Na 3 jaar was het ein-de-lijk opnieuw zo ver: Ysselsteyn werd weer eens omgetoverd tot dé place to be voor punk, hardcore en metalcore fans. Ja hoor, Jera On Air kon terug plaatsvinden. Voor velen, waaronder mezelf, een vaste waarde eind juni. De eerste dag was er meteen eentje om niet te vergeten, dat is zeker ...
Een nieuw begin
Een nieuwe plaats (2 km verwijderd van het oude terrein) bracht nieuwe hoop. Wie in 2019 aanwezig was op Jera On Air herinnert zich vast nog de beruchte brug die voor heel wat miserie en bijhorende memes zorgde. Gelukkig was deze brug niet van de partij op de 2022 editie. Wel kregen we een nieuwe locatie waarbij zowel het festivalterrein, de camping als de parking naast elkaar lagen. Iets wat wél op veel sympathie kon rekenen van bezoekers, al was deze camping op voorhand reeds uitverkocht. De organisatie zorgde gelukkig tijdig voor twee extra campings iets verderop. Om 15u zou de camping geopend worden, al werd dit uiteindelijk iets later. Tot grote ergernis van de massa volbeladen mensen die in de hitte stonden te wachten.
Life Of Agony
Impressies van dag 1
Donderdag was een korte maar krachtige dag. Omstreeks 18u opende het festivalterrein de deuren en om 19u30 mocht Year of the Knife de spits afbijten op de Eagle Stage. De dag voorheen vielen helaas enkele bands nog af (waaronder Ska-P en Malevolence) maar gelukkig kon de organisatie van Jera On Air nog tijdig wat bijsturen. Zo mocht Stick To Your Guns (die ook op vrijdag te zien waren op JOA) een extra show spelen. Fans werden getrakteerd op een speciale show waarbij hun album Diamond van voor naar achter werd gespeeld. Voeg daar op het einde nog een extraatje (de song Nobody) aan toe en je krijgt een hevige set met een publiek dat duidelijk volledig klaar was voor een weekend feesten. Dat de show initieel even uitgesteld werd door noodweer kon de pret zeker nite bederven. Boysetsfire, Life Of Agony en Suicidal Tendencies maakten om beurt de the Vulture Stage onveilig, al kreeg ik de indruk dat bij deze laatste de liedjes vooral draaiden rond het herhalen van hetzelfde woord. En dat in combinatie met het herhaardelijk roepen van hun eigen naam. Niet helemaal my cup of tea.
Op de Buzzard Stage kreeg het publiek One Step Closer, Beachdog, Hang Youth en Bob Vylan te zien. Vooral bij deze laatste werd het een dik feestje. Net voor het finale liedje werd gespeeld, riep de band op om hen massaal op het podium te vergezellen. En dat moest je geen twee keer zeggen aan het enthousiaste publiek!
Bob Vylan
Afsluiten en main act van festivaldag 1 was Zweedse rockband The Hives. Hun set begon met een stevige drumintro waarbij de groep keurig in flitsende pakken het podium betrad. Wat volgde was een optreden van een uur lang waarbij zanger Per Almqvist vooral iets té veel 'ladies and gentlemen' zei en er een ninja en judoka heen en weer op het podium liepen om te zorgen dat kabels juist lagen. Ik denk dat als er iets meer werd gezongen en minder gepraat, de groep er gemakkelijk nog 5 extra liedjes bij had kunen gooien. Het publiek leek een beetje dezelfde mening te delen en werd ook niet helemaal warm van The Hives. Geen wonder want de groep kwam niet erg sympathiek over. Toch niet voor mij (of mijn vrienden). Afsluiter Tick Tick Boom kon uiteindelijk op wat bijstand rekenen maar ik was gewoon blij dat het voorbij was, to be honest.
Een leuke eerste dag waarbij het stormachtige weer even roet in het even gooide, zowel op het festivalterrein als op de camping. Ben je benieuwd naar dag 2 en 3? Houd dan zeker onze website en/of social media pagina's in de gaten!
Boysetsfire