‘There's darkness in life and beauty in death’
Swallow The Sun leerde ik pas met Emerald Forest... (2011) kennen. Ik vond dit Finse 'Melodic Death/Doom Metal' zestal steeds muzikaal sterk, maar om één of andere reden bleef er zelden iets hangen, vond ik hun nummers wel heel erg 'mooi' maar ook weer een beetje saai. Het contrastrijke drieluik Songs Of The North doorbrak dat gevoel en dus keek ik uit naar dit nieuwe werk. Drie luisterbeurten ver en alweer datzelfde gevoel: aan de basis zéér sterke composities en van een zéér hoog muzikaal niveau...en toch spookt die gruwelijke omschrijving 'saai' weer door mijn hoofd. Tot ik me meer in de achtergrond verdiep en met een krop in de keel opnieuw aan het luisteren sla. Pas nu kan ik alles naar waarde schatten én een terechte plaats geven. Ik luister ik met héél andere oren. Ik raad dan ook iedereen aan even het tragische verhaal van Juha Raivio (g) en zijn recent overleden levensgezellin Aleah Stanbridge (ze hadden samen ook het schitterende project Trees Of Eternity) erop na te slaan. Op dit achtste album verwerkt Juha zijn verlies door terug te keren vanuit de schaduw waarin hij zich teruggetrokken had. Via elk woord dat hij schrijft, via elke noot die hij componeert/speelt probeert hij terug het licht in zijn leven te zien. Je voelt in ieder nummer zowel de pijn, de wanhoop, het verdriet, de woede...maar ook een stukje hoop en het terug op de rails zetten van zijn leven. De songs zijn niet 'saai', wel intens mooi. De zang van Mikko Kotamäki is in de rustige passage niet 'vlak' (mijn eerder gevoel) maar net héél sereen en ingetogen. Sporadisch laat hij de woede (van Juha) eruit via screams. De grunts worden hier tot een absoluut minimum herleidt, als voorzichtige accenten die refereren naar de periode van duisternis waaruit Juha is getreden. Een dikke pluim aan Mikko om de gevoelens zo schitterend te kanaliseren. De nieuwe aanwinsten Juho Räihä (g,v) en Jaani Peuhu (k,v) zorgen trouwens voor een extra vocale dimensie met hun backings. De titel van het album zijn woorden geschreven door Aleah en komen uit het nummer Broken Mirror (Trees Of Eternity).
Voor wie zich de immense pijn van verlies kan inbeelden, moet het geheel van de 8 verhalen die Raivio geschreven en gecomponeerd heeft een diepe indruk nalaten. Ik wordt er in ieder geval héél erg stil bij, soms erg geëmotioneerd zelfs. “Every word and note I wrote, I wrote for Aleah,” says Raivio from his home in Jyväskylä, Finland.“And about my own battle since she passed. The album title, When A Shadow Is Forced into the Light,comes from Aleah’s own words, ‘When a shadow is forced into the light.’ That was exactly what Ineeded to do. To push myself out from the shadows. I’ve been pretty much a hermit in the woods for two and a half years. Gathering my life to write this album. That’s also why the subject is verypersonal and therefore hard for me to talk about. I’d rather leave it all to the music and words onWhen A Shadow Is Forced into the Light to tell the story. It’s all there.” (Juha Raivio)
Toppers: Firelights, Upon The Water
Score: 83/100
Info Releasedatum: 25 januari 2019 Label: Century Media Records Singles: Upon The Water Firelights
Uitgaven: LP, CD, Digital website
Tracklist: When A Shadow Is Forced Into The Light The Crimson Crown Firelights Upon The Water Stone Wings Clouds On Your Side Here On The Black Earth Never Left
Lumina Aurea (EP) Om alles te kaderen kunnen we vanzelfsprekend niet om dit uitstekend (filmisch) meesterwerk heen. Voorafgaand aan de release van When A Shadow... verscheen Lumina Aurea, oftewel een stuk afscheid nemen. Ik probeer het zelf niet te omschrijven en plaats hier dus de woorden van Juha zelf. Bekijk ook zeker de kortfilm! “‘Lumina Aurea’ is a song I would never want to write in my life, It is an open, bleeding black wound from the last two and half years of my life. But I had to write it out. I could not backdown from it. The way I wrote and recorded Lumina Aurea was so rough emotionally and physically that I think I will never talk about it public. I know this road will go on forever as a part of me, but I have also made a peace with it—that I will never have peace with it. And that the life and the journey here must still go on for a while for those of us remaining. I knew that if I would go any deeper on that road with the album as I did with Lumina Aurea the path would not end well. So, I quickly realized that instead I will write an album that will manifest loud and clear that after all,‘Love is always stronger than death.’ I wanted to find that angle for When A Shadow Is Forced intot he Light. This album is like a weapon for myself. A burning light, a burning torch. Victorious and proud.”
Nog even wat de covers van beide releases betreft, deze geven het verhaal op verschillende niveaus weer en werden gecreëerd door de Russische kunstenaar Liga Klavina (Lumina Aurea) en de Franse kunstenaar Fursy Teyssier (When A Shadow...).