top of page

Humo's Rock Rally 2018 - Verslag preselectie in Het Depot, Leuven


Vrijdagavond 9 Februari, 19u30, het DEPOT, LEUVEN

Voor de opener van het voorlaatste weekendje preselecties trokken we zonder vrees voor de eerste sneeuw richting Kampenhout waar het schuiladres voor de komende nacht zich goed verstopt had tussen huizen met onvoorspelbare nummers...Onze gastvrouw, sta mij toe haar even punkmeisje te noemen, had voor bij het aperitief een heerlijk ovenhapje in bladerdeeg klaar staan waarna de smaakpapillen nog flinker verwend werden met een toch ook wel zalig lekker pittige Bouillabaisse...een mens kan zijn vrijdagavond in ieder geval veel slechter en ongezonder starten dan op deze manier? Dankbaar om zoveel creatieve gastvrijheid trokken we daarna samen naar het mooi gerenoveerde Depot in de hoek op het Martelarenplein rechtover het befaamde treinstation waar het op vrijdagavond nog steeds krioelt van studenten...

Eenmaal in de zaal bemerken we een hoog en breed zwart gordijn wat de concertruimte bijna halveert en zelfs afsluit van de zachte zitjes waar mensen nu nog rustig zitten te keuvelen, wellicht tevergeefs wachtend tot het doek zou gaan openschuiven?

Voor het scherm is, buiten de mensen van de PA, vrijwel nog niemand aanwezig...maar als De immer vrolijke Sofie Engelen rond 20u.de microfoon ter hand neemt komen uit alle hoeken van het depot heel vlotjes mensen naar het podium gestroomd, waarna FLASHBLASTER de aftrap geeft voor een rondje “back in time ”soul en disco...wat doet dit in godsnaam op de RR bedenk ik mij tijdens het eerste nummer(“Gimmy your love”) en terwijl beelden van “Starsky en Hutch” op mijn netvlies voorbijkomen, begint het tweede nummer (“opportunity”) opvallend vrolijk,

tot de groep beslist om ook dit nummer in de herkenbare souldisco te dippen, richting ...1978?

In Leuven, waar politiek dinosaurus Tobback naar het schijnt nog steeds de plak (en met de gasboetes) zwaait, stond ons volgens het programma een drietal hiphop acts te wachten, niet echt iets waar door ons reikhalzend naar uitgekeken werd, maar wat uiteraard ook wel de welgemeende aandacht verdiende ...SKOPE B mikte in tegenstelling tot zijn concullega’s met een pak live muzikanten en de melodieuze soul & rap op de wisselwerking van de stemmen tussen Maarten Abts en Jasmin Omar...waarbij vooral tijdens het openingsnummer “ Wake up” de stem van Jasmin krachtig en vol aanvoelde, terwijl Maarten vaker iets te zachtaardig omging met de door hem gespeelde kwaadheid? ..Het type Jelle Vandamme, ( RFC Antwerp) maar dan zonder de... ballen?😂...of de broodnodige dosis gezonde agressiviteit?...In het nummer “Drift away” werkte de wisselwerking alvast het best tussen de stemmen, terwijl een leuke gitaarrif ons ophitste en een deel van het publiek zelfs inging op de vraag om mee te wuiven met de armen...( waar zijn die handjes?)...Leuven had er precies best wel zin in?

THE BLACK BANJOS hadden in hen rangen niet alleen de oudste deelnemer (Raf Jammaers, 51)

maar met het toch wel iets jongere zus Marjorie, ook een frontvrouw van het eerste uur?...Om het klassiek ambachtelijke vakwerk van pakweg 20 jaar geleden “een frisse toets” te geven koos zij onbegrijpelijk voor het meest foute jasje van deze editie...op den duur zag ik zelfs, in de “ weer flink afwijkende” verbeelding, een volwassen Dalmatiër naar de micro hijgen, terwijl de jeugd rondom ons duidelijk niet wist waar dit soort acts nog vandaan komen ?...toen de band een song (“Neon BLACK”) wat te lang uitsponnen, vroeg deze jongen zich af...”hoe gaan ze hier in godsnaam nog uitraken?”...en dat bleek dan door zoals het 20 jaar geleden “mode” was via “het mengen met een kort stukje cover”( R.I.P. TOM PETTY) te zijn...hopelijk draaide de man zich niet om in zijn recent gedolven graf?

Met [TULSK]i stond er dan weer plots ( leve de diversiteit!) een hedendaags aandoend concept voor onze neus. Het duurde even tijdens het mooi gezongen “Zee(meer)” voor ik echt doorhad dat het Nederlandstalig was, wellicht omdat naast de naam Eva, ook haar frisse verschijning even deed denken aan de allereerste vrouw, een hemelse tuin, een appel en een slang...maar met de minimale muzikale omkleding kreeg deze groep toch ook het depot niet stil! Tijdens het nummer “Angst” vroeg ik mij zelfs af of IN DE DISCOTHEEK (winnaar van TAZ 2017) een demo zou hebben ingestuurd voor een deelname aan de RR, want wat zij doen met frisse Nederlandstalige teksten en de daarbij horende muzikale sfeerschepping is een pak opwindender dan dit te sobere “ambient” (ambetant?) gevalletje? In het laatste nummer beloofde zangeres EVA TULKENS (31) ons in ieder geval dat ze morgen dieper zal gaan...als “morgen” voor de jury maar niet te laat is?

Het liep ondertussen al tegen 22u. toen BRUNA, een jong ogend groepje “eind in de twintig” muzikanten proper gekleed en al ten tonele verschenen...enige tijd later vroeg ik mij af, toen ze trouwens al bijna aan het laatste nummer begonnen, waar gaat het nu eigenlijk heen met deze aanpak?...bijna elk nummer kreeg een vreemd cartooneske omwenteling , tja,...in welke richting eigenlijk?... jazz?... Open your Senses zongen de dames Ciska Thomas en Stien Carlier, maar niet alleen die van mij waren ondertussen al uit zelfbescherming redelijk dicht!

Met R-MIND (lees : ons gedacht?) stond er weer een rapper ( ARMIN MOLA) op het grote podium, maar deze keer eentje van amper 16, of was het nu 18 ? Hij begon met de uitgebreide excuses voor de invloed van het griepje deze week op de stembanden en gaf ons daarna vlotjes van het puurste soort hiphop ..met het nummer “Boogie” kreeg hij de eerste rijen wel aan het bewegen... tijdens“Let’s Roll” had Leuven zelfs weer even zin in een “feesje”!... jammer van de (onnodige?) propaganda op het einde, maar we blijven natuurlijk ruimdenkend en begripvol als jong enthousiasme ( de DJ?) de overhand neemt...

Al van bij de eerste noten van BONZO ( “Salty water”) had ik het gevoel dat TEAM WILLIAM

( ...met de onnavolgbare FLORIS DE DECKER) dit halfweg de jaren 90 al veel beter en “met een nog grotere hoek af “ heeft voorgedaan...en daar veranderde het meest foute snorretje van de low-fi zanger (de man van Melle in zijn jonge jaren?) en de “kijk eens hoe NERDY ik wel kan bewegen” van de gitarist/ toetsenman niets meer aan met hen van “mijlenver horen aankomen”

songs...LOW-fi is tegenwoordig toch geen koosnaampje voor lagere kwaliteit mag ik hopen?

Tijdens de soundcheck van NOISEDRIVER werd naast mij (oa.door “punkmeisje”) dan weer een beetje getwijfeld aan de kwaliteiten van zangeres Veronika, maar blijkbaar had deze stevige

“ geluidscheppende“ band dat zelf heel goed ingeschat door het eerste nummer en het derde nummer volledig instrumentaal te brengen? Een muur van precies op elkaar afgestemd gitaarwerk verdrong niet alleen de veel te flink vervormde stem (grappig genoeg tijdens: “ But Silently...

I remain”) naar de achtergrond, ook de drums en uiteindelijk “de songs” verzopen er in?

Met BENJI BEATS kwam de derde hiphop act van de avond op ons schoteltje, (Het is weer druk in allitererend Leuven?)... even leek het erop dat met de wat gebroken Nederlandstalige teksten en het vlot over het ganse podium bewegende duo een echt “feesje” zou losbarsten ( Wie danst er nog? De meegebrachte meisjes in ieder geval heel verschillend😂) ...maar toch stoorde op den duur het slordige zingen...ik heb er alvast geen kl*ten van begrepen, maar kreeg wel nog net een paar lekkere heupbewegingen uit het flink door artrose geteisterde lijf.

Wat een rare avond was dit toch weer,... en dan nog eentje gelardeerd met het lokale f*cking STELLA ( ai ai koppijn) ARTOIS...😏😝...tot “ last, but not least” COLD OPEN het zaakje mocht gaan sluiten...OPEN OPEN OPEN moet het zijn? Eindelijk wat subtiliteit, en toch een beetje blendende stemmen, geen verveling, (zelfs geen tijd om een denkbeeldig spelletje OXO op de wit/zwart geruite broek van de 17jaar jonge zangeres Hannah De Graef te spelen🤔)...maar misschien waren we ondertussen diep vanbinnen een beetje zachter aan het worden na al de middelmaat van de uren ervoor? Wel weer geen enkele WOW!...zou het zo’n editie kunnen worden waarin er geen enkel discussie kan zijn over de 20 halve finalisten?

Gelukkig bracht de niet eens zo koude nacht op veilige afstand van Leuven nog raad...om nog te zwijgen van het hemelse ontbijt de volgende morgen, met huisgemaakte aardbeienconfituur ( met gember of munt naar keuze...mmmm) Van een heel klein beetje punk in de keuken is nog nooit iemand gestorven als je het mij vraagt..op naar BRUGHHE voor preselectie nr 8!

Mvg. Puur P.

bottom of page