John Van de Mergel

12 okt 20182 minuten

Album bespreking: Windhand, Eternal Return

‘Winter Makes Way For Fall’

Deze zwaargewichten uit Richmond, Va bestormden de scene in 2010 met hun zelf getitelde demo: monotone, laag gestemde, riff gedreven songs, traag als lood, uit de Sabbath en Sleep school. Het ijle stemgeluid van Dorthia Cottrell zo diep in de mix verscholen dat enkel een geoefend oor kan uitmaken wat ze nu exact te vertellen heeft. De hoezen van hun debuut (2012) en opvolger Soma geven de sombere sfeer perfect weer. En dat is ook zo op Grief's Infernal Flower, waar voor het eerst een meer kleurrijk pallet te zien is, en de nummers dit ook deels weerspiegelen.

Op het nieuwe album Eternal Return wordt die artistieke groei voortgezet: de zang is een héél stuk prominenter aanwezig, er is meer ruimte voor melodie naast die nog steeds aanwezige loodzware riffs en ik herken ook duidelijker songstructuren. Winter heeft plaatsgemaakt voor herfst en 'heavy' verschuift van Sabbath naar Soundgarden. Wat ook wil zeggen dat op een aantal songs de psychedelische invloeden uit het grunge tijdperk duidelijk te horen zijn.

Neem songs als Halcyon, Grey Garden en Diablerie, drie tracks waarop de evolutie van de band alsook de stempel van Endino hoorbaar zijn: Soundgarden en zelfs Nirvana (zonder die typische 'angst') zijn hier overduidelijk aanwezig en maken net die songs erg boeiend. Feather bestaat uit drie compartimenten die elk een andere sfeer weergeven: het moody begin is helemaal Nirvana, na 5' zet Garrett Morris een oerriff zo uit de Sleep doos in en gaan we die toer op om in de laatste 3' alle fuzz registers open te trekken. Om van het slepende Eyeshine te kunnen genieten moet je fan van het eerste uur zijn, niet in het minst omwille van de duur. Pilgrim's Rest springt er voor mij, naast het eerder genoemde Feather, iets bovenuit. De laidback sfeer laat de bloedmooie melodielijnen prachtig uitkomen, en je hoort voor het eerst dat Cottrell vocaal meer in haar mars heeft dan ze gewoonlijk laat horen. Over de resterende drie nummers kunnen we enkel zeggen dat ze evengoed op één van de vorige albums hadden kunnen staan (First To Die en Red Cloud), terwijl het instrumentale Light Into Dark eerder op een outtro lijkt.

Live aan het werk te zien op 17 maart 2019 in de AB Club.

Toppers: Grey Garden, Pilgrim's Rest, Feather

Score: 79/100
 

Info
 

 
Releasedatum: 05 oktober 2018
 

 
Label: Relapse
 

 
Producer: Jack Endino
 

 
Singles:
 
Grey Garden
 
Diablerie

Uitgaven: LP, CD, Digital
 
website


 
Tracklist:
 

 
Halcyon
 

 
Grey Garden
 

 
Pilgrim's Rest
 

 
First To Die

Light Into Dark

Red Cloud

Eyeshine

Diablerie

Feather

#albumreview #albumbespreking #nieuwealbums #nieuwereleases #windhand #ertenalreturn #relapse #virginia #doommetal #doom #psychedelicrock #grunge