Festivalverslag | South Of Heaven 2025, Dag 1

Als ik me niet vergis was het op Revolution Calling dat ik een banner zag hangen van een festival dat 'South Of Heaven' heet. Als een nieuw festival de naam draagt van een Slayer plaat en een van de eerste bands die in het oog springt Meshuggah is, dan heb je direct mijn aandacht. Gelukkig is mijn vriendin van hetzelfde kaliber als het over muzieksmaak gaat. Het vloog direct in onze agenda en we beslisten redelijk vlug om er een weekendje Maastricht van te maken. Tot de zondagmiddag was het op en af kutweer, maar dat hield ons niet tegen om van het weekend te genieten. Want in alle eerlijkheid, South Of Heaven was toch wel een ferm festival met een zotte line-up. Stiekem ben ik toch wel heel benieuwd wat het volgend jaar zal zijn...

Accept © Andy Vuylsteke / AXV Visuals

Baest | Mainstage

Bijna viel de opener voor mij in het water door een ongeval bij de Kennedytunnel op weg naar het fest. Ik was net op tijd om deze beesten de eerste dag van South Of Heaven te zien openen. Toch was ik content om dit optreden mee te pikken, want in hun 10-jarig bestaan hebben ze niet alleen 3 albums uitgebracht, maar ook naam en faam opgebouwd bij fans van oldschool thrash en deathmetal. Voor fans van Morbid Angel, Bolt Thrower en Bloodbath.

Angelus Apatrida | Mainstage

Deze furieuze speed / thrashmetalband uit het Spaanse Albacete hebben ondertussen een vaste plek verworven in de internationale metalscene met hun onweerstaanbare sound. Persoonlijk vind ik het nogal kak dat ik geen namen weet van hun nummers. Want anders kon ik jullie het een en het ander aansmeren. Hier en daar zit er toch wel zot materiaal tussen. Ondertussen begin ik te beseffen dat de festivalzomer is begonnen. Ah man, wat een gevoel is dat toch...

Legion Of The Damned | Mainstage

Voor een uurtje brute oldschool thrash/death metal moet je natuurlijk bij Legion Of The Damned zijn. Deze Nederlandse band bewijst al jaren moeiteloos mee te kunnen draaien aan de top van de internationale deathmetalscene. Ik leerde de band een eeuwigheid geleden kennen door mijn broer. Toen heetten die nog Occult. Toen die in 2006 hun naam veranderden naar Legion Of The Damned vloog de band als een raket de hoogte in. Terug ben ik niet zo bekend met songtitels. Namen zijn een regelrechte ramp voor me. Maar ik herinnerde me toch wel 'Werewolf Corpse'. Stel je voor! Anyway, altijd cool om deze band live te zien. Ze stellen nooit teleur.

Midnight | Mainstage

Deze Cleveland-cult Midnight verplettert de metal/punk-underground met hun eigen, uiterst verslavende muzikale vorm van sex, satan, lust en smerigheid. Midnight maakt muziek om te vechten. Nieuwsgierig was ik wel, want ik denk dat het de eerste keer is dat ik deze band heb gezien. Het was een vet optreden, al vond ik wel dat ze thuishoren in een donker zweterig kot. Daar zou alles veel beter toch zijn recht komen.

Sacred Reich | Mainstage

Opgericht in 1985, dus bijna 40 jaar geleden, debuteerde dit sympathieke Amerikaanse viertal met melodieuze maar furieuze speed- en thrashmetal met maatschappijkritische teksten over de Amerikaanse overheid. Dodelijk geweld door autoriteiten, zinloze oorlogen en milieuvervuiling door gewetenloze multinationals. Ik heb het wel voor bands die hun muzikaal talent gebruiken om hun zegje te doen. Massa's respect hiervoor. Het enige nummer dat ik ken is ‘Surf Nicaragua’, wat niet wil zeggen dat ik niet van het optreden heb genoten. Supergoeie vibe bij deze gasten. Na al die tijd staan ze er nog altijd. Klasse!

Soulfly | Mainstage

Al ben ik niet de grootste Soulfly fan, ik was toch wel heel enthousiast toen ik wist dat ik kon foto's nemen van Mr. Cavalera (Sepultura, Nailbomb, Cavalera Conspiracy, Go Ahead And Die, Killer Be Killed). Een van mijn beste maten is een mega Cavalera everything fan en kan maar niet begrijpen dat Soulfly niet echt mijn ding is. Geef mij maar Sepultura. Maar toch, ik moet toegeven, het was een sterk optreden. Ik heb er zelfs van genoten. Vooral de sfeer op zich zat goed. Ondanks het feit dat de weergoden precies zin hadden om ambetant te doen. Toen Max aan iedereen vroeg om neer te zitten tijdens 'Jumpdafuckup', om dan allemaal terug recht te springen, bleven sommige mensen hardnekkig staan. Ik moest toch eventjes lachen toen ik dacht dat Soulfly toch al eventjes meedraait. Wat wil zeggen dat er toch wel fans zijn die hun knieën wilden sparen. Oh well, het was het moment zelf grappiger in mijn hoofd dan nu op mijn scherm. Hah!

Dark Angel | Mainstage

'Godverdomme, dat is Gene Hoglan', was eigenlijk het eerste wat door mijn gedachten ging toen ik ze zag opkomen. Ik heb de band al verschillende keren gezien op andere festivals, maar als je zo met de camera in de hand met je neus tegen het podium staat komt alles toch wat anders binnen. En ook, ik was toch een beetje vergeten dat hij de drummer van Dark Angel was. Oops. De gast die trommelde bij bands zoals Death, Fear Factory, Strapping Young Lad en fucking Zimmers Hole. Ik was toch wel eventjes impressed. Los daarvan speelde de band een enorm energieke set. Frontman Ron Rinehart ruled op het podium. De band straalt puur enthousiasme uit en palmde het publiek in alsof het niks is.

Hatebreed | Mainstage

Naast het weer was het enige nadeel het feit dat ik een band moest skippen om in te checken in mijn hotel. Ik moest keuzes maken, dus het werd Channel Zero. Ook al is dit een van de grootste metal bands uit ons Belgenland, ik heb ze veel gezien. De andere bands op de affiche heb je veel minder kans om te zien. En Hatebreed... Ook al volg ik de band sinds hun mini cd 'Under the knife' en het fantastische 'Satisfaction is the dead of desire', foto's mochten er precies niet zijn want mijn camera liet het afweten. Geen idee wat het probleem hier was. Gelukkig was het van korte duur. Ah, ik zie ze toch op Revolution Calling met hun vette oldschool set. Hun set op South Of Heaven was zoals we het gewoon zijn. Wel wat minder oude nummers maar toch wel een goeie show. Hun 'balls of death' gaven toch wel een grappige sfeer aan het optreden. Het blijft een klasse band.

Accept | Mainstage

Volgend jaar staan de Duitse giganten van Accept maar liefst vijftig jaar op het podium. Stel je voor zeg... Deze band staat samen met Saxon, Iron Maiden, Judas Priest, Motörhead, Anvil en Diamond Head aan de wieg van wat we kennen als 'heavy metal'. Het is toch al eventjes geleden dat ik mijn 'Breaker' of 'Metal heart' vinyltjes heb opgelegd. Maar toch, ondanks de hoge leeftijd van deze platen stond de band er energiek en sloten de avond af in stijl. Het was echt 'Balls to the wall'. Goeie vibes, de hele dag door. Daarna nog eventjes gaan opwarmen in de Muziekgieterij voor de aftershow...

Wolfbrigade | Muziekgieterij

Deze Zweedse crust punk band zag ik de laatste keer op Ieperfest als ik me niet vergis. Alles voelde wat onwennig aan. Een stage openen als het bijna middernacht is lijkt me allesbehalve evident. Maar toch, de band begon met 'Ways to die' en de sfeer zat direct goed. Verder kwamen platen als 'Outlaw vagabond', 'Enter the gates' en 'Disarm or be destroyed' aan de beurt. Deze aftershow moest zeker niet onderdoen voor wat we de hele dag hebben gezien op de mainstage. Cool om deze band nog eens terug te zien.

Mass Deception | Muziekgieterij

Ik heb ergens in de verte van deze band gehoord. Al wist ik totaal niet dat er leden van Asphyx en God Dethroned in zaten. Ondanks de vermoeidheid begon toe te slaan, kreeg ik toch wat verse moed om deze band er nog bij te nemen. Erg vond ik het uiteindelijk niet. Aangezien het late uur speelde de band een heel energieke set vol thrash en was ik toch nog content dat ik ze kon leren kennen.

Ripsaw | Muziekgieterij

Nederlandse thrash als afsluiter van de avond. Ik ben zeker dat de gasten van Inherited de moeite gaan geweest zijn om uit te checken. Het was een lange en soms natte dag en er stond me nog een rit naar het hotel te wachten. Deze gasten speelden een goeie set en het was een waardige afsluiter van mijn dag. Wetende dat er nog een dag komt met Carcass en Meshuggah deed me toch wel glunderend in mijn nest kruipen...

---

zaterdag 7 juni 2025 (Maastricht, NL) | Foto's: & tekst: Andy Vuylsteke