top of page

Festivalverslag | Jera On Air, dag 3

Na 3 jaar was het ein-de-lijk opnieuw zo ver: Ysselsteyn werd weer eens omgetoverd tot dé place to be voor punk, hardcore en metalcore fans. Ja hoor, Jera On Air kon terug plaatsvinden. Voor velen, waaronder mezelf, een vaste waarde eind juni. De verslagen van dag 1 en dag 2 kreeg je reeds, dus nu is het tijd voor de laatste dag!

En toen was het alweer zaterdag

Mooie liedjes duren niet lang... en helaas was de laatste dag van Jera On Air daar al veel te snel. De dag begon met Mark of Chaos, gevolgd door No Permission, de winnaar van Guts & Glory dit jaar. Hoewel 11u30 voor velen nog te vroeg was, kon de groep op enkele enthousiaste festivalgangers rekenen. Vooral vrienden en familie van de band verzamelden zich aan de Eagle Stage en hoewel de tent verre van vol was, deden enkele mensen in het publiek vlotjes wat er van hen gevraagd werd. Klappen, moshpits en circlepits vormeden geen probleem.


De Britse Our Hollow Our Home kon al op wat meer publiek rekenen. Een heerlijke band om live aan het werk te zien, al gooiden technische problemen roet in het eten. De band liet het niet aan hun hart komen en nam de draad snel weer op. Jong talent Hot Milk kwam met een hoop energie waarbij frontzangers Jim en Hannah het beste van zichzelf gaven. Hannah spendeerde een groot deel van het optreden aan de barrières bij de fans en besloot ook even te crowdsurfen in het publiek.

Our Hollow Our Home


Aan energie geen gebrek

In een sneltempo ging het verder met Holding Absence. Enkele dagen voor hun optreden op Jera On Air was zanger Lucas Woodland zijn stem nog kwijt, maar gelukkig kwam de band niets minder dan het allerbeste van henzelf geven. Een groep die zeker de moeite waard is om eens live te zien. Hopelijk de volgende keer iets later op de dag met nog meer publiek! Ook Vein.fm weet het publiek te overtuigen met hun energieke set.


Om 16u is het tijd voor één van de grootste feestjes van de dag op de mainstage. Electric Callboy zorgt voor een explosie aan enthousiasme waarbij ze af en toe van outfit wisselen om de gespeelde song(s) te matchen. De Duitse groep kon rekenen op een volle tent en ook dit is eentje die eigenlijk later op de avond gesplaatst mocht worden.

Holding Absence - Vein.fm - Electric Callboy


You win some, you lose some

Een kleine teleurstelling voor mij was toch wel de volgende band die de mainstage betrad: Neck Deep. Een groep die ik persoonlijk al een hele tijd volg en reeds enkele keren bezig zag. Helaas was het voor zanger Ben Barlow en co het tweede optreden van de dag, waardoor de vermoeidheid duidelijk toesloeg. Hierdoor was ook de energie van de band én het publiek minder dan ik gewend ben. Daarbij kwam nog eens dat er net iéts teveel gepraat werd door Barlow. Ze voegden uiteindelijk een extra liedje toe aan hun set maar dat hadden er gerust twee kunnen zijn. Gelukkig maakte hun show in de Kavka Zappa enkele dagen later alles terug goed!


Een set die dan weer fan-tas-tisch was, was die van Frank Carter & The Rattlesnakes. Zelf had ik al veel positieve dingen over de groep gehoord maar ze nog nooit aan het werk gezien. Wat ben ik blij dat hier verandering in gekomen is! Met een volle zaal en een enorm pak energie werd hun volledige show één groot plezier voor zowel de band als het publiek. Zanger Frank Carter zorgt voor een volledig entertainment-pakket door zich te mengen in de crowd, de palen van de tent te beklimmen, het publiek op te jutten en op een roze opblaas-flamingo door het publiek te 'varen'. Gooi daar nog eens de grootste circlepit van het festival bij (die de tent langs één kant uitging en de andere kant weer binnenkwam) en je werd getrakteerd op een show van jewelste. Verder gooide Carter vanop het podium de micro in het publiek, die vlotjes werd opgevangen door een jonge kerel die daarna de longen uit zijn lijf schreeuwde, zowel in het publiek als op het podium.


Frank Carter & The Rattlesnakes


De afsluiters van Jera On Air 2022

Na nog een overpriced (maar oh wat smaakte het) bakje friet te halen, was het alweer tijd om de laatste bands van deze editie te gaan bekijken. De Canadese Comeback Kid is een vaste waarde binnen de scène maar kon mij minder bekoren. Ik ging dan ook op tijd naar de mainstage voor Bullet For My Valentine. Een grote groep waarbij je een beetje weet wat je kan verwachten. Er gebeurt niets groundbreaking new tijdens hun set maar het is desalniettemin fijn om deze jongens aan het werk te zien. Hun bekendste hits (Your Betrayal, Tears Don't Fall, Scream Aim Fire, ...) vallen natuurlijk enorm in de smaak bij het publiek.

Bullet For My Valentine


De allerlaatste groep die deze editie de mainstage betrad, was Rise Against. Een charmante groep die het vooral bij hun grootste hits houdt tijdens de set. De akoestische versie van Hero of War brengt een hoop emotie teweeg op het festivalterrein in Ysselsteyn, waarna de groep een kort afscheid neemt om daarna een encore van enkele hits te spelen. Met het bekende Savior sluit Rise Against deze editie van Jera On Air af. Ik kan alvast niet wachten om volgend jaar opnieuw richting Ysselsteyn te trekken!

Rise Against




bottom of page