Nu niet dat we stamgasten zijn in deze stoere biker kroeg maar de keren dat u mij aantreft in café Hell (of kortweg HELL voor de vrienden), is het meestal voor concerten in het meer stevigere genre.
Valt Rosalie Cunningham daaronder? Sommigen zullen misschien denken van niet. Maar is Rosalie op haar manier een stoere madam? Absoluut! En heeft haar psychedelicapop de nodige ballen? Nog absoluter! Deze madam is een rockstar, alleen jammer dat niet iedereen dat wilt zien. Want ik blijf erbij dat Rosalie Cunningham in een rechtvaardige wereld meer erkenning zou krijgen voor haar talent. En zeker zou spelen in grotere clubs of zalen. Zonder dat ik hiemee de toffe mensen van HELL wil dissen natuurlijk.
Maar voor het afsluitende concert van haar eerste Europese tour van dit jaar passeerde Rosalie dus in Diest. Met in haar band een aantal zeer fijne muzikanten die ervoor zorgden dat het kleine podium aardig gevuld was. Haar trouwe (songwriting) partner Rosco Wilson was uiteraard van de partij maar voor de rest was dit een hele andere band dan de tour van vorig jaar. Maar wat een klassenbakken ook, vooral de mooie bassiste/zangeres/fluitspeler Speedy en drummer Baptiste.
De vermoeidheid van de tour zal zeker haar parten gespeeld hebben. Dit konden we totaal niet horen aan haar stem maar de interactie met het publiek beperkte zich tot enkele Thank You’s of een Our next song is called …. Wat we gelukkig wel kregen was een setlist bestaande uit 15 uitstekende songs. Het merendeel uit haar jongste album Two Piece Puzzle maar ook een puike selectie uit het zelfgetitelde debuut (o.a. Ride On My Bike, Dethroning of the Party Queen en F*ck Love) alsook een redelijk impromptu neergezette psychedelische versie van The Beatles’ Eleanor Rigby.
Het was een uitstekend idee om de set ook te beginnen met het instrumentale Start With the Corners, ook de opener van 2 Piece Puzzle. Ze slaagde er zo in om de ook aanwezige bikers te overtuigen en van zodra ze in de volgende songs ook haar mooie stem in de strijd gooide werden ook de aanvankelijk lege meters vlak voor het podium snel gevuld. De klassebaksongs en gitaarwissels volgden elkaar op en we zagen een band aan het werk waarvan de muzikanten tot op het puntje op elkaar ingespeeld waren. Het werd ook bijzonder warm en luid daar in de HELL. Mijn eigen favoriete RC song (Liner Notes) leek alvankelijk overgeslagen te worden, alhoewel ik die ergens rond de 12e plaats zag staan op het lijstje maar werd gelukkig gekozen als finale afsluiter. Waarna Rosalie, Speedy en de toetsenist onmiddellijk plaats namen aan hun merch booth waar er gelukkig voor hen toch een groot aantal fans wachtte voor een poster, vinyl, handtekening en babbel, die ze met een glimlach verkochten en/of uitdeelden.
ROSALIE CUNNINGHAM
zaterdag 18 maart 2023, HELL (Diest) | tekst + foto's: Jan Guisset
Met dank aan: café HELL