Zaterdagavond 3 Februari, 19u30, club 26, GENK
Na een kort, doch intens vakantiemoment in Maldegem trokken we via “het met helse regenbuien overladen donkergrijze A’pen” naar Limburg waar weer een tiental groepen voor ons ten dans zouden spelen...Ons schuiladres voor de nacht bij familie van Trees (lees: vree wel bedankt Gert en Karolien!) is niet eens zover van de zaal zodat we na een heerlijk huisgemaakte lasagne met een lekker vol buikje richting club 26 kunnen rijden voor wat hedendaagse Rock&Roll.
Tenminste dat was in ieder geval waar ik voor kwam, maar al na de eerste tonen van LOUIE bleek mijn geduld nog wat op de proef gesteld te gaan worden, want dit had echt even niets met Rock&Roll te maken,...Kabbelende disco, een vleugje soul, de warme stem van de door ons pas gisteren ontdekte Jolien Bové ( LOW AND HOME) voelt zeer aangenaam naast de wat meer groovy aandoende zanglijnen van Annebel Depoorter...Maar het is niet echt mijn ding en al zeker niet als Leander Leenders een song begint te overladen met een flink uit de kluiten gewassen solo...ik begon mij af te vragen of er sedert gisterenavond al iemand “Jolien met het strakke kontje” uit dat zwarte jumpsuit zou hebben gehesen sedert gisterenavond🤔...Tja, te weinig slaap en zover van huis, het doet wat met een mens en zijn flink afdwalende gedachten natuurlijk!
UGLY WEIRDO Sigi (Spoetnik?) Willems (20) had zich, naast heel wat blieps en bloops, ook omringd met 2 “lokale schoonheden” waarvan er eentje de wel heel luid pompende bas bediende terwijl de andere een snerpend repetitief dansbaar riedeltje uit zijn gitaar joeg...dit deed alvast niet alleen mij aan de vroegere winnaars Compact Disk Dummies (2012) denken, maar dan nu met drie man, waarvan één licht zeurend neurotische zangstem?
ORKATROFEE is één van de weinige Nederlandstalige bands van de preselecties en had in zijn rangen ook iemand die we blijkbaar al eerder hadden ontmoet...Trees herkende (voor de 2de keer?) vrijwel onmiddellijk multitalent Mauro Bentein, die pas gisteren nog (in Adegem) met LAGÜNA lekker loos ging op de gitaar, maar door zijn expliciete passage in een “met zwarte ducktape verbouwde witte trouwjurk” als “zanger” van het project DIANE GRACE (in EDEGEM) nog wel even op ons netvlies zal blijven kleven als de “arty farty” 😵 jammergenoeg niet zo toonvaste “kijk hier naar mijn klokkenspel” kerel...
Ik ben echt PRO (creatief) Nederlandstalig voor alle duidelijkheid, maar als Joost (mag het weten?) Lambert even later bij elk gezongen woord precies kijkt alsof hij in een citroen heeft gebeten...
( ze staan precies wel heel goedkoop op de markt in Limburg) en zijn naar mijn gevoel overwegend monotone zeurende stem de veel te brave teksten verder ten berde brengt begint het geheugen te verlangen naar een wereldnummer als GIGANT van Stijn Meuris, of LIEVE KLEINE PIRANHA van wijlen Luc De Vos...Dat waren nog eens (lang vervlogen) RR tijden!
Als even later, (terwijl een deel luidruchtige fans van the BIG FAT TODDLERS zich blijkbaar ladderzat en “ tamponzwaaiend” op de voorste rij mengen?)...ROB AND THE MEMES zijn intrede doet, vraagt deze pure jongen zich af hoe “de andere 724 niet geselecteerden” zich vandaag zouden voelen als ze deze schabouwelijke act voor hen ogen hadden zien langskomen ?...voor hen enkele tips: Men neme een willekeurige geluidsband,(bij voorkeur een stukje filmtekst, een stukje Vlaamse serie of een stukje presidentiële speech...) men zet vervolgens (om het schaam-
rood op de wangen te verbergen?) een lelijk masker op, plugt de gitaar in en speelt een niet eens zo’n verheven stukje gitaar...beste selectieteam van humo, mag ik dit stilaan een heel klein beetje onrespectvol en HUMOrloos benoemen? Of mikken jullie heden ten dage liever op een beetje goedkoop choqueren, dan op een betekenisvolle poging om lekker muziekgeschiedenis te laten schrijven?
Ondertussen blijkt dat club 26 t.o.v. vroeger zodanig (met doeken, en een flink vooruit geschoven podium?) is verkleint dat het “steeds maar over en weer lopende” publiek op de zenuwen begint te werken van de achteraan vertoevenden...om nog te zwijgen van het aanhoudende “vlotjes op de betonmuren weerkaatsende” geroezemoes van de zichzelf blijkbaar veel belangrijker vindende bezoekers!
Wanneer even later het wat klein ogende opdondertje ILA (20) als singer-songwriter op het podium verschijnt en Sofie Engelen terecht en beleefd, doch tevergeefs, vraagt aan de zaal om deze jongedame een respectvolle stilte te gunnen erger ik mezelf aan het vreselijk onrespectvol geleuter en rumoer...(Zelfs Meuris staat blijkbaar een tirade af te steken tijdens dat optreden!🤨)Zonder op-, of omkijken geeft deze “nog jaren in een metalband gespeeld” artieste van jetje op de prachtige elektrische gitaar, terwijl ze in het tweede nummer, op een “op haar maat” gemaakte klassieke MARTIN gitaar perfect mijn “flink opkomende woede jegens dit publiek” vertolkt en daarmee heel, heel misschien de jury wist te overtuigen om haar in A’pen eind Maart een tweede kans te geven de zaal echt stil te krijgen?
HORSES BLEW FIRE hadden blijkbaar al in 2016 ( de door mij wegens ziekte niet bijgewoonde RR😏) deelgenomen met hen space(CAKE?)rock en hadden naast een flinke basspeler, ook een zanger ( GIJS Ramakers) van het type “ ik kan wellicht van urenlang getormenteerd de zaal inkijken mijn hoofdberoep maken”...in ieder geval gedroeg deze band zich alsof ze in het stadion van KRC GENK speelden in plaats van in de teveel ingekorte club 26? Een muur van geluid werd opgetrokken (en dat met twee jonge kinderen zonder oordopjes op de eerste rij, foei mama en papa!) terwijl Gijs ieder moment de indruk gaf te gaan stagediven zonder het echt te doen...koren op de dronken molen van een steeds groter en luider klinkend gedeelte van het publiek.
Sofie vroeg een welgemeend applaus voor de snelheid waarmee de mensen van de PA techniek de wissels van de groepen uitvoerden en daar deden wij maar wat graag aan mee, enerzijds omdat we hen ondertussen heel goed kennen, anderzijds omdat we na ons korte nachtje van gisteren ook nogal wat blij waren dat het hier wat vooruitging!
THE APOLLO PROGRAM staat op Humo’s wild site aangekondigd als de in het verkeerde tijdperk geboren MJ (27)...gelukkig gaan wij al wat langer mee zodat we weten wat hij daarmee bedoelt😉.
MJ bleek een groep te zijn waarvan de frontman schoorvoetend begon te zingen, af en toe er zelfs eens flink naast, maar gelukkig vaker heerlijk helder richting smart en pijn...Naast hem stond er iemand met een hoedje, op een “olijfolieblik”gitaar te spelen, er ondertussen zingend flink met zijn klak naar te gooien (de volgens onze assertieve gastvrouw Karolien terecht “niet blendende”stem
genoemd)...misschien zou men hem beter het zwijgen opleggen in de toekomst? ...hem echt naar de maan schieten is wellicht te duur?
De buslading doorzopen fans van de BIGFATTODDLERS (BFT) begonnen nog wilder te roepen om hen “Punk Rockgoden” aan te moedigen en wat daarna volgde was best amusant, doch ook een beetje gênant te noemen, want na de voor het eerst (in de ondertussen 6 op de voet gevolgde preselecties) “een beetje flink klinkende” aankondiging van Sofie “babbelKONT” Engelen begon men voorin wild om zich heen te stampen en schoppen in de door hen zelf gecreëerde moshpit wellicht met als enige bedoeling de aandacht af te leiden van de middelmatige prestatie van de uit KWAADmechelen “getting drunk” komende band...Toen de oudste en tevens (69?) jarige meegereisde fan op het podium werd geroepen was het hek helemaal van de dam...iedereen verbleef tijdelijk op “PLANET PENIS” tot het grootste gedeelte onbeleefderiken het podium opklommen om nog even mee te “zingen” met de groep...Grappig was het zeker!
Maar ik mag toch stilletjes hopen dat de jury dit niet wegens “zeker veel volk aantrekkend” meeneemt naar de halve finales?
De steeds dronkener wordende meute van BFT bleef zelfs nog even “kleven” tijdens het daaropvolgend stevige optreden van VOYAGES, af en toe lanceerde een volumineus “BFT” exemplaar zich als een wild om zich heen slaand en trappend “ongeleid projectiel” om zich tenminste voor even verbonden te voelen met zijn Limburgse woedebroeders? Er heerst blijkbaar heel wat frustratie in de door “de vele ontslagen” getergde streek en Sander Kessels vertolkt deze terechte kwaadheid op geheel eigen wijze ( terwijl ik mij ondertussen flink ergerde aan de steeds vuiler wordende toiletten en de “in de gang luid blijven lullen” groter wordende groep “niet echt geïnteresseerden”)
Even leek onze trip naar Genk niet veel meer op te leveren dan een vleugje ontroering met ILA of één mooi momentje met THE APOLLO PROGRAM...
tot MIDWINTER zijn aantreden deed!
Gelukkig waren de zatte exemplaren ondertussen de zaal uit zodat de meerwaardezoeker vol kon genieten van wat frontman Raf De Wit (27) met zijn band bracht...Subtiliteit en intensiteit alom, eindelijk een beetje echt talent dat kan ontbolsteren via deze weg naar de roem?
Hoor ik hier een Ozark Henry? Een Joost Zwegers?...of gewoon een Raf De Wit?
Wanneer de trompet sober de boeiend opgebouwde songs binnensluipt flakkert bij mij binnenin een klein vreugdevuur op...dan toch! Dank u zeer mijne heren van MIDWINTER voor dit mooie
“tot op het laatst van de avond verborgen gehouden”moment...toch één kleine randbemerking, wanneer u binnenkort een mailtje krijgt met een uitnodiging van den Humo voor eind Maart, zou het dan mogelijk zijn om u ook een klein beetje vestimentair voor te bereiden i.p.v. zomaar “wat er al veel te lang ligt” uit de kast te trekken? Het zou niet alleen jullie ge(s)laagde muziek ten goede komen, maar het overschouwende oog wil tenslotte ook wat?
Wij van Brothers in RAW gaan volgend weekend alvast proper gekleed en vol nieuwe moed naar LEUVEN en BRUGGE ...jullie toch ook?
Mvg.Puur P.