John Van de Mergel
18 jun 20182 minuten
‘A human story with a twist.’
Mark Tremonti piekt met zijn vierde werk, een concept album dat gepaard gaat met de uitgave van een roman. Wat het verhaal betreft wil ik kort zijn, temeer ik de songs op zich belangrijker vind dan het gegeven van zo’n album en elke fan best zelf het verhaal ontdekt en er zijn/haar mening over vormt. Een SciFi verhaal over de strijd tussen de mens en machine dus.
Ook al zet Tremonti geen kopij neer, toch zijn Creed en Alter Bridge nooit ver weg. Zeker geen verwijt gezien hij telkens medeoprichter en songwriter was, en er héél wat mindere referenties bestaan natuurlijk. Kan hij tippen aan beide bands? Niet echt. Daarvoor mist hij de creatieve steun van een sterke extra songwriter naast zich en misschien wel die wereldstrot. Wat niet wil zeggen dat meneer Tremonti geen stem heeft. Vocaal zit alles goed snor, ook al is het bereik een stuk beperkter dan pakweg deze van Myles Kennedy…wat een beetje flauw is van me om deze vergelijking te maken.
Mark laat op A Dying Machine de spierballen rollen, zonder de melodie en het gevoel te vergeten. Het is een ‘riff & hooks heavy’ album dat schakelt tussen nummers die qua tempo bij ‘speed metal’ aanleunen (de opener Bringer Of War bv.), krachtige uptempo rockers (Make It Hurt) en meer epische stadionrockers (o.a. de titelsong).
Tot halfweg zit het niveau goed. Met Traipse krijgen we een eerste hoogtepunt: eindelijk laat de soms wat te vette/volle productie ademruimte en gelaagdheid toe. Mark zijn stem komt tijdens de akoestische intro voor het eerst goed tot zijn recht. De song wisselt tussen rustige en midtempo passages die mijn aandacht blijven houden. Dan zakt gedurende drie nummers alles wat als een pudding ineen, om gelukkig genoeg sterk af te sluiten. Eerste single Take You With Me heeft een zeer positieve vibe, een radiovriendelijke melodie en bakken drive. Is bovendien een meezinger van formaat waar ik helemaal ‘happy’ van word. Desolation neemt serieus gas terug en voelt een stuk donkerder aan, en toch zie je ook hier dat licht aan de horizon. Opnieuw een nummer met meer nuance en ruimte voor de vocalen. Misschien is Found dan een eigenaardige finish: instrumentaal, wat industrial/filmisch aanvoelend. NIN en Massive Attack zijn niet ver weg.
Wat de gitaren betreft: deze zijn ruimschoots aanwezig. Van zowel de riffs, hooks als solomomenten zullen de fans snoepen. Je zou zowaar vergeten dat ook Eric Friedman (bass) en Garrett Whitlock (drums) meer dan hun mannetje staan naast de man die ondertussen een dikke 40 miljoen albums verkocht (gespreid over zijn drie bands) én een GRAMMY op zijn naam mag schrijven.
Toppers: Traipse, Take You With Me (1° single), Desolation
Score: 75/100
Info
Releasedatum: 15 juni 2018
Label: Napalm Records
Producer: Michael ‘Elvis’ Baskette
Lead single: Take You With Me
Uitgaven: LP (zwarte en gouden 2LP-Gatefold), CD (digipack), Deluxe Box, Digital
Credits: John Deeb (band photo)
website
Tracklist:
Bringer Of War
From The Sky
A Dying Machine
Trust
Throw Them To The Lions
Make It Hurt
Traips
The First The Last
A Lot Like Sin
The Day When Legions Burned
As The Silence Becomes Me
Take You With Me
Desolation
Found