top of page

Album bespreking: The Twilight Sad, It Won/t Be Like This All The Time


Ze zeggen vaak dat je beter nooit je helden ontmoet, maar voor The Twilight Sad was het allicht het beste wat hen ooit overkwam. In 2016 kende plots iedereen The Twilight Sad nadat ze de hele VS toerden als support van hun grote helden, The Cure. Mede dankzij de grotere bekendheid versierden ze een deal bij Rock Action, het Schotse label van Mogwai, ook al zo’n grote Cure aanhangers. Misschien had de drummer beter nooit Robert Smith en co ontmoet, want Mark Devine stapte begin 2018 uit de band.

Dit is ondertussen al het vijde album van de Schotten, een meer toegankelijker album dan het vorige en de invloeden van The Cure en Mogwai zijn duidelijk merkbaar. Zoals de bandnaam al doet vermoeden blijft de muziek heerlijk duister en treurig, maar het album is vooral directer. Post-Punk van de bovenste plank. Geen cryptische teksten deze keer, maar duidelijke verwijzingen naar de dood van vriend Scott Hutchison, frontman van Frightened Rabbits, maar ook liefde, twijfel en angst zijn weerkerende thema's. Ook weer van de partij zijn de vele herhalingen in de lyrics. Dezelfde zin of lichte variaties op eenzelfde zin wordt in bijna elk nummer gebruikt.

Opener 10 Good Reasons for Modern Drugs zet meteen de toon en gaat direct de concurrentie aan met het betere werk van Editors. The Arbor is een eerste hoogtepunt, een song met Cocteau Twins-achtige synths en een baslijn uit de Cure’s gloriedagen van Disintegration (Robert Smith wordt ook vermeld als musical assistance op het album). VTr is misschien wel de track die de band en het hele album beschrijft, vol verandering en hoop en verdriet. Sunday Day13 is een aangenaam rustpunt na een stevig eerste deel van het album. Girl Chewing Gum is een buitenbeentje met een eerder industrial gevoel, doordrenkt met zelfmoordgevoelens. Afsluiter Videograms doet dan weer denken aan Joy Division door de overheerlijke baslijn.

Of dit schitterende album binnen 10 jaar aanzien zal worden als een echte klassieker hangt misschien vooral af van James Graham. Hij zingt fier met een heerlijk Schotse accent en hopelijk gaat dat na verloop van tijd niet vervelen. Bij het vorige album was ik nog niet echt overtuigd geraakt, maar dit album trekt me volledig over de streep.

Drowned in Sound: “As of now, The Twilight Sad are basically untouchable.” 10/10

The Guardian: “epic, impassioned post-punk” 4/5 sterren

Irish Times:”The Twilight Sad merit a place in the upper echelons in the pantheon of Scottish pop.” 4/5 sterren

NME: “It’s a full-bodied and inescapable mood-piece, and a visceral account of their victory in the fight to exist.” 4/5 sterren

Toppers: The Arbor, Girl Chewing Gum, Videograms

Score: 91/100

Info

Releasedatum: 18 januari 2019

Label: Rock Action Records

Producer: Andy McFarlane

Singles: Videograms

Uitgaven: 2xLP, CD, 2xLP Lim. Edition Blauw

Tracklist:

[10 Good Reasons for Modern Drugs]

Shooting Dennis Hopper Shooting

The Arbor

VTr

Sunday Day13

I'm Not Here [missing face]

Auge/Maschine

Keep It All to Myself

Girl Chewing Gum

Let/s Get Lost

bottom of page