Ijsland is een land vol bewonderenswaardige fenomenen. Om en bij de honderddertig vulkanen, watervallen, strong men en hakarl. Ja, hakarl is vuil, maar wel bewonderenswaardig. Niemand werkt voor zijn plezier een stuk rottende haai naar binnen. Net zoals de Eyjafjallajokull blijft de ijslandse muziekscene keer op keer unieke bands uitspuwen. Je kent allemaal wel bands zoals Sigur Ros, Bjork en The Vintage Caravan, maar deze keer is ijslandse Hardcore het exportproduct in kwestie. Hoewel het soms merkwaardig straight forward klinkt, merk je al snel dat hier meer vlees aan zit dan die schapenkoppen dat je daar in je soep krijgt.
Ook al ben je niet thuis in de Hardcore scene merk je wel meteen dat hier elementen aan de pas komen dat niet standaard zijn voor het genre, zoals Black Metal blast beats en Thrash Metal beats. Deze gewaagde keuzes zorgen ervoor dat het helemaal niet klinkt als doorsnee hardcore. Trage, doom-y elementen en het gebruik die regelrechte thrash stukken zorgen voor voldoende variatie en vernieuwing binnen een geheel dat nog altijd herkenbaar klinkt. De term ‘blackened’ had ik al een paar keer zien passeren bij death metal bands zoals Behemoth, maar Blackened Hardcore had ik zelf niet bij elkaar kunnen plaatsen.
Hoewel het allemaal een mix is van Hardcore, Post Hardcore, Black Metal en Thrash, zetten ze bij dit debuutalbum wel degelijk een statement neer van wat Une Misere nu eigenlijk is. Het ligt een beetje in de lijn van The Haunted en Hatesphere maar toch speciaal en eigen genoeg om een geheel ander beest op zich te zijn. Toch mag het even gezegd worden: als je het nummer Beaten aan iemand zou spelen en hen zou vragen waarop het lijkt dan zouden ze misschien wel Eyeless van Slipknot durven antwoorden.
Vol met titels zoals Failures, Damages, Burdened / Suffering wordt een zwaarmoedige toon neergezet die toch vol vechtlust zit. Ik vraag mij wel af hoe goed Sermon had kunnen zijn met wat meer variatie in de vocals. De instrumentals zijn strak geschreven en zitten vol met verrassingen, maar het valt soms op hoe eentonig de zang klinkt. Buiten sommige intro’s gaat het album bijna volledig onuitputbaar door zonder één enkel rustpunt.
Wat mij ook opviel toen ik het album opende was hoeveel nummers er op deze schijf stonden. Anders dan de 20 minuten lang durende plaatjes dat ik gewend ben, zitten er hier nummers bij van 1 minuut en 10 seconden, en zelfs één van 35 seconden tout court. Thrashy.
Ook niet geheel onbelangrijk: de albumcover is misschien wel één van de mooiste kunstwerken dat ik al gezien heb dit jaar. Als ik het bekijk terwijl ik luister naar de intro van Overlooked / Disregarded klopt het helemaal. Een vrouw die er sereen uitziet maar toch langzaam lijkt te veranderen in een monster. Albums die qua art, sound, look en feel in dezelfde vibe lijken te zitten stralen altijd meer bedachtzaamheid uit dan anderen.
Een krachtig en powerful geheel dat kan tellen als debuut. Ze stoppen gedurende heel het album niet met flexen en doen niet aan soppige verplichte balads. Leg dit op als je aan het powertrainen bent, en ook al heb je geen enkel spiertje aan je lijf, zul je je hierdoor voelen alsof je een vulkaan aan het splijten bent.
Score: 78/100
Info
Release datum: 1 November 2019
Label: Nuclear Blast
Producer: Sky van Hoff
Uitgaven: CD/LP/Digital/Cassette
Singles
Tracklist
Sin & Guilt
Overlooked/Disregarded
Burdened/Suffering
Fallen Eyes
Beaten
Grave
Failures
Damages
Offering
Spiral
Voiceless
