Zondag 4 februari jl. stond Willemeen in Arnhem in het kader van de metalcore. Het Duitse Doomcrusher en het Amerikaanse Of Virtue warmden de zaal op voor Any Given Day, die het verschijnen van hun vierde album kwamen vieren.
Doomcrusher
Het vijftal dat schuilgaat achter de naam Doomcrusher heeft er vanavond overduidelijk zin in. Hoewel dat enthousiasme wel zijn weerslag heeft op het publiek, kakt het ook allemaal te vaak en te veel in doordat de mannen tussen vrijwel alle nummers die ze spelen een (te lange) pauze laten vallen als gevolg van de verschillende elektronische, van een geluidsband afkomistige intro’s. Dat is jammer en wellicht onnodig. Of zijn de rustpunten nodig om krachten te sparen? Twee van de leden van Doomcrusher zullen we namelijk vanavond nog vaker zien. Gitarist en mede-oprichter van deze club, Andy Posdziech, is ook gitarist van de hoofdact van vanavond, Any Given Day. Daarnaast zal zanger Marv Kinkel ook nogmaals zijn opwachting maken. Wat daar ook van zij: debuutsingle en setafsluiter Breakout gaat erin als koek.
Of Virtue © Marjolein Regterschot
Of Virtue
Evenals bij Any Given Day staat het optreden van Of Virtue in het kader van de release van een nieuwe plaat. Het krachtige viertal uit Michigan rond zanger Tyler Ennis en zanger/gitarist Damon Tate heeft in oktober 2023 hun vierde full length plaat uitgebracht, genaamd Omen. En dat zullen we weten; maar liefs zeven van de acht gespeelde nummers van vanavond komen van dat album.
Met veel power en agressie wordt de show geopend met Cut me Open. Hoewel de strot van zanger Ennis staat als een huis, is het toch vooral het samenspel tussen hem en Tate dat dit tot een aangenaam geheel maakt. Bovendien straalt de band, in contrast met hun muziek, vriendelijkheid en dankbaarheid uit, getuige de oprechte, authentieke woorden van – vooral – Tate. Authentiek als de bekentenis die vooraf gaat aan Sober, over het feit dat niet alleen hij, Tate, maar ook andere leden van de band in het verleden te kampen hebben gehad met verschillende verslavingen.
Any Given Day
Maar dan is het toch echt de tijd voor tonights main event. Met niet de minste aankondiging – Thunderstruck van AC/DC – bestijgen de vijf Duitsers een voor een het podium van Willemeen. Vooral zanger en voorman Dennis Diehl is een imposante verschijning. Zijn strot versterkt dat beeld. Met flinke, krachtige uithalen zet hij, met nummers als Get That Done, Never Surrender en Limitless de toon voor wat een energiek en stoer optreden wordt, regelmatig gesteund met grunts, screams maar ook mooie cleane zang van bassist Michael Golinski.
 Gaandeweg het optreden volgt een rustpunt in al het geweld. Opmaat hiervoor is Lonewolf, een relatief bedeesd nummer van het in 2019 uitgebrachte album Overpower. Dit wordt gevolgd door Home is Where the Heart is. Drie van de vijf leden gaan af en het – van origine buitengewoon krachtige en agressieve nummer – wordt akoestisch gebracht door Diehl en gitarist Posdziech.
Onder een ovationeel applaus gaan ook deze laatste twee leden van Any Given Day van het podium af. Korte tijd later komen ze allemaal terug, getooid in cowboyhoed. Fans weten dat Come Whatever May gaat komen, een nummer waarbij een country-vibe perfect gepaard gaat met de grunts, het strakke gitaarwerk en de harde ritmes waarom deze band bekend staat.
Voor H.A.T.E., dat origineel is opgenomen met de Duitse collega-band Annisokay, komt Marv Kinkel van Doomcrusher terug het podium op. Afgesloten wordt met de cover waar het voor Any Given Day allemaal mee begon. Diamonds van Rihanna wordt door Diehl op een zo vette manier gebracht, dat je bijna vergeet wat voor gedrocht het origineel is.
Tekst: Bertus Elings | Foto's: Marjolein Regterschot