top of page
Jan Guisset

Albums | Angelus Apatrida, Angelus Apatrida


Buiten Angelus Apatrida ken ik weinig andere (Thrash) Metal bands uit Spanje om niet te zeggen, geen. Misschien is dat een gat in mijn cultuur, misschien ook niet, wie zal het zeggen. Wat ik wel weet is dat deze Spanjolen meesters zijn in hun genre en internationaal toch wel meer erkenning verdienen dan ze krijgen. Al twintig jaar thrashen de broertjes Guillermo (zang/gitaar) en José J (bas) Izquierdo er samen met hun jeugdvrienden David G. Álvarez (gitaar) en Victor Valera (drums) op los. Sinds hun derde album Clockworks (2010) werken ze al samen met Century Media Records en dit Angelus Apatrida is al album nummer zeven op hun conto. Daarmee verdien je in de betere platenbakken toch al een bordje met je eigen naam, niet?


De liedjes voor dit album werden geschreven en opgenomen tijdens de lock down in hun thuisland en geïnspireerd door de medische, sociale en politieke toestanden aldaar. Guillermo’s vriendin werkt in een ziekenhuis en werd dus dagelijks met de dodelijke gevolgen van het Coronavirus geconfronteerd. Die tragedie combineerde hij op muzikaal vlak met de verrechtsing van de Spaandse politici en met uitbreiding die van de hele wereld. Zich boos maken over alles wat er mis gaat in de wereld is altijd al een thema voor de nummers van Angelus Apatrida geweest. Het feit dat de situatie er niet rooskleuriger op wordt blijft een continue bron van inspiratie natuurlijk.


Die boosheid en frustratie wordt ook muzikaal ook enorm stevig uitgedrukt. Angelus Apatrida is toch één van de betere Thrash albums dat ik de jongste jaren ben tegengekomen. Gitarist David heeft een tattoo van Van Halen op zijn scheenbeen staan maar op dit album is het voornamelijk de geest van Dimebag Darrell die rondwaart. In vergelijking met vorige albums werden de gitaren een stuk lager gestemd. Hierdoor vertoont hun sound wel enige gelijkenissen met Pantera en Machine Head maar behouden ze nog voldoende eigenheid.


Hoe zot mijn lijf ook wordt van de muziek, van de lyrics kunnen we alles behalve vrolijk worden. En terecht … Door de opruiende woorden van politici (Indoctrinate) staan we aan de rand van een wereldwijde burgeroorlog (Bleed the Crown) en alle misleidende informatie waarmee we door de (anti-sociale) media om de oren geslagen worden (The Age of Disinformation) doen daar niet veel goeds aan. Het beukt allemaal lekker door en is van een muzikaal uitermate lekker niveau dan dat het niet anders kan dat de boodschap blijft hangen. Jammerlijk genoeg waarschijnlijk niet bij de juiste mensen, want u en ik weten natuurlijk al lang dat de wereld om zeep wordt geholpen door een kleine bende idioten met teveel macht maar zolang er bands als Angelus Apatrida tegen de schenen van de wereld blijven trappen is er nog hoop.


Sterk album en nu alvast een hoogtepunt van het jaar. Ik zei het al, 2021 wordt een (muzikaal) topjaar!


Releasedatum: 5 februari 2021



luister

















Lees


Formed almost exactly 20 years ago, Angelus Apatrida (“/'an-je-lus - a-'pa-tri-da/"), have more than earned their reputation as modern thrash metal greats. One of the few Spanish bands to enjoy sustained international recognition, the band burst onto the global scene with their 2006 debut Evil Unleashed and have never looked back. A close-knit four-man unit, Angelus Apatrida inked a deal with Century Media records in 2009: an unexpected achievement for a Spanish metal band, but one that they grabbed with eight hands. With the always consistent line-up of frontman/guitarist Guillermo Izquierdo, bassist Jose Izquierdo, drummer Victor Valera and guitarist David Alvarez, Angelus Apatrida have steadily evolved, releasing a series of stunning, genre-redefining records that belonged squarely in the thrash metal realm while never sounding quite like any other band. They reached an obvious creative peak with 2018’s widely acclaimed Cabaret de la Guillotine, but as Guillermo explains, Angelus Apatrida are always looking for new ways to wreck necks and flatten skulls.

“It’s been a natural evolution – it’s been the same four people all the way along, and we’ve already released six albums and toured almost the entire world,” he says. “We just try to improve ourselves, learning from each other and learning from other bands, bigger bands and smaller bands too. We try to learn from everybody. But the way we compose, the way we record, the way we do everything has stayed the same. There’s only one goal, which is to always try to find the best sounds we can and to always make the next album better than the previous one. So far, I think we’ve done that, in my own humble opinion!”

Plans to celebrate their 20th anniversary may have been shot down in flames, but Angelus Apatrida have spent their lockdown days piecing together a brand new studio album, due for release early in 2021. Originally planned as an EP, the self-titled effort emerged from wildly creative sessions in isolation and seems destined to be a definitive moment in the Angelus Apatrida story. Utterly crushing and yet endlessly inventive, the Spaniards’ new music amounts to a wholesale upgrade for this unstoppable thrash machine.

“This album is going to be surprising for everybody, both old school fans and new school fans,” says Guillermo. “I think it’ll be an opportunity to gain a lot of new fans! The first thing that everyone will notice is that we changed our tuning, for the first time in 20 years! We dropped down a half-step. We’re now in D-standard and suddenly… wow, it was like listening to Vulgar Display Of Power for the first time! [Laughs] We composed a lot of new riffs and everything sounded really different in that tuning. I think there is a power inside the music that we never had before.”




bottom of page