te zien. Dit is toch wel een van mijn all time favorites. Stilletjes hopend op beter weer trokken we naar het festivalterrein. In de voormiddag was het hier en daar wat miezerig om dan rond 13u. een fikse hagelvlaag te ontvangen. De menigte liep uit elkaar om in een recordtempo zuipnat te worden. Gelukkig was het vanaf dat moment gedaan met de regen en konden we stilletjes aan in zonniger weer verder van het festival gaan genieten. In de zon met een zak frieten in de hand uitkijken naar Carcass en Meshuggah. Ah, life...

Meshuggah © Andy Vuylsteke / AXV Visuals

Tenside | Mainstage

Deze moderne groovy metalcore / numetal band uit München mocht de spits afbijten op dag 2 van South Of Heaven. Ik had nog nooit van de band gehoord en dacht eerlijk gezegd dat het niks voor mij zou zijn. Maar toch groeide de band nummer per nummer. Het was een aangename en frisse verrassing...

Gutalax | Mainstage

Via een maat had ik al vaak iets gehoord over deze Tsjechische grindbeesten. Blijkbaar staan die ook op Alcatraz binnen enkele maanden. Jesus man, wat een spektakel. Toen ik in de fotopit stond te wachten vroeg er een vrouwelijke fan om een cadeautje te geven aan de band. Wat het was? Een stuk zeep in de vorm van een grote drol. Het deed al rap een belletje rinkelen over wat me te wachten stond. Nummers over kakken, kotsen, diarree, kontgaten, ... noem maar op. Het is muzikaal een hoop lompe eenvoud, al is het echt wel catchy en 'retestrak' gespeeld. Je hebt wel vlug door dat deze gasten redelijk onder hun niveau spelen en wel degelijk meer in hun mars hebben. Maar kijk, het is allemaal grote fun. Zou ik de band op plaat aanschaffen en thuis beluisteren? Niet echt. Maar ik moet toegeven dat het een feestje was. Met alle rollen wc papier en wc brillen in de pit was het af.

Textures | Mainstage

Het is jaren geleden dat ik deze gasten nog aan het werk heb gezien. Ik denk zelfs dat het optreden uit de tijd stamt dat Ieperfest nog aan het jeugdstadion vertoefde. Wat is deze band gegroeid zeg. Ik baseerde me eventjes op de stijl van hun banner en album art e.d. maar ik kwam toch wel bedrogen uit. Ik had het 'softer' verwacht. Maar alles is mooi in balans. Een duidelijke invloed van Meshuggah gemixt met de nodige dosis melodie met harsh en clean vocals als kers op de taart. Goeie stuff. Ik denk dat ik Textures eens zal beginnen uitpluizen. Sterke set!

Decapitated | Mainstage

Ik ben de tel kwijt hoe vaak ik deze Poolse technische-death metal band al aan het werk heb gezien. Deze band is iets eigenaardig. Ik luister er thuis nooit naar, ik heb er namelijk niks van liggen. Maar spelen ze ergens op een festival, dan ga ik zo goed als altijd kijken. Ze hebben een live sfeerke denk ik. Het was een strakke en goeie show. Niks meer en niks minder. Als ik ze de volgende keer ergens tegenkom, ga ik waarschijnlijk opnieuw kijken en zal ik waarschijnlijk nog altijd niet weten waarom. Naar mijn mening een speciale band en uiteindelijk meer dan de moeite om te gaan bekijken.

Sylosis | Mainstage

Het Engelse Sylosis was er toch wel een dat op mijn lijstje stond. Dat frontman gitarist Josh Middleton tot voor kort deel uit maakte van Architects was eigenlijk een kleine verrassing voor mij. Hierdoor vloog Sylosis een periode naar de achtergrond, maar gelukkig is dit verleden tijd. Ze brengen venijnige, groovy en melodieuze metal die door Josh zijn jaren bij Architects vermengd is geraakt met bombastische metalcore. Soms gaan ze je een beetje herinneren aan Lamb Of God of Bleed From Within. Ik weet niet van jullie, maar ik heb er in ieder geval ferm van genoten.

Carcass | Mainstage

Ah, the almighty Carcass... Wat een band man. Dat ik die voor mijn lens mag hebben. Ik ben natuurlijk weer een van die gasten die fan is van hun later werk. Dit terwijl er veel zweren bij platen als 'Necroticism' of 'Reek Of Putrifaction'. Maar toen ik de video van titeltrack 'Heartwork' zag op het toenmalige Headbangers Ball (dat waren tijden) was ik direct verkocht. Tijdens dit nummertje heb ik toch eens een videochat gestart met mijn broer omdat hij zou kunnen meegenieten. Ik heb ze een handvol keer live gezien en eigenlijk moet ik een slecht optreden van Carcass nog meemaken. Het is simpelweg een van die bands die je altijd gaat bekijken als ze op een of ander festival staan.

In Flames | Mainstage

Als medeoprichter van de Gothenburg metalsound brengen de Zweedse metalmeesters van In Flames al bijna 35 jaar melodische deathmetal fans van alle nationaliteiten bij elkaar. Toch is dit is zo een van die bands waar ik nooit echt ben in geraakt. Al speelden ze wel een dijk van een show. Het feit is dat we als fotografen werden gewaarschuwd dat ze een golf van stagedivers verwachten. En inderdaad, frontman Anders Fridén verkondigde plechtig dat hij een hartig woordje sprak met de South Of Heaven security. Dit over het feit dat er veel stagedivers zijn op het fest maar dat ze eigenlijk gewoon een klein duwtje nodig hebben. Voor zover ik begreep toch. Na deze woorden veranderde het publiek in een zee van mensen met een golf van divers. De security zal gezweet hebben.

Meshuggah | Mainstage

Ik denk dat dit de enige band was waarvan het publiek hun naam scandeerde van voor ze het podium betraden. En terecht ook. Wat een heersers. Dit was toch wel mijn hoogtepunt van het weekend. Een geschifte licht- en effectenshow dat op correcte maat werd begeleid door de muziek. Als je de band niet kent en je hoort opener 'Broken Cog' en 'Born In Dissonance', dan weet je direct waarmee je te maken hebt. Je krijgt precies het visioen van iemand die onder invloed van lsd tot aan zijn knieën vast zit in de modder op een slagveld terwijl die een leger tanks op zich af ziet komen. Dit is echt een van mijn all time favorite bands en zoals iedere keer is het puur genieten. Headbangen tot je hoofd los op je schouders komt te staan en air guitar spelen als een volslagen onnozelaar. Heel coole set van onze favoriete Zweden, al miste ik wel nummers als 'Clockworks' en 'Future Breed Machine'. Maar die gaan we sowieso wel nog een volgende keer horen...

Savage Land | Muziekgieterij

Een metal band die tegelijkertijd een natuurproject is. Het bestaat blijkbaar. En gelukkig maar ook. Het is een collectief geworden dat zich actief inzet om bomen te planten in de hoop de natuur beetje bij beetje te helpen herstellen. Massa's respect hiervoor. Tussen de nummers door, die voor een deel bestonden uit covers, waren korte video boodschappen te zien van oa Alissa White-Gluz van Arch Enemy en Sakis Tolis van Rotting Christ waarin ze het publiek het initiatief uitlegden. De band zelf werd vergezeld met gastmuzikanten van o.a. Textures en I Am Morbid. Super initiatief. Supporten die handel!

I Am Morbid | Muziekgieterij

Een goeie 20 jaar geleden had ik al een mooie cd-collectie verzameld. Ikzelf was de hardcore kid en mijn broer de metalhead. En terwijl we beiden onze eigen collectie hadden, gingen we toch in het geniep elkaars cd's pikken. Zo leerde ik naast Vader, Emperor en Angelcorpse, om er maar een paar te noemen, ook Morbid Angel kennen. De band was goed in vorm en speelde een ferm strakke show. Klassiekers als 'Blessed Are The Sick', 'Where The Slime Lives', 'Dawn Of The Angry' en 'Rapture' vernietigden de laatste vliezen van onze trommels. Het is altijd super om deze giganten aan het werk te zien. Al is het verdomme jammer dat je deze fantastische platen hoort onder de naam 'I Am Morbid' en niet 'Morbid Angel'. Ik ben ferm fan van Vincent, Sandoval en Azagthoth, maar ik zie ze toch het liefst van al te samen op het podium. Anyway, tot volgend jaar South Of Heaven. Ik ben zo goed als zeker dat dit een feit is...

---

zondag 8 juni 2025 (Maastricht, NL) | Foto's: & tekst: Andy Vuylsteke