top of page

Albumbespreking | Angel Olsen, All Mirrors


In 2016 kwam lo-fi muzikante Angel Olsen aan de oppervlakte als met het minder introverte, soms poppy en synthy, album My Woman, dat bij momenten zelfs wat rock neigingen vertoonden. Nu 3 jaar later, verschijnt haar opvolger en ondertussen al vierde album All Mirrors.

Ruim een jaar geleden trok de 32 jarige Amerikaanse engel naar de voet van Mount Eerie in Washington State voor de opnames van wat een rauwe soloplaat moest worden. Dit keer geen band in de studio, maar Angel Olsen alleen met studio-eigenaar Phil Elverum. Ze stuurde paar van de opnames naar één van haar beste vrienden, Ben Babbitt, met de vraag om er wat piano bij te spelen. Tot haar verbazing kreeg ze de track Tonight terug met een vijftigtal sporen aan strijkers, die Ben er zelf had bij gezet. Angel was verkocht en begon met Ben een aantal van de nummers volledig uit te werken. En als je ergens een orkestrale uitwerking bij wil schrijven, wie beter dat componist Jherek Bischoff erbij te betrekken. De man die we onlangs nog de hemel inschreven bij de bespreking van het nieuwe album van Amanda Palmer, geeft ook hier weer het beste van zichzelf. Hij nam dit project er graag even bij temidden van een operaproject rond het leven van Hans Christian Andersen in Zwitserland en een theaterverwerking van een boek van Neil Gaiman in London. En nu hebben we eindelijk het afgewerkte product in handen, hartverscheurende songs beginnend met Lark, een zwaar bombastisch nummer dat misschien net iets te lang is maar heerlijk op en neer gaat. De titel track All Mirrors bespraken we eerder al in onze Sounds sectie. Too Easy en New Love Cassette zijn rustigere nummers die de eerste sessie overleeft lijken te hebben. Het album is een ware muzikale trip door de jaren heen. Spring heeft een heerlijk fifties gevoel met een slecht afgestelde synthesizer en Olsen’s stem die hoog boven de muziek uit steekt. Tonight brengt ons dan weer in Twin Peak-achtige sferen terwijl What It Is en afsluiter Chance ons dan weer aan Dusty Springfield doen denken, Endgame zou dan weer zo in een James Bond film kunnen zitten. Een album vol welgekomen variatie dat op geen enkel moment verveelt of zichtzelf herhaalt.

Het album is inhoudelijk een verwerking van een gebroken relatie waar ze op terugkijkt in verschillende spiegels. Een album over verloren liefde, empathie en vertrouwen in destructieve mensen en je duistere kant boven te laten komen. Zinnen als “time has revealed how little we know us” en “You just wanted to forget that your heart was full of shit”, waarmee ze duidelijk naar zichzelf refereert, laten weinig tot de verbeelding toe. Het zoveelste bewijs dat artiesten het beste uit zichzelf halen in momenten van hartzeer. Angel Olsen overweegt ondertussen nog steeds om ook de eerste versie van het album ooit uit te brengen.

Oh ja, en als je dan ook nog weet dat John Congleton een handje heeft toegestoken bij de productie, dan weet je dat je dit album moet hebben;

Score 79/100 Guardian Music “Shapeshifting songs to impress and unnerve” 4/5 The Independent “An album as expansive as it is overwhelming” 4/5 Info Release Datum: 4 oktober 2019 Label: Jagjaguwar Producer: Angel Olsen, John Congleton Uitgaven: Vinyl, CD, Download website Singles: Lark All Mirrors Tracklist 1. Lark 2. All Mirrors 3. Too Easy 4. New Love Cassette 5. Spring 6. What It Is 7. Impasse 8. Tonight 9. Summer 10. Endgame 11. Chance

bottom of page