Het leven van een muzikant is niet altijd glitz and glamour, integendeel.
Daarvan was ik dit weekend levende getuige.
Op uitnodiging van IDVI Agency zakte ik met vrouwlief af naar Zierikzee voor een avondje stevige rock met The Ballet Bombs (Tilburg) en Dirty Sound Magnet (CH).
Na een gezellige en zonnige namiddag in het pittoreske Zierikzee kwamen we rond 20u aan in zaal Brogum. Het gebouw zag eruit als een bouwvallig scoutslokaal en in de directe omgeving was geen kat te bespeuren. Hebben we ons waarachtig van dag vergist?
Een kwartier later arriveerde een auto met een oudere jongere rockchick daarin, die even verwonderd vanuit de desolate parking naar ons toeliep. Ze kwam van de camping en wou even een concertje meepikken. Niet veel soeps hier, informeerde ze.
Toen de deuren opengingen zijn we dan maar met zijn drieën naar binnen gegaan. Aan de achterzijde van het gebouw zaten de muzikanten op aftandse flair-stoelen wat bij te praten.
Het concertzaaltje op zich had wel zijn charme, ook al rook het er massa's naar javel. Intussen kwamen er nog een aantal verloren zielen binnen en om 20u30 startten The Ballet Bombs aan hun optreden voor een 10-koppig publiek.
Ondanks de tegenvallende opkomst speelden de jongens echter professioneel hun set, die even strak klonk als hun recente live EP Mutations, welke ik recentelijk heb besproken. Een dikke pluim aan hun drummer Erik 'El Cahol' Van de Beek, die ook zonder publiek het beste van zichzelf gaf. Chapeau!
Na een te lange pauze (hopende op nog late bezoekers, die nooit kwamen) startte om 22u00 het concert van Dirty Sound Magnet. Ik had persoonlijk torenhoge verwachtingen bij dit Zwitsers trio, dat met DSM-III in maart dit jaar een dijk van een LP afleverde.
Ze openden met Sunday Drama, een meesterlijk, instrumentaal stukje op Spaanse gitaar, wat voor de nodige goose bumps zorgde.
De rest van de set (Social Media Boy, Meet the Shaman, Heavy Hours, ...) had eerder iets weg van een verplichte generale repetitie in afwachting van de finale doorbraak, wat je hen eerlijk gezegd niet kwalijk kan nemen.
De stem van hun wacko zanger Stavros Dzodzos viel ook enigszins tegen. Tot op het moment dat het drietal plots gezamenlijk besliste om over te schakelen op een geïmproviseerde, instrumentale jamsessie. En wat voor één!!! Om beurten etaleerden die jongens con brio hun muzikaal vernuft en drummer Maxime Cosandey stak er dan nog met kop en schouders bovenuit. Animal van The Muppet Show in levende lijve. Wat een performance, wat een energie, waaaaaaawwww!
Ondanks alles een geslaagde avond en zoals altijd: de afwezigen hadden ongelijk!
Blijkbaar had een CCR-tribute band het Zeelandse publiek diezelfde avond weggelokt uit Brogum. Wie kiest er nu in godsnaam voor namaak als je the real thing kan krijgen?
Tot slot kreeg ik de info dat zaal Brogum binnenkort wordt heropgebouwd op dezelfde locatie. Ik wens de uitbater(s) het allerbeste toe!
Nog een speciale dank aan Folkert, de uitbater van onze B&B Pension Beddegoed, die ook op de avond aanwezig was en zo vriendelijk was zijn foto's met mij te delen.
zaterdag 14 mei 2022, Brogum (Zierikzee) | Foto's: Folkert , Tekst: Frederic Zwartjes