Festivalverslag | Complexity fest 2025

Ken je dat? Zo van die roadtrips naar een optreden of festival waar je letterlijk langer onderweg bent dan dat je effectief ter plaatse bent geweest? Wel, dit was er zo eentje. Spijtig genoeg door een hele hoop file de eerste band gemist. En als je weet wat ik die dag allemaal heb gezien, dan zal het wel een groot gemis geweest zijn. Het was niet allemaal metal en aanverwanten. Er zat ook folk of wereldmuziek tussen. Hoe ik het met mijn beperkte kennis van het genre kan noemen weet ik niet. Het was gewoon heel duidelijk. Het opzet van het festival is om van alles te boeken, zolang het maar complex is...

Imperial Triumphant © Andy Vuylsteke / AXV Visuals

Papangu | Stage 1

Papangu is een progressieve rock- en experimentele metalband uit João Pessoa, in het noordoosten van Brazilië. Ze combineren een hoog octaangehalte met een filmisch, synesthetisch geluid, geïnspireerd door King Crimson, Hermeto Pascoal, Sepultura, Magma en Chico Buarque. Ik was nog net op tijd om deze mee te pikken, al was ik nog half opgejaagd om er te kunnen van genieten.

Meth. | Stage 2

Meth. is een experimentele metal band van Chicago, US. Meer wist ik er niet van. Maar een maat vertelde me dat, als ik een hoop zottigheid wou zien, ik moest gaan kijken. We waren daar toch, dus waarom niet. En ja, zottigheid was wel het juiste woord. Ik herkende heel in de verte de opener 'doubt'. De band staat blijkbaar in mijn Spotify lijst. Het is zot dat je na 30 jaar heavy shit luisteren nog steeds overdonderd kunt geraken. Het is een specialleke, maar dan met een heel zware hoek af. De zanger schreeuwt zijn longen er uit, of het nu op het podium was of er naast, om zich dan op de grond te smijten. Plots begint de gitarist op de zanger te stampen. Lang verhaal kort, heel intense georganiseerde chaos. Me like...

Horse Lords | Stage 1

Horse Lords is een Amerikaanse avant-garde rockband uit Baltimore. De band bestaat uit Andrew Bernstein, Max Eilbacher, Owen Gardner en Sam Haberman. En serieus, ik heb dit echt moeten opzoeken, want ik ken er niks van. Wat wel direct opviel is dat het zotte muzikanten zijn. Wat misschien wel kan gezegd worden over al de muzikanten die zaterdag op de line-up stonden. Maar toch... Ik kan niet zeggen dat ik het gewoon ben om naar zo'n muziek te luisteren. Het is niet voor elke dag, maar het had een heel goeie vibe...

El Khat | Stage 2

El Khat, vernoemd naar het eeuwenoude Midden-Oosterse gebruik van het kauwen van 'khat', is een grensverleggende groep onder leiding van de Jemenitisch-Israëlische componist Eyal El Wahab. Met een originele aanpak van traditionele Jemenitische klanken en decennia aan muzikale erfenis, bewijst de groep wat het betekent om je roots te eren én te transformeren. Ik moet eerlijk zijn, dat was echt niks voor mij. Ik kan het op zich wel appreciëren, maar ik kon me er niet in vinden. Moest het een hele dag zo'n bands zijn, dan kun je misschien in die mindset geraken. Maar zo'n band tussen een hoop metalbands maakte het contrast net iets te groot. Al moet ik wel zeggen dat deze gasten hun instrumenten zelf maken. Zeker tonnen respect voor El Khat!

Imperial Triumphant | Stage 1

Shit man, wat heb ik hier naar uitgekeken. Ik heb 'Vile Luxury' al even in mijn platenkast zitten en sinds kort kwam 'Goldstar' er ook bij. Geniale muzikanten. Black en death metal met een ferme klets chaotische jazz erbij. Of is het omgekeerd? Anyway, de art nouveau maskers maken het optreden nog zo spectaculair. Volgens sommigen is dit misschien een halve hype, maar ik heb het zitten. Voor mij persoonlijk zit er rust in de chaos. Ik heb er van genoten. Het is alles wat ik er van heb verwacht.

The Callous Daoboys | Stage 2

The Callous Daoboys is een Amerikaanse mathcoreband uit Atlanta, Georgia. Hun naam is eigenlijk een onnozel woordspelletje gebaseerd op het voetbalteam de Dallas Cowboys. Toen de band startte was ik compleet weggeblazen. Het was serieus indrukwekkend. Wat ik wel jammer vond is dat de set soms in elkaar zakte door wat meer emo-getinte nummers. Ik kan compleet mis zijn, want ik ken deze gasten niet super goed. Maar toch, het was zot. Spijtig genoeg heb ik maar een deel van de set gezien, want ik wou mijn plaatsje voor Car Bomb. Yes, I'm a fanboy...

Car Bomb | Stage 1

Uniformiteit in een pagina is noodzakelijk. En daarvoor hou ik mijn manieren. Maar eigenlijk, [CAR-BOMB] schrijf je zo. Wat een band. Jaren terug zag ik ze in het voorprogramma van Code Orange en Gojira in de AB. Het is lang niet voor iedereen. Het is alsof Meshuggah een kind heeft gebaard terwijl ze heel de zwangerschap aan de speed hebben gezeten. Luister naar 'Centralia', 'Meta', 'Mordial' en last but not least 'w^w^^w^w'. Spijtig genoeg is de laatste release van deze heren een EP van 3 nummers. Maar toch, die had ik mee naar huis. 'Tiles Whisper Dreams' staat weer vol van onmogelijke scifi gitaar geluiden in de zotste ritmes van riff gigant Greg Kubacki. Meer van dat. Zo'n shit maakt me zo gelukkig.

Echt! | Stage 2

Hmz, echt niet... Het had wel iets. Maar als je net van monster [CAR-BOMB] komt, dan kan weinig je nog bekoren. Ik heb 2 nummers gecheckt en dan was ik weg naar huis. Met handen vol respect naar de band toe natuurlijk. Maar ja...  [CAR-BOMB] [CAR-BOMB] [CAR-BOMB]...

---

zaterdag 23 augustus 2025 (Haarlem, NL) | Foto's: & tekst: Andy Vuylsteke