Er werd mij gevraagd een leuk artikel te schrijven over de release van deze LP, aangezien ik in mijn jeugdjaren nogal gek was van rockabilly, psychobilly & surfrock. Sommigen van jullie herinneren zich waarschijnlijk nog bands als The Cramps, King Kurt, Batmobile, The Meteors, The Stingrays, Guana Batz, ... Op vandaag heb ik op mijn persoonlijke playlist nog steeds een rubriek surfrock staan met bands als The Vice Barons, Les Jaguars, Messer Chups, Hawaii Samurai, ...
De band in kwestie behoort echter meer tot de categorie pure 60' surfrock met bands als The Trashmen, Dick Dale and His Del-Tones, Booker T. & The MG's en The Cousins.
Hun grootste inspiratiebron blijkt echter de Oostduitse band Los Banditos te zijn, die het orgel, het avontuur en het plezier weer terug in de surf/beat hebben gebracht.
Volgens de band is gezang bij surfrock not done en daarom is het een hoofdzakelijk instrumentale LP, met wat gemixte spoken word-samples, die mij doen denken aan het werk van Public Service Broadcasting (UK).
De nummers Ell Club De Los Separados, Tres, Rocksteady from Coasttown en Shakedown bevestigen bovenstaande, maar het André Brasseur-orgeltje overstemt nogal zwaar het geheel, wat mij niet volledig kan bekoren. Maar dit is dan ook mijn persoonlijke mening.
Liz Taylor's Final Honeymoon veroorzaakt een acute flashback naar Wicked Game van Chris Isaac, die destijds met de halfnaakte Helena Christensen (graauuuw) een wandelingetje langs het strand maakte. Sterk nummer op zich. Nu nog een videoclip met een hedendaagse schaars geklede babe en hun broodje is gebakken. For the record: neem niet de kleindochter van Liz Taylor, aub!
Speeding Ticket klinkt dan weer als een gewenste of ongewenste remake van het nummer Telstar van The Tornados (1962), die bij velen ook bekend in de oren zal klinken.
Ballroom Blitzkrieg, Jack Is Back, Broncoville & From Sputnik With Love brengen gelukkig wat trash in de sound en dat is dan wel te pruimen. Ze zouden effectief niet mis staan in een soundtrack van een Quentin Tarantino-film.
Stoner Surf Stomp is precies de surfversie van een song van de Sister of Mercy of The Cult. De donkere new wave-beats zitten er lekker in verwerkt. Like it!
Conclusie: de fase van het skimboarden op de Noordzee is gepasseerd; laten we dit een geslaagd potje golfsurfen op de Atlantische Oceaan noemen. Nu is het dus nog wachten
op de "50-Year Storm" big wave (voor de liefhebbers van Pointbreak).
Releasedatum: 04/10/2021
Luister
Lees Gooi 30g Surf + 30g 70's beat + 100g Ska + 75g 60's garage + 40g punk in een blender, meng het tot een kneedbare pasta en je krijgt The Surfbeat Club.
Een beetje vreemd maar wel lekker. Kijkende naar hun helden van Los Banditos , punkt en rockt dit kwartet iets meer. Met aanstekelijke instrumentale songs die rechtstreeks weggelopen lijken te zijn uit een Duitse jaren 70 softporno film mikt The Surfbeat Club nummer voor nummer op de dansvloer.
Muzikaal worden wel eens de uitersten in het genre gezocht , deze laveren van Man Or Astroman naar The Gastly Ones en Robert & the roboters . Dit alles met een gejaagd punkattidude en een groovende bas waarbij de philicordia melodie altijd leidend is. Kortom de ideale chasecar soundtrack voor een quentin tarantino movie.
