top of page

Albums | Crypt Monarch, The Necronaut


Costa Rica. Het enige ter wereld dat zijn energie op natuurlijke wijze opwekt. En dan bedoel ik alle energie. Land ook van enkele fantastische reisverhalen van (ex-) collega's. Land van tot de verbeelding sprekende natuurdocumentaires en fotoreportages. Land dat die natuur ook naar waarde weet te schatten. Land van extreme muziek. Niet meteen. Uit de hoofdplaats San José ken ik dan wel Patient Zero en, vooral, Bloodsoaked Necrovoid, maar verder heb ik er het raden naar of de extreme muziekscene er evengoed floreert als dat mooie regenwoud. Bij het Italiaanse Electric Valley Records weet men alvast iets meer, want zij pikten Crypt Monarch op. Afkomstig uit dezelfde stad als voornoemde bands, maar qua stijl een beetje een buitenbeentje ten opzichte van wat ik wel ken uit het land. Wat brengt hun stoner doom op de tafel?


Wel, dit weekend bestond mijn muzikale ontbijt tweemaal uit The Necronaut, het volwaardige debuut van het trio. En laat ik meteen stellen dat ik na elk van die luisterbeurten zin had in een dutje. Niet omdat de drie songs slaapverwekkend zouden zijn. Wel omdat ze heavy as fuck zijn. Drie songs op een volwaardige plaat betekent uiteraard lange, slepende nummers. Opener Morning Star Through Skull zet met zijn vijftien minuten meteen de toon. Traag en met veel fuzz trekt de band zich groovend op gang en lang duurt het niet voor je hoofd gaat meedeinen op de golvende riffs. Dat de band slechts één gitaar (Jose Pablo Rodriguez) in huis heeft, vormt geen enkel obstakel. De bas van Christopher de Haan klinkt echt moddervet en zorgt mee voor de getijdenwerking waarmee de songs voortvloeien. Luister maar eens naar de momenten waarop Rodriguez één van zijn geweldige solo's inzet. Drummer JC Zuniga klopt overal klokvast de nagel op de kop en hoewel zijn spel eenvoudig lijkt, is dat toch niet het geval. De twee andere songs, Rex Meridionalis en Aglaophotis, laten eenzelfde geluid horen al klokken ze beide iets korter af op iets meer dan 10 minuten. Meer van die traag slepende stoner doom met veel groove die aanstekelijk werkt en zich met plezier opnieuw laat beluisteren. Feel the blues, mensen! De zang wordt gedeeld door Zuniga en de Haan en dat vormt een meerwaarde. Op dat vlak dus veel variatie en bovendien kunde, want beide strotten mogen gehoord worden. Het hele album werd live ingespeeld en dan kan je je geen enkele misstap veroorloven. Strak werk van het trio. Dat er nadien wel wat gemixt en gemasterd werd, spreekt voor zich.


Electric Valley Records serveert voor de zoveelste keer muzikale dope en zet meteen Costa Rica mee op de kaart in het hardere genre. Stellen dat het Italiaanse label een huis van kwaliteit is, is een open deur trappen en Crypt Monarch past er perfect. Niets aan te merken op The Necronaut. Dit is dikke luisterfun. Wie een stevige boon heeft voor – uiteraard – Black Sabbath, Conan, Acid King en Sleep doet er goed aan The Necronaut niet aan zich voorbije te laten gaan. Innoveren doet de band geenszins, maar een platgetreden pad kan en mag verdorie nog steeds met puike, zelfverzekerde tred bewandeld worden. Kudos, dank voor de leute en doom on!


Releasedatum: 23 juni 2021


Luister

Lees


Invoked in mid-2020 by the members from Age of the Wolf and VoidOath, Crypt Monarch hails from San José, Costa Rica. The power trio’s self-labeled “necromantik stoner doom” style is replete with malevolent riffs in crushing intensity, groove-oozing atmosphere, and psychedelic pathways.


The debut album, The Necronaut, was recorded and produced by the band in a cabin in the woods during March/April 2021. A 36 minute, 3 song monolith of séance infused riffage and fuzz-fueled grooves, this record chronicles the voyage of a dishonored king brought back from the dead to destroy its warlock’s enemies.


The eerie lair has been disturbed, the doomed ruler is now awake and chained to slaughter.

TRACKLIST:

A1. Morning Star Through Skull

B1. Rex Meridionalis

B2. Aglaophotis


CREDITS:

– Band Members –

Jose Pablo Rodríguez: Guitars

JC Zuniga: Drums/Vocals

Christopher de Haan: Bass/Vocals

– Others –

Artwork by Nicholas Henry Tardieu.


bottom of page